LEET 32
Stot en fa Jehova!
(2. Mose 32:26)
-
1. Ieescht socht wie rom, om ’ne Hopninj to finj’,
doch faulsche Glooweslier’n muaken ons blint.
Aus wie dan hieeden, waut Gott boolt volbrinjt,
sprung’ onse Hoaten fa Freid.
(KUA)
Stot en fa Jehova. Got schaftich sien’ Wajch.
Hee woat fa junt sorjen. Doot daut, waut hee sajcht.
Brinjt aulem de Norecht, daut Jesus rejieet.
Sien Rikj brinjt väl Säajen un Fräd oppe Ieed.
-
2. Wie ston’ aus Zeijen opp Gott siene Sied,
prädjen sien Rikj nu en jieda Jebiet.
Wie sajen aulem: “Doa blift nich väl Tiet.
Stalt junt opp Gott siene Sied!”
(KUA)
Stot en fa Jehova. Got schaftich sien’ Wajch.
Hee woat fa junt sorjen. Doot daut, waut hee sajcht.
Brinjt aulem de Norecht, daut Jesus rejieet.
Sien Rikj brinjt väl Säajen un Fräd oppe Ieed.
-
3. Soton kjemt aun aus een brellenda Leiw,
doch wie sent brow, wiels Gott hinja ons steit.
Fiend sent doa väl, doch wie weeten jeneiw:
Gott lat ons kjeenmol auleen.
(KUA)
Stot en fa Jehova. Got schaftich sien’ Wajch.
Hee woat fa junt sorjen. Doot daut, waut hee sajcht.
Brinjt aulem de Norecht, daut Jesus rejieet.
Sien Rikj brinjt väl Säajen un Fräd oppe Ieed.
(See uk Psa. 94:14; Spr. 3:5-6; Heb. 13:5.)
