Troost bieden bij een tragedie

Dolores Gómez, een van Jehovah’s Getuigen die in een klein plaatsje bij Barcelona (Spanje) woonde, kreeg op haar vierenveertigste van haar arts te horen dat ze een hersentumor had. Ze had nog maar zo’n acht maanden te leven. Haar geloofsgenoten overstelpten haar met uitingen van liefde. De laatste dagen voordat ze stierf, kwamen haar familieleden, die geen Getuigen zijn, uit verschillende delen van Spanje naar haar toe.

De plaatselijke Getuigen vingen hen op en zorgden voor huisvesting, maaltijden, vervoer en andere noodzakelijke dingen. Dolores’ onwrikbare geloof en haar rust en kalmte tot op het moment van haar dood en ook de gastvrijheid van de plaatselijke Getuigen raakten het hart van haar familieleden. De volgende brief geeft hun gevoelens weer.

„Deze brief is gericht aan een groep mannen en vrouwen die prediken dat ze hun naaste liefhebben — niet alleen in woorden maar ook in daden die uit het diepst van hun hart komen als uiting van hun nobele gevoelens. Wij hebben dit kunnen ervaren in een heel speciaal hoofdstuk van ons leven, namelijk de terminale ziekte van onze zus Loli [Dolores].

Daarom willen wij allemaal (haar familieleden die uit afgelegen delen van Spanje gekomen zijn) die het verdriet van zo’n groot verlies delen, onze intense gevoelens van dankbaarheid en genegenheid tot uitdrukking brengen jegens u allen die haar vergezeld hebben in haar vreugde en haar verdriet, in haar hoogtepunten en haar diepste ellende, tot het laatste moment van haar bestaan hier op aarde.

Wij willen u ook laten weten dat we een van de grootste uitingen van liefde en solidariteit hebben ervaren. Wij gaan terug naar huis naar onze gezinnen en verplichtingen, maar we zullen niet meer dezelfden zijn, omdat we voorgoed veranderd zijn door de kracht van de liefde die in onze zus Loli en ook in u heerste, en dat sterkt ons elke dag om te blijven leven.

Wij nemen afscheid met een innige omhelzing en een oprecht gevoel van dankbaarheid. Lieve vrienden, moge Jehovah u overladen met geluk tot we elkaar weerzien.”

Ondertekend door de familie van Dolores Gómez

[Illustraties op blz. 31]

Enkele plaatselijke Getuigen