De Breef aun de Reema 15:1-33
15 Wie, dee wie stoakj sent, sellen om dee äare Schwakheiten bedocht sennen, waut nich stoakj sent, un sellen nich bloos ons selfst toom Jefaulen läwen.
2 Jieda eena von ons saul sienen Näakjsten toom Jefaulen läwen, soo daut dän daut toom Gooden es un dän oppbut.
3 Wiels nich mol de Christus läwd sikj selfst toom Jefaulen, oba krakjt soo aus jeschräwen steit: “Daut, waut de Menschen jebrukt haben toom die beleidjen, es opp mie jekomen.”
4 Aules, waut verhäa jeschräwen wort, wort jeschräwen toom ons lieren, soo daut wie derch ons staunthauft sennen un derch dän Troost ut de Schreften kjennen Hopninj haben.
5 Mucht de Gott, dee junt treest un junt halpt, staunthauft to sennen, junt daut jäwen, daut jie unjarenaunda deeselwje Enstalunk haben, waut Christus Jesus haud.
6 Opp dise Wajch woa jie gaunz veeent sennen, wan jie Gott veharlichen, waut onsen Harn Jesus Christus sien Voda es.
7 Doawäajen nämt junt unjarenaunda opp, krakjt soo aus Christus junt oppjenomen haft. Soo woat Gott veharlicht.
8 Wiels ekj saj junt, daut Christus de Juden* äa Deena jeworden es, om to wiesen, daut Gott Wuat helt un woo sea opp de Vespräakjungen to veloten es, waut Gott met dee äare Väavodasch jemoakt haft.
9 Dauts uk, daut de aundre Sorten Menschen* kjennen Gott veharlichen wäajen Gott sien Metleet. Krakjt soo aus jeschräwen steit: “Dauts, wuarom ekj die ver de aundre Sorten Menschen frie lowen woa, un ekj woa dienen Nomen met Leeda preisen.”
10 Un hee sajcht wada: “Jie aundre Sorten Menschen*, freit junt met sien Volkj toop.”
11 Un wada: “Preist Jehowa*, aul jie aundre Sorten Menschen*, un aule Velkja sellen am preisen.”
12 Jesa̱ja sajcht uk: “Doa woat eene Wartel von I̱sai sennen; deejanja, waut oppsteit toom de Velkja rejieren. Opp dän woaren de Velkja äare Hopninj saten.”
13 Mucht de Gott, dee Hopninj jeft, junt loten voll Freid un Fräd sennen, wäajen jie opp am vetruen. Jo, mucht jie äwavoll sennen von de Hopninj derch de Krauft von dän heiljen Jeist.
14 Miene Breeda, ekj sie mie selfst gaunz secha, daut jie voll Goodet sent un om Sachen omweeten un emstaund sent, junt unjarenaunda to belieren.
15 Oba ekj hab junt äwa jewesse Sachen sea jlikjtoo jeschräwen, om junt noch een Mol denkjen to halpen, wäajen daut groote Metleet*, waut ekj von Gott jekjräajen hab,
16 om Christus Jesus sien Deena to sennen fa de Velkja. Ekj sie sea drock en daut heilje Woakj, Gott siene goode Norecht to vebreeden, soo daut dise Velkja kjennen een Opfa woaren, waut Gott aunnämen kaun; een Opfa, waut fa am heilich jemoakt woat derch dän heiljen Jeist.
17 Ekj frei mie, Christus Jesus sien Jinja to sennen, un Gott sien Woakj to doonen.
18 Ekj woa nuscht von daut räden, waut ekj jedonen hab, oba bloos von daut, waut Christus derch mie jedonen un jerät haft, om de aundre Sorten Menschen* to halpen, am jehuarsom to sennen.
19 Dee sent jehuarsom jewast wäajen de groote Tieekjens un Wunda*, waut derch Gott sienen Jeist jedonen worden. Opp dise Wajch hab ekj jrintlich de goode Norecht von Christus jeprädicht; von Jeru̱salem gaunz bat Illierien.
20 Wua ekj no ut wia, daut ekj de goode Norecht nich doa bekauntmuak, wua Christus* aul bekaunt wia, daut ekj nich opp eenen aundren Mensch sienen Grunt buen wudd.
21 Dauts krakjt soo, aus jeschräwen steit: “Dee, waut nuscht es von am jesajcht worden, woaren seenen un dee, waut nich jehieet haben, woaren vestonen.”
22 Dit es uk, wuarom ekj foaken nich hab kunt no junt komen.
23 Oba nu hab ekj en dise Jäajenden verecht met prädjen un ekj hab aul fa Joaren jieren wult no junt komen.
24 Soo, wan ekj no Spaunien reis, dan hop ekj, junt to seenen, un wan ekj ieescht hab een Stoot kunt met junt toop sennen, hop ekj, daut jie noch een wesset Enj met mie metkomen, wan ekj no Spaunien reis.
25 Oba nu sie ekj meist bat doa, no Jeru̱salem to reisen, om de Heilje doa to deenen.
26 Wiels dee en Mazedo̱nien un Acha̱ja haben sikj jefreit, daut see kunnen von äare Sachen jäwen aus eene Methelp fa de Oame mank de Heilje en Jeru̱salem.
27 Dauts soo, dee haben daut met Freiden jedonen; un dee wieren dee daut rajcht jesajcht uk schuldich, wäajen de Breeda en Jeru̱salem dee jeistelje Sachen jejäft hauden. Soo, nu wieren dee daut schuldich, de Breeda en Jeru̱salem tietelje Sachen to jäwen.
28 Wan ekj ieescht verecht hab met dit un ekj de Methelp* hab secha no dee jebrocht, dan reis ekj loos no Spaunien un ekj woa junt hinjawäajes seenen.
29 Ekj weet, wan ekj woa no junt komen, woa ekj junt Christus sienen grooten Säajen brinjen.
30 Nu fodda ekj junt opp, Breeda, derch onsen Harn Jesus Christus un derch de Leew von dän heiljen Jeist, daut jie iernstlich met mie toop fa mie to Gott bäden.
31 Bät doarom, daut ekj von dee en Judä̱a, waut nich aun Jesus jleewen, beschizt bliew un daut dise Methelp von de Heilje en Jeru̱salem goot aunjenomen woat.
32 Dan kaun ekj voll Freid no junt komen un wie kjennen ons omzajcht Moot moaken, wan Gott daut soo well.
33 Mucht dee Gott, waut Fräd jeft, bie junt aula sennen. Amen.
Footnooten
^ Wuatlich: “Beschnädne”.
^ Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
^ Ooda: “Jie Velkja”; “Jie aundre Raussen”.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
^ Ooda: “jie Velkja”; “jie aundre Raussen”.
^ Ooda: “de onvedeende Leeftolichkjeit”.
^ Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
^ Ooda: butajeweenelje Sachen, waut komen woaren.
^ Wuatlich: “Christus sien Nomen”.
^ Wuatlich: “Frucht”.
