Christen jleewen doaraun, daut Jesus fa de Menschheit äare Sinden jestorwen es (1. Petrus 3:18). Oba daut eena kaun jerat woaren, es doa mea needich, aus bloos doaraun to jleewen, daut Jesus de Rada es. De beese Jeista weeten uk, daut Jesus “Gott sien Sän” es, un doch woaren dee venicht woaren un nich jerat (Lukas 4:41; Judas 6).

•  Waut mott ekj doonen, daut ekj kaun jerat woaren?

•  Woo es daut met daut “Sinner’s Prayer” (“Sindajebäd”)?

•  Von wua kjemt daut “Sinner’s Prayer”?

•   Du motst doaraun jleewen, daut Jesus sien Läwen fa onse Sinden jeef (Aposteljeschicht 16:30-31; 1. Johanes 2:2). Doa es uk met en, daut eena doaraun jleeft, daut Jesus werkjlich jeläft haft un daut aules, waut de Schreft von am sajcht, uk werkjlich soo es.

•   Du motst lieren, waut de Schreft werkjlich sajcht (2. Timotäus 3:15). De Schreft sajcht, daut de Apostel Paulus un Silas to eenen Jefenkjniswoaka säden: “Jleew aun dän Harn Jesus Christus, dan woascht du un diene Famielje seelich!” Dan fungen see aun, dän Jefenkjniswoaka “dän Harn sien Wuat” to lieren (Aposteljeschicht 16:31-32). Dit wiest, daut de Jefenkjniswoaka mau dan werkjlich aun Jesus jleewen kunn, aus dee de wichtichste Lieren ut Gott sien Wuat vestunt. Hee must krakjt vestonen, waut de Schreft säd (1. Timotäus 2:3-4).

•   Die motten diene Sinden leet sennen (Aposteljeschicht 3:19). Daut bediet, daut du truarich doaräwa best, daut du ea eene faulsche Enstalunk ooda een schlajchtet Läwen hautst. Wan die diene Sinden opp iernst leet sent, dan woat daut fa aundre kloa to seenen sennen. Dee seenen daut, wiels du dan opphieescht, soont to doonen, waut Gott nich jleicht, un du dien Leetsennen derch Woakjen bewiest (Aposteljeschicht 26:20).

•   Du motst die deepen loten (Matäus 28:19). Jesus säd, daut dee, waut doa wellen siene Jinja woaren, sikj motten deepen loten. De Jefenkjniswoaka, wua ea aul de räd von wia, leet sikj deepen (Aposteljeschicht 16:33). Een aundret Mol lieed de Apostel Petrus eene groote Häad Menschen de Woarheit äwa Jesus, un dee, waut “sien Wuat met Freiden aunneemen, leeten sikj deepen” (Aposteljeschicht 2:40-41).

•   Du motst Jesus siene Jebooten jehorchen (Hebräa 5:9). Bie Jesus siene Nofolja es daut aun äa Läwen to seenen, daut dee “aules ... doonen”, waut Jesus an oppjeef (Matäus 28:20). Dee hieren daut nich bloos, oba “doonen waut daut Wuat sajcht” (Jakobus 1:22).

•   Du motst bat aum Enj tru bliewen (Markus 13:13). Jesus siene Jinja motten “jeduldich doabie bliewen”, daut dee kjennen jerat woaren (Hebräa 10:36). De Apostel Paulus biejlikj hilt sikj krakjt aun Jesus siene Lieren un wia Gott tru un bleef doabie von dän Dach aun, aus hee een Christ wort, bat hee storf (1. Korinta 9:27).

 En eenje Kjoakjen bäden de Menschen soone Jebäda aus daut “Sinner’s Prayer” (“Sindajebäd”) ooda daut “Salvation Prayer” (“Radungsjebäd”). Dee, waut daut bäden, stonen doamet jeweenlich too, daut see Sinda sent un wiesen doamet, daut see doaraun jleewen, daut Jesus fa äare Sinden jestorwen es. Dee froagen Jesus uk doano, daut hee mucht en äa Hoat ooda en äa Läwen nenkomen. Oba de Schreft sajcht nuscht von een “Sinner’s Prayer” un rot ons uk nich too, daut opptosajen.

 Eenje jleewen, daut een Mensch secha jerat es, wan dee ieescht een “Sinner’s Prayer” jesajcht haft. Oba een Jebäd auleen kaun eenem nich de Radunk veschaufen. Aus onvolkomne Menschen moak wie emma wada Fäla (1. Johanes 1:8). Doawäajen säd Jesus to siene Nofolja, daut see Gott emma wada no Vejäwunk froagen sullen fa äare Sinden (Lukas 11:2, 4). Un de Schreft rät uk von Christen, waut aul opp de eewje Radunk räakjnen kunnen, un dan oba dise Hopninj vespälden, wäajen see auffollen un opphieeden, Gott to deenen (Hebräa 6:4-6; 2. Petrus 2:20-21).

 De Jeschichtsforscha sent sikj nich gaunz eenich, von wua daut “Sinner’s Prayer” kjemt. Eenje sajen, daut dise Mood en de Tiet von de protestantische Reformazion oppkjeem, waut aune 1517 aunfunk (de protestantische Reformazion wia don, aus eenje sikj von dän katoolschen Gloowen loosmuaken). Aundre jleewen, daut daut bäden von daut “Sinner’s Prayer” en dee Gloowes aunfunk, waut en de 1700ja un 1800ja Joaren jejrint worden. Aulmols stett sikj daut nich opp de Schreft – daut es mau rajcht jäajen daut, waut de Schreft lieet.