Waut sajcht de Schreft äwa Oostren?

AUFSPÄLEN

Waut de Schreft doatoo sajcht

Oostren fieren stett sikj nich oppe Schreft. Oba wan eena kjikjt, wua daut mol von häakjemt, dan kaun eena seenen, waut Oostren werkjlich bediet. Daut kjemt von ieeschtemmasche Sitten, waut met Fruchtboakjeit to doonen haud. Well wie ons mol waut doaräwa unjastonen.

De Nomen: De Encyclopædia Britannica sajcht: “Von wua de enjlischa Nomen Easter (Oostren) häakjemt, es nich gaunz secha. De enjlischa Priesta Venerable Bede von de 700ja Joaren meend, daut dee von de ieeschtemmasche Farjoa-Jettin Eostre kjeem.” Aundre vebinjen daut met Astarte, de feenizische Jettin fa Fruchtboakjeit un en Babel es daut Ischtar.
De Oostahosen: Dit sent Tieekjens von Fruchtboakjeit, “waut ieeschtemma en Europa un en de asiatische Jäajent bie heidnische Farjoaschfasten jebrukt worden” (Encyclopædia Britannica).
De Oostaeia: No Oostaeia sieekjen, waut minkj von eenen Oostahos komen, es no een Buak no (Funk & Wagnalls Standard Dictionary of Folklore, Mythology and Legend) “nich bloos een Kjinjaspäl, oba daut kjemt von oole Sitten häa, waut met de Fruchtboakjeit to doonen haben”. Eenje Menschen jleewen, daut de utjestraumde Oostaeia “eenem kunnen derch een Wunda Freid, Wiedakomen, Jesuntheit un Schutz brinjen” (Traditional Festivals).
Niee Kjleedie to Oostren: “Doa wort jesajcht, wan eena sikj nich niee Kjleeda auntrock toom de skandinauvische Jettin vom Farjoa, ooda Eastre, oppnämen, dan wudd eena nich Jlekj haben un eena wees dee nich Respakjt” (The Giant Book of Superstitions).
Gottesdeenst biem Sonnenoppgank: Dit haft met Sitten von ieeschtemmasche Sonnenaunbäda to doonen, “waut se dän Dach em Farjoa utfieeden, wua daut 12 Stund dach un 12 Stund diesta es. Daut wia toom de Sonn un dee äare groote Krauft oppnämen, om aules, waut doa waust, Läwen to brinjen” (Celebrations—The Complete Book of American Holidays).

The American Book of Days sajcht daut krakjt, von wua Oostren häakjemt: “Doa es kjeen Twiewel, daut de Kjoakj aum Aunfank de oole heidnische Sitten äwaneem un dee eene christelje Bediedunk jeef”.

De Schreft sajcht, daut wie nich sellen Gott aunbäden un ons doabie aun Sitten un Jewanheiten hoolen, waut am nich jefaulen (Markus 7:6-8). En 2. Korinta 6:17 sajcht Jehova: “Sondat junt auf. Habt nuscht met orreinet to doonen” (PB). Oostren es een heidnischa Heljedach un dee, waut Gott jefaulen wellen, woaren nuscht met dän to doonen haben.