Woo wie äwa Bejrafnis denkjen un waut wie doa doonen, recht sikj no de Schreft. Hia kaust du eenjet seenen:

•   Daut es gaunz jeweenlich, daut eena truat, wan doa wäa stoaft, dän eena väl jeräakjent haft. Jesus siene Jinja truaden, aus eent von äare Frint storf (Johanes 11:33-35, 38; Aposteljeschicht 8:2; 9:39). Doawäajen es een Bejrafnis fa ons nich soo aus een willet Fast (Liera 3:1, 4; 7:1-4). Daut es eene Jeläajenheit, deejanje Metleet to wiesen, waut truaren (Reema 12:15).

•   De Vestorwne weeten nuscht. Krakjt endoont von woon Volkj wie komen ooda woo de Menschen daut doa haben, wua wie wonen – wie meiden aul soone Sitten un Jewanheiten, waut von de Iedee komen, daut de Doodes noch denkjen un de Menschen halpen ooda schoden kjennen. Soone Iedeeen sent jäajen de Schreft (Liera 9:5-6, 10). Doa es biejlikj de Jewanheit met en, daut eena dän Dooden onbedinjt bewoaken mott, daut eena oppem Bejrafnis ooda lota fa dän een groosoatjet Fast utreeden mott, daut eena dän Dooden Opfa brinjen mott, to dän räden ooda dän no Help froagen ooda daut eena jewesse Sitten doonen mott, wan de Ehepoatna stoaft. Aul dit doo wie nich, wiels wie ons aun daut biblische Jeboot hoolen: “Sondat junt auf. Habt nuscht met orreinet to doonen” (2. Korinta 6:17, De Plautdietsche Bibel).

•   De Vestorwne woaren wada läwen. De Schreft sajcht, daut dee, waut jestorwen sent, wada woaren oppstonen un daut de Tiet kjemt, daut kjeena mea stoawen woat (Aposteljeschicht 24:15; Openboarunk 21:4). Dise Hopninj halpt ons, daut wie nich äwamotich sea truaren; krakjt soo aus de ieeschte Christen daut uk holp (1. Tessalonicha 4:13).

•   De Schreft sajcht, wie sellen deemootich sennen (Spricha 11:2). Een Bejrafnis tal wie nich doafäa, daut wie ons doa motten “groot doonen” ooda wiesen, woo väl daut met ons es ooda woo rikj wie sent (1. Johanes 2:16, De Plautdietsche Bibel). Wie moaken nich een groosoatjet Bejrafnis, bloos daut deejanje Tietvedrief haben, waut doa hankomen, un wie läsen uk nich een besonda dieret Soakj ut ooda sea besondre Kjleeda bloos toom ons ver aundre waut meenen.

•   Wie proowen nich, aundre väatosajen, daut dee uk soo Bejrafnis haben aus wie. Wie rechten ons no daut, waut de Schreft sajcht: “Een jiedra [mott] von sikj selfst ver Gott Räakjenschoft jäwen” (Reema 14:12, De Plautdietsche Bibel). Oba wan wie de Jeläajenheit haben, doo wie daut “leeftolich un respakjtvoll” utlajen, waut wie jleewen (1. Petrus 3:15, De Plautdietsche Bibel).

 De Städ, wua daut es: Wan eene Famielje well Bejrafnis haben, dan kaun daut doa sennen, wua de Famielje daut haben well, soo aus em Vesaumlungshus, en een Doodenhus, sestwua en een Hus ooda doa, wua se Doodes vebrennen, ooda wua dee begroft woat.

 De Räd: Doa woat utjelajcht, waut de Schreft von dän Doot sajcht un von daut Oppstonen vom Doot. Daut es doatoo, daut dee, waut doa truaren, Troost kjrieen (Johanes 11:25; Reema 5:12; 2. Petrus 3:13). En de Bejrafnisräd woat veleicht uk doavon jerät, waut fa goode Sieden deejanja haud, waut jestorwen es, un waut wie von dän sienen truen Deenst lieren kjennen (2. Samuel 1:17-27).

 Veleicht woat doa uk noch een Leet jesungen, waut sikj oppe Schreft stett (Kolossa 3:16). Doa woat Schluss jemoakt met een Jebäd met Troost (Filippa 4:6-7).

 Jelt fodren ooda kollakjten: Wie fodren nich Jelt fa een Bejrafnis ooda sest Deensten, waut wie doonen, un wie doonen en onse Toopkomes uk nich Jelt kollakjten (Matäus 10:8).

 Wäa doa hankomen kaun: Soone, waut nich Jehova siene Zeijen sent, sent uk welkom bie een Bejrafnis, waut em Vesaumlungshus aufjehoolen woat. Jieda eena kaun nom Bejrafnis komen, krakjt soo aus bie de aundre Toopkomes, waut wie haben.

 Daut deit jieda eena no sien ieejnet Jewessen no entscheiden, waut met de Schreft oppjeschoapt es (1. Timotäus 1:19). Oba wie moaken doa bie kjeene Sitten met, waut fa ons jäajen de Schreft sent (2. Korinta 6:14-17).