Wetenschappers dachten voorheen dat de kolibrie met zijn tong nectar tot zich nam door capillaire werking, een natuurkundig verschijnsel waarbij vloeistof in een dunne buis vanzelf stijgt. Maar onderzoek heeft aangetoond dat de kolibrie gebruikmaakt van een veel efficiëntere methode: hij gebruikt zijn tong als een soort ‘vloeistof-val’.

 Sta hier eens bij stil: Zodra de kolibrie zijn tong in nectar steekt, splijt het uiteinde van zijn tong in tweeën. Op beide uiteinden is een groef zichtbaar die opengaat zodra de tong met nectar in aanraking komt. De twee tonghelften vouwen zich open en lopen vol met nectar. Zo kan het vogeltje de nectar als het ware oplikken in plaats van opzuigen als via een rietje. Als de kolibrie zijn tong weer terugtrekt, gebeurt het tegenovergestelde: de uiteinden van de tong vouwen zich weer samen en omsluiten de nectar.

 Dat alles gebeurt in ‘minder dan een tiende van een seconde’, zeggen de onderzoekers Alejandro Rico-Guevara, Tai-Hsi Fan en Margaret Rubega. Ze zeggen ook: ‘Het puntje van de tong is een dynamische vloeistof-val (…) die drastisch van vorm verandert bij elke aanraking met vloeistof.’

 Bovendien kost dit het kleine vogeltje geen energie. Zijn tong is onderhevig aan complexe krachten, waardoor het uiteinde automatisch opengaat als de tong vloeistof binnendringt en weer sluit als die eruit gaat.

 Deze efficiënte manier van vloeistof opnemen kan volgens wetenschappers een inspiratie vormen voor toepassingen in de medische wereld, in de robotica en op andere terreinen, wellicht bij het opruimen van gelekte olie of andere vloeistoffen.

 Wat denkt u? Is de complexe tong van de kolibrie door evolutie ontstaan? Of is die ontworpen?