Twee predikanten vol waardering voor Russells geschriften

IN 1891 bezocht Charles Taze Russell, die voortreffelijk werk onder ware christelijke aanbidders van Jehovah verrichtte, voor het eerst Europa. Volgens sommige verslagen had Russell tijdens een reisonderbreking in Pinerolo (Italië) een ontmoeting met professor Daniele Rivoire, een voormalige predikant van een religieuze groepering genaamd de waldenzen *. Hoewel Rivoire na het ambt te hebben opgegeven nauw verbonden bleef met de waldenzen, behield hij een open geest en las veel van de door C. T. Russell geschreven publicaties.

In 1903 vertaalde Rivoire het door Russell geschreven boek Het Goddelijk Plan der Eeuwen in het Italiaans en liet het voor eigen rekening drukken. Dit was lang voordat er een officiële Italiaanse editie werd gepubliceerd. In het voorwoord van het boek schreef Rivoire: „Wij plaatsen deze eerste Italiaanse uitgave onder de bescherming van de Heer. Moge hij ze zegenen, opdat ze, ondanks de onvolkomenheden die eraan kleven, mag bijdragen tot de verheerlijking van zijn allerheiligste naam en zijn Italiaanssprekende kinderen mag aanmoedigen tot grotere toewijding. Moge het hart van allen die, door dit boek te lezen, de diepte van de rijkdom, de wijsheid en de kennis van Gods plan en liefde beseffen, dankbaar zijn jegens God zelf, door wiens genade het publiceren van dit werk mogelijk is gemaakt.”

Rivoire begon ook Zion’s Watch Tower and Herald of Christ’s Presence in het Italiaans te vertalen. Dit tijdschrift, een voorloper van De Wachttoren, verscheen in 1903 als een kwartaaluitgave. Hoewel professor Rivoire nooit een Bijbelonderzoeker is geworden, zoals Jehovah’s Getuigen toen werden genoemd, toonde hij veel belangstelling voor het verbreiden van de bijbelse boodschap zoals die in de publicaties van de Bijbelonderzoekers werd verklaard.

’Het was alsof de schellen mij van de ogen vielen’

Nog een waldenzer predikant die Russells publicaties naar waarde schatte, was Giuseppe Banchetti. Giuseppes vader, een voormalige katholiek die bekeerd was, gaf hem een waldenzer opvoeding. In 1894 werd Giuseppe predikant en bediende hij verschillende waldenzer gemeenschappen in Apulia en Abruzzi en op de eilanden Elba en Sicilië.

De geautoriseerde Italiaanse editie van Russells Goddelijk Plan der Eeuwen werd gepubliceerd in 1905. Banchetti schreef een enthousiaste recensie, die in het protestantse tijdschrift La Revista Cristiana verscheen. „Voor ons”, schreef Banchetti, is Russells boek „de meest verlichte en zekere gids die enige christen kan vinden om een nuttige en lonende studie van de Heilige Schrift te maken . . . Zodra ik het had gelezen, was het alsof de schellen mij van de ogen vielen en leek de weg tot God rechter en gemakkelijker. Zelfs ogenschijnlijke tegenstrijdigheden  verdwenen voor het grootste deel. Leerstellingen die voorheen moeilijk te vatten waren, schenen eenvoudig en volkomen aanvaardbaar. Dingen die tot dusver onbegrijpelijk waren, werden duidelijk. Het bewonderenswaardige plan van de redding der wereld in Christus deed zich met zo’n ontzagwekkende eenvoud aan me voor dat ik ertoe bewogen werd met de Apostel uit te roepen: O de diepte van de rijkdom en de wijsheid en de kennis van God!” — Romeinen 11:33.

Zoals in 1925 door Remigio Cuminetti werd opgemerkt, toonde Banchetti „veel sympathie” voor het werk van de Bijbelonderzoekers en was hij „volledig overtuigd” van de leerstellingen zoals die door hen werden verklaard. Op zijn eigen manier trachtte Banchetti zulke leerstellingen ook bekend te maken.

Uit Banchetti’s geschriften blijkt dat hij, net als Jehovah’s Getuigen, geloofde dat er een aardse opstanding zou zijn, zoals in de Schrift wordt geleerd. Hij was het ook met de Bijbelonderzoekers eens toen hij verklaarde dat het jaar waarin Jezus stierf, door God vastgesteld was en in Daniëls profetie van de zeventig weken was onthuld (Daniël 9:24-27). Meer dan eens, en in openlijke afwijking van de leringen van zijn kerk, bleek hij de mening te zijn toegedaan dat de Gedachtenisviering van Jezus’ dood slechts eenmaal per jaar, op „de precieze dag waarop de herdenking valt”, gehouden moest worden (Lukas 22:19, 20). Hij verwierp Darwins evolutietheorie en hij bevestigde dat ware christenen niet aan wereldse oorlogvoering mochten deelnemen. — Jesaja 2:4.

Bij één gelegenheid besprak Banchetti de geschriften van Russell met een man genaamd J. Campbell Wall. In antwoord op Walls kritiek zei Banchetti: „Ik ben er zeker van dat als u Russells zes delen zou lezen, u een intense en diepe vreugde zou ervaren, en u me ontroerd zou bedanken. Ik draag geen leer uit; maar ik heb die boeken elf jaar geleden gelezen, en ik dank God elke dag dat hij me door middel van een werk dat geheel en stevig op de Heilige Schrift is gebaseerd, zo veel licht en vertroosting heeft geschonken.”

„Luister, luister, luister”

Het is veelbetekenend dat deze twee waldenzer predikanten — Daniele Rivoire en Giuseppe Banchetti — waardering tot uitdrukking brachten voor de wijze waarop Russell de bijbel verklaarde. Banchetti schreef: „Ik zeg dat niemand van ons evangelikalen, zelfs niet onze predikanten of theologen, niemand van ons alles weet. Nee, we moeten nog veel, veel andere dingen leren. . . . [We moeten] . . . blijven luisteren, niet denken dat we alles weten, en niet verwerpen wat geboden wordt om te onderzoeken. Maar luister, luister, luister.”

Elk jaar luisteren duizenden mensen naar de Koninkrijksboodschap die door Jehovah’s Getuigen bij hen thuis wordt gebracht. Overal geven onbevooroordeelde mensen die dorsten naar bijbelse waarheden gehoor aan Jezus’ uitnodiging: „Kom, wees mijn volgeling.” — Markus 10:17-21; Openbaring 22:17.

[Voetnoot]

[Illustratie op blz. 28]

Professor Daniele Rivoire

[Illustratie op blz. 29]

Giuseppe Banchetti

[Verantwoording]

Banchetti: La Luce, April 14, 1926