WAT bedoelde Paulus precies toen hij zei dat de Bijbel „door God geïnspireerd” is? (2 Timotheüs 3:16) Paulus, die in het Grieks schreef, gebruikte een woord dat letterlijk „God-geademd” betekent. Daarmee bedoelde hij dat God er door middel van zijn heilige geest voor gezorgd heeft dat de Bijbelschrijvers alleen opschreven wat Hij wilde dat ze schreven.

Die Bijbelschrijvers ’spraken van Godswege zoals zij door heilige geest werden meegevoerd’, zei de apostel  Petrus (2 Petrus 1:21). Daarom kon Paulus ook over de boeken van de Bijbel spreken als „heilige geschriften (...), die u wijs kunnen maken tot redding door middel van het geloof in verband met Christus Jezus” (2 Timotheüs 3:15).

Veel mensen spreken nadrukkelijk tegen dat God de auteur van de Bijbel is. Critici — vaak met een houding die de archeoloog Sir Charles Marston beschreef als een „hooghartige minachting voor het Bijbelverhaal” — hebben felle aanvallen op de betrouwbaarheid van de Bijbel gedaan. Sommigen van hen doen de Bijbel af als enkel „een oude verzameling mythen en sprookjes”.

Is de Bijbel betrouwbaar? Het is belangrijk dat u op dit punt tot de juiste conclusie komt. Waarom? Als de Bijbel inderdaad een boodschap van God zelf bevat, zou het dom zijn — zo niet levensgevaarlijk — dat boek te negeren. Wanneer u de Bijbel gewoon beziet als de woorden van mensen in plaats van het Woord van God, zult u veel minder geneigd zijn uw gedrag en uw geloofsopvattingen erdoor te laten beïnvloeden (1 Thessalonicenzen 2:13).

Hoe kunt u bepalen of de Bijbel betrouwbaar is? Wel, hoe bepaalt u of u mensen die u ontmoet, kunt vertrouwen? Eén ding is zeker: het is heel moeilijk iemand van wie u heel weinig weet, echt te vertrouwen. Alleen als u mensen goed leert kennen, komt u in de loop van de tijd te weten of ze echt eerlijk en betrouwbaar zijn. Op dezelfde manier kunt u de Bijbel leren kennen. Hecht niet zonder meer geloof aan speculatieve of zelfs bevooroordeelde theorieën die het vertrouwen in de Bijbel ondermijnen. Neem de tijd om de bewijzen dat de Bijbel inderdaad „door God geïnspireerd” is, te onderzoeken.

Laat u niet van de wijs brengen door het feit dat zelfs sommigen die zich ’vrienden’ van de  Bijbel noemen, de authenticiteit en betrouwbaarheid ervan aanvallen. Tegenwoordig blijken de meeste Bijbelcommentators, ook al beweren ze christenen te zijn, „alleen over de Schrift te spreken als een menselijk verslag”, aldus de New Dictionary of Theology.

Veel theologen twijfelen aan het auteurschap van de Bijbelboeken. Ze zeggen bijvoorbeeld dat het boek Jesaja niet door de profeet Jesaja geschreven is. Het zou lang na Jesaja’s tijd geschreven zijn. Lowther Clarke beweert in zijn Concise Bible Commentary dat het „een product [is] van vele mensen en vele generaties”. Maar dergelijke beweringen gaan voorbij aan het feit dat Jezus Christus en zijn discipelen dit boek herhaaldelijk aan Jesaja toeschrijven (Mattheüs 3:3; 15:7; Lukas 4:17; Johannes 12:38-41; Romeinen 9:27, 29).

Erger nog, critici van de Bijbel, zoals commentator J.R. Dummelow, zeggen dat de profetieën in het boek Daniël „in werkelijkheid geschiedenisverslagen zijn die door de auteur worden gepresenteerd als oude voorzeggingen”. Door dat te zeggen negeren ze opnieuw het getuigenis van Jezus Christus zelf. Hij waarschuwde voor „het walgelijke ding dat verwoesting veroorzaakt, waarover door bemiddeling van de profeet Daniël gesproken is” (Mattheüs 24:15). Is het voor een christen redelijk te geloven dat Jezus Christus zelf zou hebben meegewerkt aan bedrog — dat hij het ermee eens zou zijn dat geschiedenis onder het mom van profetie werd gepresenteerd? Natuurlijk niet.

„Maar maakt het eigenlijk iets uit wie de boeken van de Bijbel geschreven heeft?”, vraagt u misschien. Ja, dat maakt heel veel uit. Hoeveel waarde zou u hechten aan een document dat voor het testament van een vriend moet doorgaan, als blijkt dat het helemaal niet zijn testament is? Stel dat deskundigen u vertellen dat het een vervalsing is — dat goedbedoelende kennissen hebben opgeschreven wat volgens hen de wensen van uw vriend waren. Dat zou het document minder waardevol maken en u zou er niet op kunnen vertrouwen dat het echt de wensen van uw vriend overbrengt.

Zo werkt het ook in het geval van de Bijbel. Het is geen wonder dat veel mensen — zelfs sommigen die zeggen christenen te zijn — zich vrij voelen te negeren wat de Bijbel over onderwerpen als eerlijkheid, seksuele moraal en dergelijke zegt. Hoe dikwijls hebt u mensen niet minachtend zoiets horen zeggen als: „O, maar dat staat in het Oude Testament!”, alsof dat minder belangrijk zou zijn. En dat ondanks het feit dat Paulus het zogenoemde Oude Testament beschreef als „de heilige geschriften” die „door God geïnspireerd” zijn.

„Je kunt toch niet zomaar aan de verklaringen van alle deskundigen en geleerden voorbijgaan”, zegt u misschien. Natuurlijk niet! We hebben bijvoorbeeld veel te danken aan de betrouwbare wetenschap die ons heeft geholpen de grondtekst van de Bijbel vast te stellen. Het is duidelijk dat er inderdaad kleine vergissingen in de tekst van de Bijbel zijn geslopen toen die in de loop van de eeuwen steeds weer werd overgeschreven. Maar bedenk dat het veel verschil maakt of u erkent dat er kleine vergissingen in afschriften  van de Bijbel zijn geslopen of dat u de hele Bijbel als een verzinsel van mensen van tafel veegt.

Vlak voordat Paulus aan Timotheüs schreef dat de Bijbel door God geïnspireerd is, had hij hem verteld waarom zo’n geïnspireerd verslag belangrijk was. „In de laatste dagen”, zei hij, „[zullen] goddeloze mensen en bedriegers (...) van kwaad tot erger voortgaan, terwijl zij misleiden en worden misleid” (2 Timotheüs 3:1, 13). Ook in Paulus’ tijd waren er al zogenaamde ’wijzen en intellectuelen’ die „overredende argumenten” gebruikten om de mensen te misleiden en hun geloof in Jezus Christus te verzwakken (1 Korinthiërs 1:18, 19; Kolossenzen 2:4, 8). Om Timotheüs tegen hun invloed te beschermen, drong Paulus er bij hem op aan ’in de dingen te blijven die hij van kindsbeen af had geleerd door middel van de heilige geschriften’ waarin God had voorzien (2 Timotheüs 3:14, 15).

In deze „laatste dagen” is dat voor u net zo belangrijk. Onderschat het gevaar niet dat u misleid wordt door vaak heel „overredende argumenten” van heel intelligente mensen. Bescherm uzelf, net als de eerste-eeuwse christenen, door volledig te vertrouwen op wat u uit de Bijbel leert. Dat boek is echt het geïnspireerde Woord van God.

Jehovah’s Getuigen willen u graag helpen geloof in de Bijbel op te bouwen. Ze kunnen u bijvoorbeeld laten zien dat Bijbelse principes door de hele geschiedenis heen absoluut betrouwbaar zijn gebleken; dat de Bijbel als er over wetenschappelijke dingen gesproken wordt, in overeenstemming is met de wetenschap; dat de Bijbel van begin tot eind een harmonieus geheel is; dat de profetieën erin feilloos zijn uitgekomen; en nog veel en veel meer. Voel u vrij om naar de uitgevers van dit blad te schrijven om informatie waardoor miljoenen oprechte mensen geholpen zijn in te zien dat de Bijbel echt het Woord van God is.