Księga Powtórzonego Prawa 20:1-20

20  „Kiedy pójdziecie na wojnę ze swoimi wrogami i zobaczycie ich konie, rydwany wojenne i wojska liczniejsze niż wasze, nie bójcie się ich, bo z wami jest Jehowa, wasz Bóg, który was wyprowadził z ziemi egipskiej+. 2  Zanim wyruszycie do walki, kapłan wyjdzie do ludu i przemówi do niego+. 3  Powie: ‚Słuchaj, Izraelu. Wyruszacie do walki ze swoimi wrogami. Nie upadajcie na duchu. Nie bójcie się ich, nie przerażajcie się ani nie drżyjcie z ich powodu, 4  bo z wami idzie Jehowa, wasz Bóg, by walczyć za was z waszymi wrogami i was wybawić’+. 5  „A zwierzchnicy powiedzą do ludu: ‚Czy ktoś zbudował nowy dom i nie zdążył w nim zamieszkać? Niech do niego wróci, bo mógłby zginąć w walce i ktoś inny by w nim zamieszkał. 6  Czy ktoś zasadził winnicę, a nie zaczął zbierać z niej owoców? Niech wróci do swojego domu, bo mógłby zginąć w walce i ktoś inny zacząłby zbierać z niej owoce. 7  Czy ktoś zaręczył się z kobietą, ale nie zdążył się z nią ożenić? Niech wróci do swojego domu+, bo mógłby zginąć w walce i z tą kobietą ożeniłby się ktoś inny’. 8  Zwierzchnicy powiedzą jeszcze do ludu: ‚Czy ktoś się boi? Czy ktoś upadł na duchu?+ Niech wróci do swojego domu, bo mógłby sprawić, że serca jego braci struchleją* jak jego własne serce’+. 9  Gdy zwierzchnicy przestaną mówić do ludu, wyznaczą dowódców, żeby poprowadzili wojska. 10  „Kiedy zbliżycie się do jakiegoś miasta, żeby z nim walczyć, najpierw ogłosicie mu warunki pokoju+. 11  Jeśli jego mieszkańcy zaakceptują wasze warunki pokoju i otworzą przed wami bramy, to odtąd wszyscy oni będą wykonywać dla was pracę przymusową i wam służyć+. 12  Ale jeśli nie będą chcieli zawrzeć z wami pokoju, lecz wypowiedzą wam wojnę, to macie oblegać to miasto, 13  a Jehowa, wasz Bóg, z całą pewnością wyda je w wasze ręce i wszystkich mężczyzn z niego zabijecie mieczem. 14  A kobiety, dzieci, żywy inwentarz i wszystko, co jest w mieście — cały łup — weźmiecie dla siebie+. I będziecie jeść z łupu zdobytego na swoich wrogach, których wam wydał Jehowa, wasz Bóg+. 15  „Tak postąpicie ze wszystkimi miastami bardzo odległymi od was, które nie należą do miast okolicznych narodów. 16  Ale w miastach ludów, które Jehowa, wasz Bóg, daje wam jako dziedzictwo, nie wolno wam nikogo* zachować przy życiu+. 17  Hetytów, Amorytów, Kananejczyków, Peryzzytów, Chiwwitów i Jebusytów macie doszczętnie zniszczyć*+ — tak jak wam nakazał Jehowa, wasz Bóg — 18  żeby was nie uczyli wszystkich tych obrzydliwych rzeczy, które robią dla swoich bogów, i nie sprawili, że będziecie grzeszyć przeciw Jehowie, swojemu Bogu+. 19  „Gdy będziecie oblegać jakieś miasto, żeby je zdobyć, i przez długi czas będziecie z nim walczyć, nie wolno wam niszczyć jego drzew, podnosząc na nie siekierę. Możecie jeść ich owoce, ale nie wolno wam ich ścinać+. Bo czy mielibyście walczyć z drzewami, jak gdyby były ludźmi? 20  Możecie niszczyć tylko te drzewa, o których wiecie, że nie rodzą jadalnych owoców. Możecie je ścinać i budować z nich umocnienia oblężnicze przeciwko miastu, które toczy z wami wojnę, dopóki ono nie upadnie.

Przypisy

Dosł. „stopnieją”.
Dosł. „niczego, co oddycha”.
Lub „przeznaczyć na zagładę”. Zob. Słowniczek pojęć.

Komentarze

Multimedia