Veelgestelde vragen

Waarom gebruiken Jehovah’s Getuigen bij hun aanbidding niet het kruis?

Jehovah’s Getuigen zijn er vast van overtuigd dat door de dood van Jezus Christus is voorzien in de losprijs, op basis waarvan mensen die geloof in hem oefenen, eeuwig leven kunnen ontvangen (Mattheüs 20:28; Johannes 3:16). Maar ze geloven niet dat Jezus gestorven is aan een kruis, zoals vaak op traditionele afbeeldingen te zien is. Ze geloven dat Jezus gestorven is aan een rechtopstaande paal zonder kruisbalk.

Het gebruik van het kruis kan worden teruggevoerd tot Mesopotamië, tot tweeduizend jaar voor Christus. Nog ouder zijn waarschijnlijk de kruisen op Scandinavische rotstekeningen uit de bronstijd. Zulke niet-christenen gebruikten het kruis „als een magisch teken . . . dat bescherming bood en geluk bracht”, schreef Sven Tito Achen, een Deens historicus en deskundige op het gebied van symboliek (Symbols Around Us). Geen wonder dat een katholieke encyclopedie erkent: „Het kruis komt zowel in voorchristelijke als in niet-christelijke culturen voor, en diende daar vooral als kosmisch teken of natuursymbool” (New Catholic Encyclopedia). Waarom hebben de kerken het kruis dan als hun allerheiligste symbool gekozen?

W.E. Vine, een gerespecteerd Brits geleerde, draagt de volgende vaststaande feiten aan: „Tegen het midden van de 3de eeuw n.Chr. . . . werden er heidenen in de kerken opgenomen . . ., en hun werd toegestaan grotendeels aan hun heidense tekens en symbolen vast te houden. Vandaar dat de Tau of de T, . . . met de dwarsbalk wat verlaagd, werd overgenomen.” — Vine’s Expository Dictionary of Old and New Testament Words.

Vine merkt verder op dat in het oorspronkelijke Grieks zowel het zelfstandig naamwoord als het werkwoord verwijzen naar „een staak of paal . . . onderscheiden van de kerkelijke vorm van een kruis dat uit twee balken bestaat”. In overeenstemming hiermee zegt The Companion Bible van de Universiteit van Oxford: „Het is . . . bewezen dat de Heer aan een rechtopstaande paal ter dood is gebracht en niet aan twee elkaar op een of andere wijze kruisende balken.” De kerken hebben dus duidelijk een on-Bijbelse traditie overgenomen.

De hierboven genoemde historicus Achen merkt op: „Het is twijfelachtig of de christenen in de twee eeuwen na Jezus’ dood ooit het kruissymbool gebruikt hebben.” Hij voegt daaraan toe dat het kruis voor de vroege christenen „voornamelijk een symbool van dood en onheil moet zijn geweest, zoals de guillotine of de elektrische stoel voor latere generaties”.

Belangrijker is dat ongeacht welk middel voor de marteling en terechtstelling van Jezus is gebruikt, geen enkel beeld of symbool daarvan een voorwerp van toewijding of verering voor christenen zou mogen zijn. „Ontvliedt de afgoderij”, gebiedt de Bijbel (1 Korinthiërs 10:14). Jezus zelf noemde het belangrijkste kenmerk waaraan zijn ware volgelingen te herkennen zouden zijn: „Hieraan zullen allen weten dat gij mijn discipelen zijt, indien gij liefde onder elkaar hebt.” — Johannes 13:35.

Als het om aanbidding gaat, streven Jehovah’s Getuigen ernaar de Bijbel te volgen in plaats van tradities, net als de christenen uit de eerste eeuw (Romeinen 3:4; Kolossenzen 2:8). Daarom maken ze bij hun aanbidding geen gebruik van het kruis.

[Illustratie op blz. 22]

Reliëf van een heidense Assyrische koning die een kruis draagt (ca. 800 v.G.T.)

[Verantwoording]

Photograph taken by courtesy of the British Museum