Jeschräwen von Johanes 4:1-54
4 De Har wort daut en, daut de Farisä̱a doavon jehieet hauden, daut hee mea Jinja muak un mea deepen deed aus Johanes;
2 Jesus selfst deed je nich deepen, oba siene Jinja deeden.
3 Doawäajen veleet hee von Judä̱a un jinkj wada no Galilä̱a.
4 Oba doatoo must Jesus derch Sama̱ria gonen.
5 Dan kjeem hee bat eene Staut en Sama̱ria, waut Siechar jenant woat. Dee wia dicht bie daut Flekj, waut Jo̱sef von sienen Voda Jakob jekjräajen haud.
6 Doa wia je uk de Jakobsborm. Nu saut Jesus doa biem Borm*, wäajen hee meed wia von de Reis. Daut wia ojjefäa de saste Stund*.
7 Eene Fru von Sama̱ria kjeem Wota schapen. Jesus säd to ar: “Jeff mie to drinkjen.”
8 (Siene Jinja wieren no de Staut jegonen Äten kjeepen.)
9 Dan fruach de samari̱tische Fru Jesus: “Woo kjemt daut, daut du mie no waut toom drinkjen frajchst, wan du doch een Jud best un ekj eene samari̱tische Fru?” (Wiels de Juden haben nuscht met de Samari̱ta to doonen.)
10 Dan säd Jesus to ar: “Wan du daut kjansd, waut Gott emsonst jeft, un wäa daut es, waut to die sajcht: ‘Jeff mie to drinkjen’, dan wurscht du dän jefroacht haben un dee wudd die Läweswota jejäft haben.”
11 See säd to am: “Har*, du hast nich mol eenen Ama toom Wota schapen, un de Borm es deep. Von wua kjrichst du dan daut Läweswota häa?
12 Kaust du mea doonen aus ons Väavoda Jakob? Hee jeef je ons dän Borm, un hee un siene Säns un siene Tieren drunken aula von dän.”
13 Dan säd Jesus to ar: “Jieda eena, waut von dit Wota drinkjt, dän woat noch wada darschten.
14 Oba wäa von daut Wota drinkjt, waut ekj dän jäw, dän woat niemols mea darschten. Enne Städ daut woat daut Wota, waut ekj dän jäw, to eene Wotakjwal woaren*, waut eewjet Läwen jeft.”
15 De Fru säd to am: “Har*, jeff mie soon Wota, soo daut mie nich mea darscht un daut ekj nich mea doaf no dise Städ komen Wota schapen.”
16 Hee säd to ar: “Go un roop dienen Ehemaun un dan komm trigj hiahan.”
17 De Fru säd doatoo: “Ekj hab kjeenen Ehemaun.” Dan säd Jesus to ar: “Dauts rajcht, daut du sajchst: ‘Ekj hab kjeenen Ehemaun’.
18 Wiels du hast fief Ehemana jehaut, un dän Maun, dän du nu hast, dauts nich dien Ehemaun. Doa hast du de Woarheit jesajcht.”
19 De Fru säd to am: “Har*, ekj see, daut du een Profeet best.
20 Onse Väavodasch haben Gott opp disen Boajch aunjebät, oba june Menschen sajen, daut Jeru̱salem de Städ es, wua eena Gott aunbäden mott.”
21 Jesus säd to ar: “Jleew mie, Fru, de Stund kjemt, daut se dän Voda nich opp disen Boajch un uk nich en Jeru̱salem aunbäden woaren.
22 Jie weeten nich, waut jie aunbäden. Wie weeten, waut wie aunbäden, wäajens de Radunk fangt met de Juden aun.
23 Oba de Stund kjemt, un dee es nu aul, daut dän Voda siene Aunbäda am met Jeist un met de Woarheit aunbäden woaren. No krakjt soone sieekjt je de Voda, daut dee am aunbäden.
24 Gott es een Jeist un dee, waut am aunbäden, motten am met Jeist un Woarheit aunbäden.”
25 De Fru säd to am: “Ekj weet daut, daut de Messi̱as komen woat, waut Christus jenant woat. Wan dee ieescht kjemt, dee woat ons aules kloa moaken.”
26 Jesus säd to ar: “Ekj sie dee; dauts dee, waut hia met die rät.”
27 Krakjt dan kjeemen de Jinja trigj, un dee wieren vewundat, daut hee doa met eene Fru räd. Na jo, dee fruagen je am nich: “Waut hast du em Senn?”, ooda: “Woosoo rätst du met ar?”
28 Dan leet de Fru äare Wotakruck doa un wia wajch no de Staut un säd to de Menschen:
29 “Komt un kjikjt! Doa es een Maun, waut mie aules säd, waut ekj jedonen hab. Kunn daut opplatst de Christus sennen?”
30 Dan veleeten dee de Staut un jinjen no am.
31 Entweschen hukten de Jinja am aun un säden: “Ra̱bi*, ät.”
32 Oba Jesus säd to dee: “Ekj hab Äten, wua jie nich omweeten.”
33 Dan säden de Jinja eena toom aundren: “Dän haft doch kjeena waut toom äten jebrocht ooda jo?”
34 Jesus säd to dee: “Mien Äten es, daut ekj dän sienen Wellen doo, dee mie jeschekjt haft, un dän sien Woakj verechtmoak.
35 Saj jie nich, daut doa noch vea Moonat fälen bat de Arnt-Tiet? Weet jie, ekj saj junt: Kjikjt mol opp no de Flekja; dee sent witt* un reed toom arnten.
36 Dee, waut arnten deit, kjricht aul betolt un saumelt Frucht fa daut eewje Läwen, soo daut dee, waut doa seit, un dee, waut doa arnt, sikj toop freien kjennen.
37 Hia es et soo, aus se emma sajen: ‘Eena seit un de aundra arnt.’
38 Ekj hab junt jeschekjt, daut to arnten, wua jie nuscht fäa jedonen haben. Aundre haben schwoa jeschauft un jie kjrieen dän Nutzen von dee äare Oabeit.”
39 Een deel Samari̱ta von dee Staut jleewden aun am, wäajen de Fru jesajcht haud: “Hee säd mie aules, waut ekj jedonen hab.”
40 Aus de Samari̱ta dan no Jesus kjeemen, fruagen dee am, aus hee wudd bie äant bliewen. Un dan bleef Jesus doa twee Doag.
41 Un doa jleewden noch väl mea aun am wäajen daut, waut hee säd.
42 Un dee säden to de Fru: “Nu jleew wie nich mea bloos wäajens daut, waut du ons sätst. Wie haben am nu selfst jehieet, un wie weeten, daut dis Maun opp iernst de Welt äa Rada es.”
43 No de twee Doag veleet hee doa un jinkj opptoo no Galilä̱a.
44 Un doch säd Jesus selfst, daut een Profeet nich jeacht woat en dee Jäajent, wua dee tusjehieet.
45 Aus hee dan en Galilä̱a aunkjeem, wieren de Menschen doa oppnäment. Daut wia, wäajen dee aul daut jeseenen hauden, waut hee en Jeru̱salem oppem Fast jedonen haud, wiels dee wieren doa uk oppem Fast jewast.
46 Dan kjeem Jesus wada no Ka̱na, Galilä̱a, wua hee daut Wota haud to Wien jemoakt. Doa en Kape̱rnaum wond een Kjennichs-Beaumta, waut eenen kranken Sän haud.
47 Aus dis Maun hieed, daut Jesus wia von Judä̱a no Galilä̱a jekomen, jinkj hee no am un fruach am, aus hee wudd raufkomen un sienen Sän heelen, wiels dee wia meist batem stoawen.
48 Oba Jesus säd to am: “Wan jie nich Tieekjens un Wunda seenen, dan woa jie niemols jleewen.”
49 De Kjennichs-Beaumta säd to Jesus: “Har, komm rauf, ea mien kjliena Jung stoaft.”
50 Jesus säd to dän: “Go trigj no Hus, dien Sän läft.” De Maun jleewd daut, waut Jesus säd, un veleet.
51 Un aus hee raufjinkj no Hus, kjeemen siene Sklowen am entjäajen un säden, daut de Jung läwd*.
52 Dan fruach hee dee, en woone Stund dee wia jesunt jeworden. Un dee säden to am: “Sien Feeba jinkj jistren en de säwende Stund* äwa.”
53 Dan wist de Voda, daut et krakjt dee Stund jewast wia, aus Jesus to am jesajcht haud: “Dien Sän läft.” Un soo kjeemen hee un aule en sien Hus toom Gloowen.
54 Dit wia daut tweede Wunda, waut Jesus jedonen haud, aus hee von Judä̱a no Galilä̱a jekomen wia.
Footnooten
^ Ooda: “bie de Kjwal”.
^ Dauts ojjefäa Klock 12 opp Meddach.
^ Hia woat “Har” jesajcht bloos toom heeflich sennen.
^ Wuatlich: “en dän to eene Wotakjwal woaren”.
^ Hia woat “Har” jesajcht bloos toom heeflich sennen.
^ Hia woat “Har” jesajcht bloos toom heeflich sennen.
^ Ooda: “Liera”.
^ Aulsoo riep.
^ Ooda: “wia jesunt jeworden”.
^ Dauts ojjefäa Klock 1 no Meddach.
