Jeschräwen von Lukas 14:1-35
-
Een Maun met de Krankheit, daut de Henj un Feet oppschwalen, woat aum Sabat jeheelt (1-6)
-
Deemootje Jast sennen (7-11)
-
Lod dee en, waut die daut nich kjennen trigjtolen (12-14)
-
Daut Jlikjnis von dee, waut enjelot sent un nich wellen komen (15-24)
-
Waut eena oppjäwen mott toom Jesus nofoljen (25-33)
-
Solt, waut dän Schmak velist (34-35)
14 Opp eene aundre Sauz jinkj Jesus no daut Hus von eenen Leida von de Farisä̱a to Moltiet. Un see beoobachten am sea krakjt.
2 Un doa wia ver Jesus een Maun, waut de Krankheit haud, wuaderch de Henj un Feet oppschwalen.
3 Soo, dan fruach Jesus de Farisä̱a un dee, waut daut Jesaz fein kjanden: “Es daut nom Jesaz no rajcht, aum Sabat wäm to heelen, ooda nich?”
4 Oba dee bleewen stell. Dan schieed Jesus dän Maun aun un heeld dän un schekjt dän wajch.
5 Dan säd hee to dee: “Wan jun Sän ooda jun Boll wudd aum Sabat em Borm nennfaulen, wudd jie dän doa nich rein fuaz rutholen?”
6 Un dee kunnen dän opp dit kjeene Auntwuat jäwen.
7 Aus Jesus sach, daut dee, waut doa enjelot wieren, sikj de aunjeseenste Städen* utsochten, proowd hee, äant waut to lieren, un säd:
8 “Wan die wäa to eene Kjast enlot, dan sieekj die nich de aunjeseenste Städ. Wiels daut kaun sennen, daut doa wäa enjelot es, waut hecha aunjeseenen es aus du.
9 Sest woat dee, waut junt beid enjelot haft, to die sajen: ‘Lot disen Maun hia opp diene Städ setten.’ Dan woascht du die schämen motten, daut du de unjaschte Städ nämen motst.
10 Oba wan die wäa enlot, dan go un nemm de unjaschte Städ. Un wan dee, waut die enjelot haft, dan kjemt un to die sajcht: ‘Frint, komm hia un nemm de bätre Städ’, dan woascht du ver aule aundre Jast jeacht woaren.
11 Wiels deejanja, waut sikj selfst groot moakt, woat kjlien jemoakt woaren un wäa sikj selfst kjlien moakt, dee woat groot jemoakt woaren.”
12 Dan säd Jesus to dän, waut am enjelot haud: “Wan du een Owentkost ooda eene Moltiet utreetst, dan lod nich diene Frind ooda diene Breeda ooda dien Frintschoft ooda diene rikje Nobasch en. Wiels sest woaren dee die veleicht uk enloden un die daut soo trigjtolen.
13 Oba wan du een Fast utreetst, dan lod de Oame, de Lome un de Blinje en.
14 Dan woascht du Freid haben, wiels dee nich waut haben toom die daut trigjtolen. Oba die woat daut trigjjetolt woaren, wan de Jerajchte woaren vom Doot oppstonen.”
15 Eena von de Jast, waut daut hieed, säd to am: “Freid haft dee, waut en Gott sien Kjennichrikj at*.”
16 Jesus säd to am: “Doa wia een Maun, waut eene groote Owentkost-Moltiet utreed un hee loot väle en.
17 Aus daut Owentkost reed wia, schekjt hee sienen Sklow, daut dee to dee, waut doa enjelot wieren, sajen sull: ‘Komt, wiels doa es nu aules reed.’
18 Oba aule hauden waut väatojäwen. De Ieeschta säd to am: ‘Ekj hab mie jroz een Stekj Launt jekoft un ekj mott mie daut gonen beseenen. Ekj pracha die, nemm mie daut nich fa schlemm auf.’
19 Un een aundra säd: ‘Ekj hab mie fief Poa* Ossen jekoft un ekj well gonen dee unjasieekjen. Ekj pracha die, nemm mie daut nich fa schlemm auf.’
20 Noch een aundra säd: ‘Ekj hab mie jroz befriet un doawäajen kaun ekj nich komen.’
21 Dan kjeem de Sklow trigj un vetald dän Huswieet daut. Dan wort dis Wieet sea doll un hee säd to dän Sklow: ‘Go schwind no de groote Wäaj un no de Gaussen von de Staut un brinj de Oame, de Vekjräpelde, de Blinje un de Lome hiahan.’
22 Lota säd de Sklow dan: ‘Har, waut du velangst, es aul jedonen, un doa es noch Rum.’
23 Dan säd de Wieet to dän Sklow: ‘Go no de Wäaj butakaunt Staut un no aundre Wäaj un bemott de Menschen to komen, soo daut mien Hus voll woat.
24 Wiels ekj saj die: Kjeene von dee, waut doa enjelot wieren, woaren mien Owentkost schmakjen.’”
25 Nu wia daut soo, daut met Jesus toop groote Häaden Menschen reisden, un hee dreid sikj no dee un säd:
26 “Wan doa irjentwäa no mie kjemt un sienen Voda, siene Mutta, siene Fru, siene Kjinja, siene Breeda un Sestren un mau rajcht sien ieejnet Läwen* nich haust*, dee kaun nich mien Nofolja* sennen.
27 Wäa nich sienen Liedenspol* drajcht un met mie metkjemt, dee kaun nich mien Nofolja* sennen.
28 Biejlikj, wan wäa von junt wudd wellen eenen Torm buen, wudd dee sikj dan nich ieescht dolsaten un de Kosten uträakjnen toom seenen, aus hee jenuach haud toom dän foadich moaken?
29 Wiels sest wudd hee bloos kjennen daut Ferment moaken, oba dän Torm nich gaunz foadich buen. Un dan wudden aule aundre, waut daut sagen, sikj äwa am domm haben.
30 Dee wudden sajen: ‘Dis Maun funk aun to buen, oba kunn daut nich to Enj brinjen.’
31 Ooda wudd nich jieda Kjennich, waut jäajen eenen aundren Kjennich em Kjrich jeit, sikj ieescht mol dolsaten un sikj daut äwatalen, aus hee met siene 10,000 Soldoten jäajen dän kjamfen kunn, waut jäajen am met 20,000 Soldoten kjemt?
32 Un wan hee nich jäajen dän aundren Kjennich kaun, dan schekjt hee eene Grupp Aunjestalde no dän, wan dee noch wiet auf es, om dän Fräd auntobeeden.
33 Krakjt soo kjenn jie junt uk secha sennen, daut kjeena von junt kaun mien Nofolja* sennen, wan dee sikj nich von aul siene Sachen loosmoakt.
34 Solt es onen Twiewel waut goodet. Oba wan daut Solt dän Schmak velist, woo kaun daut dan wada soltich woaren?
35 Dauts dan nich mea bruckboa fa de Ieed uk nich mol toom mesten. Daut woat eefach wajchjeschmäten. Dee, waut Uaren haft toom hieren, saul horchen.”
Footnooten
^ Ooda: “daut baste Settich”.
^ Wuatlich: “Broot at”.
^ Wuatlich: “fief Jochs”.
^ Ooda: “siene ieejne Seel”.
^ Ooda: “nich weinja leeft”.
^ Ooda: “Jinja”.
^ See Wuaterkjläarunk bie “Liedenspol”.
^ Ooda: “Jinja”.
^ Ooda: “Jinja”.
