NADAT Anita * was gedoopt als een van Jehovah’s Getuigen, begon haar man zware tegenstand te bieden. ‘Ik mocht van hem niet naar de vergaderingen gaan of zelfs maar Gods naam noemen. Hij werd woedend als ik de naam Jehovah uitsprak.’

Haar kinderen over Jehovah leren, was ook een groot probleem. Ze vertelt: ‘Het werd me in mijn eigen huis verboden om Jehovah te dienen. Ik kon niet openlijk met mijn kinderen studeren of ze meenemen naar de vergaderingen.’

Zoals Anita’s ervaring laat zien, kan tegenstand van gezinsleden onze integriteit echt op de proef stellen. We kunnen ook met andere beproevingen te maken krijgen, zoals chronische gezondheidsproblemen of de dood van een kind of huwelijkspartner. Of misschien keert een familielid Jehovah de rug toe. Wat kun je in zulke situaties doen om Jehovah trouw te blijven?

De apostel Paulus zei: ‘Gij hebt volharding nodig’ (Hebr. 10:36). Maar wat kan je helpen te volharden?

Om te kunnen volharden, moeten we tot Jehovah bidden en op hem vertrouwen. Een voorbeeld. Op een maandagmiddag gebeurde er iets vreselijks in het gezin van Ana. Haar man, met wie ze dertig jaar getrouwd was, stierf plotseling. ‘Hij ging naar zijn werk en is nooit meer thuisgekomen,’ zegt Ana, ‘en hij was nog maar 52.’

Wat hielp Ana met de situatie om te gaan? Dat ze weer moest gaan werken, zorgde voor de nodige afleiding. Maar het kon de pijn niet wegnemen. Ze vertelt: ‘Ik stortte mijn hart uit bij Jehovah en smeekte hem om me te helpen met dit verschrikkelijke verlies om te gaan.’ Heeft Jehovah haar gebeden verhoord? Ze weet zeker dat hij dat gedaan heeft. ‘Ik voelde een rust die alleen God kan geven. Dat verzachtte de pijn en voorkwam dat ik gek werd. Ik twijfel er geen moment aan dat Jehovah mijn man een opstanding zal geven’ (Fil. 4:6, 7).

Jehovah belooft zijn aanbidders dat hij naar hun gebeden zal luisteren (Ps. 65:2). En hij zal ze alles geven wat ze nodig hebben om hem trouw te blijven. Helpt die gedachte je niet om te volharden?

Jehovah zorgt ook voor zijn aanbidders via de christelijke gemeente. Toen de gemeente in Thessalonika bijvoorbeeld zwaar werd vervolgd, spoorde Paulus de christenen daar aan: ‘Blijft elkaar vertroosten en elkaar opbouwen, zoals gij trouwens reeds doet’ (1 Thess. 2:14; 5:11). Door hun hechte onderlinge band en de hulp die ze elkaar gaven, konden die christenen de beproeving op hun geloof aan. Hun volharding is een prachtig voorbeeld voor ons en laat zien hoe wij kunnen volharden.

Om elkaar te kunnen opbouwen, moeten we een hechte band hebben met de broeders en zusters in onze gemeente (Rom. 14:19). Dat is vooral in moeilijke tijden belangrijk. Paulus zelf heeft veel beproevingen meegemaakt, maar Jehovah gaf hem steeds de kracht om te volharden. Soms deed Jehovah dat via de broeders en zusters. Toen Paulus sommigen van hen de groeten deed, zei hij: ‘Zij zijn voor mij een versterkende hulp geworden’ (Kol. 4:10, 11). Deze broeders en zusters hielden van Paulus, en daarom troostten en steunden ze hem toen hij het moeilijk had. Waarschijnlijk heb jij zoiets ook weleens meegemaakt.

De steun van de ouderlingen is nog een liefdevolle voorziening van Jehovah. Die geestelijk rijpe mannen kunnen ‘als een wijkplaats voor de wind blijken te zijn en een schuilplaats voor de slagregen, als waterstromen in een waterloos land, als de schaduw van een zware, steile rots in een uitgeput land’ (Jes. 32:2). Wat een geruststellende verzekering! Heb jij al eens de aanmoediging en steun van de ouderlingen ervaren?

Natuurlijk kunnen de ouderlingen geen wonderen doen. Het zijn onvolmaakte mensen met ‘dezelfde zwakheden’ als wij (Hand. 14:15). Toch kunnen hun gebeden ten behoeve van ons veel goeds doen (Jak. 5:14, 15). Een broeder in Italië die al jaren aan spierdystrofie lijdt en steeds meer achteruitgaat, vertelt: ‘De liefde van de broeders, samen met hun frequente bezoekjes, hebben me geholpen te volharden.’ Ouderlingen zijn een liefdevolle voorziening van Jehovah. Vraag jij ze om hulp als je het moeilijk hebt?

Er is nog meer wat we kunnen doen om te volharden. Het is bijvoorbeeld belangrijk om vast te houden aan een goede geestelijke routine. Kijk eens naar het voorbeeld van John. Toen hij 39 was, kreeg hij te horen dat hij een zeldzame vorm van kanker had. Hij geeft toe: ‘Ik vond het oneerlijk, want ik was nog zo jong.’ Zijn zoontje was op dat moment nog maar drie. John vertelt: ‘Het betekende dat mijn vrouw niet alleen voor ons kind moest zorgen, maar ook voor mij. Daarnaast moest ze me helpen bij al mijn afspraken in het ziekenhuis.’ Door de chemotherapie werd John extreem moe en misselijk. Tot overmaat van ramp werd zijn vader ook nog eens terminaal ziek, zodat de familie voor hem moest zorgen.

Wat hielp John en zijn gezin met deze moeilijke situatie om te gaan? Hij vertelt: ‘Hoe moe ik ook was, ik zorgde dat ons gezin een goede geestelijke routine bleef houden. We gingen naar alle vergaderingen, gingen elke week in de velddienst en lieten onze gezinsaanbidding steeds doorgaan, zelfs als dat moeilijk was.’ John merkte hoe belangrijk het is om aan een sterke band met Jehovah te blijven werken. Wat wil hij degenen meegeven die het ook moeilijk hebben? ‘Na de eerste schok maken verontrustende gedachten plaats voor Jehovah’s kracht en liefde. Jehovah kan je sterk maken, net zoals hij mij sterk gemaakt heeft.’

Als je het moeilijk hebt, denk dan aan wat Paulus zei: ‘Gij hebt volharding nodig.’ Met Jehovah’s steun kun je elke beproeving aan, nu of in de toekomst. Vertrouw daarom gebedsvol op Jehovah, ontwikkel een hechte vriendschap met de broeders en zusters in je gemeente, zoek steun bij de ouderlingen en houd vast aan een goede geestelijke routine. Met Jehovah’s hulp kun je volharden!