Nä, daut es nich. De Schreft sajcht nich, daut daut Jelt schlajcht es un dee sajcht uk nich, daut aul daut schlajchte wäajen daut Jelt kjemt. Foaken sajen de Menschen: “Jelt es de Wartel von aulet schlajchte”, un dee sajen, daut et von de Schreft kjemt. Oba daut es nich, waut de Schreft sajcht. Dee sajcht: “Jelt leef ha[ben] es ne Wartel wuarut aulet Beeset kjemt” a (1. Timotäus 6:10, NTR, von ons dunkel jemoakt).

•  Waut sajcht de Bibel äwa Jelt?

•  Woosoo sajcht de Bibel, daut wie daut Jelt nich leewen sellen?

•  Woo halpt de Rot von de Bibel ons?

•  Bibelvarzhen äwa Jelt

 De Schreft sajcht, daut Jelt waut feinet es, wan eena daut fein brukt. Dee sajcht mau rajcht, daut “Jelt eenem Schutz jeft” (Liera 7:12, PB). De Schreft rät uk goot von soone, waut aundre uthalpen, un daut kaun uk met Jelt sennen (Spricha 11:25).

 Oba de Schreft sajcht uk, daut wie sellen oppaussen, daut daut Jelt nich daut väaschte kjemt en ons Läwen. Dee sajcht: “Siet nich hungrich no Jelt. Siet tofräd met waut jie haben” (Hebräa 13:5, PB). Von disen Varsch kjenn wie lieren, daut wie daut Jelt rajcht brucken sellen un nich bloos sellen proowen rikj to woaren. Enne Städ daut sell wie met daut tofräd sennen, waut ons opp iernst fält, soo aus Äten un Kjleeda un eene Woninj (1. Timotäus 6:8).

 Jiezje Menschen woaren nich daut eewje Läwen kjrieen (Efeesa 5:5). Un daut es, wiels Jiez een jewesset soo es, aus Jetta deenen, ooda Jetta aunbäden (Kolossa 3:5). Eenje jiezje Menschen es daut krakjt endoont, waut dee motten doonen, om daut see daut kjrieen, waut see wellen. En Spricha 28:20 sajcht et: “Wäa schwind rikj woaren well, woat nich schultloos sennen” (JHF). Een jiezja Mensch kaun enne Jefoa sennen, schlajchte Sachen to doonen, soo aus wäm unja Druck saten toom dän Jelt aufgonen, dän unjagonen, onopprechtich sennen, Menschen metnämen un Jelt fodren ooda mau rajcht Menschen dootmoaken.

 Un wan de Leew fa daut Jelt ons uk nich bat doa brinjt, waut dommet to doonen, kaun daut doch väl schlajchtet brinjen. De Schreft sajcht: “Dee, dee doa wellen rikj woaren, faulen en Vesieekjungen un loten sikj von onsennje Lesten schlenjen” (1. Timotäus 6:9, PB).

 Wan wie nich bejierich sent no Jelt, wäajen wie Gott wellen jehuarsom sennen un een goodet Läwen fieren, dan woa wie ons selfst mea wieet feelen. Dan woa wie uk Gott jefaulen kjennen un hee woat ons unjastetten. Gott vesprakjt dee, waut am opp iernst jefaulen wellen: “Ekj woa die nich veloten, die nich em Stich loten” (Hebräa 13:5-6, PB). Hee sajcht ons daut uk secha: “Een trua Maun woat rikjlich jesäajent woaren” (Spricha 28:20, PB).