Veelgestelde vragen

Waarom biedt God mensen de gave van eeuwig leven aan?

▪ De Bijbel zegt dat God ons in de gelegenheid stelt „eeuwig leven” te krijgen (Johannes 6:40). Maar wat motiveert hem om mensen zo’n vooruitzicht te bieden? Is het gewoon een kwestie van rechtvaardigheid?

Rechtvaardigheid houdt in dat mensen eerlijk en juist behandeld worden. Verdienen we het leven echt? Nee. De Bijbel zegt: „Er is geen mens rechtvaardig op de aarde, die voortdurend doet wat goed is en niet zondigt” (Prediker 7:20). Op de zonde staat straf. God waarschuwde de eerste mens, Adam, dat hij op de dag dat hij zondigde beslist zou sterven (Genesis 2:17). Later schreef de apostel Paulus onder inspiratie: „Het loon dat de zonde betaalt, is de dood” (Romeinen 6:23). Als nu alle nakomelingen van Adam met recht de dood verdienen, waarom biedt God dan de mogelijkheid van oneindig leven?

Het aanbod van eeuwig leven is „een vrije gave”. Het is een uiting van de grootsheid en veelomvattendheid van Gods liefde en onverdiende goedheid. De Bijbel zegt: „Allen hebben gezondigd en bereiken niet de heerlijkheid Gods, en het is als een vrije gave dat zij door zijn onverdiende goedheid rechtvaardig verklaard worden op grond van de verlossing door de losprijs die door Christus Jezus is betaald” (Romeinen 3:23, 24).

Hoewel we het allemaal verdienen te sterven, kiest God ervoor eeuwig leven te geven aan wie hem liefhebben. Is dat oneerlijk? De Bijbel zegt: „Wat zullen wij dan zeggen? Is er onrechtvaardigheid bij God? Moge dat nooit waar worden! Want hij zegt tot Mozes: ’Ik zal barmhartigheid bewijzen aan wie ik barmhartigheid bewijs, en ik zal mededogen betonen jegens wie ik mededogen betoon.’ (...) Wie zijt gij dan toch, dat gij God wilt tegenspreken?” — Romeinen 9:14-20.

In sommige delen van de wereld kan een hoge regeringsfunctionaris of rechter een misdadiger die een zware straf uitzit gratie verlenen. Als de misdadiger zich gewillig houdt aan de gevangenisregels en veranderingen aanbrengt in zijn houding en gedrag, kan een rechter of president ervoor kiezen hem strafvermindering te verlenen of hem zijn straf geheel kwijt te schelden. Die daad kan heel goed een uiting van onverdiende goedheid zijn.

In dezelfde geest kan Jehovah ervoor kiezen niet van alle zondaars de straf te eisen die ze verdienen. In plaats daarvan kan hij, gedreven door liefde, eeuwig leven schenken aan degenen die hem liefhebben en aan zijn maatstaven voldoen. De Bijbel zegt dat „God niet partijdig is, maar in elke natie is de mens die hem vreest en rechtvaardigheid beoefent, aanvaardbaar voor hem” (Handelingen 10:34, 35).

Jehovah’s grootste uiting van liefde ten behoeve van ons was het zenden van zijn Zoon om voor ons te lijden en te sterven. Jezus zei over zijn Vader: „God heeft de wereld zozeer liefgehad dat hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat een ieder die geloof oefent in hem, niet vernietigd zou worden, maar eeuwig leven zou hebben” (Johannes 3:16).

Allen die Jehovah echt gaan liefhebben en zijn wil doen, zijn even aanvaardbaar voor God, ongeacht hun achtergrond. De hoop op eeuwig leven is dan ook voornamelijk een uiting van onverdiende goedheid, een daad van allesovertreffende liefde van Gods zijde.

[Inzet op blz. 29]

Het is voornamelijk een uiting van onverdiende goedheid, een daad van allesovertreffende liefde