Wriemelende ’chirurgen’ met een flinke eetlust

Hoe weerzinwekkend sommigen de gedachte ook mogen vinden, een bekwaam en hygiënisch ’chirurg’ doet opnieuw zijn intrede — de nederige made. In een verslag in The Journal of the American Medical Association (JAMA) wordt gezegd dat artsen in het Verenigd Koninkrijk een proefonderzoek hebben verricht bij twaalf patiënten met beenzweren. Bij zes van hen werd de conventionele hydrogeltherapie toegepast en bij de overige zes werd gebruik gemaakt van maden. *

„Alle zes de patiënten die de therapie met larven [maden] ondergingen, hadden na slechts drie dagen schone wonden”, schrijft JAMA. Van de patiënten die op de conventionele manier werden behandeld, „hadden er slechts twee schone wonden na één maand behandeling; de andere vier hadden verdere medische verzorging nodig.” Het Britse medische tijdschrift The Lancet zegt dat de madentherapie „de behandelingsperiode drastisch kan verminderen vergeleken bij conventionele therapieën” en dat ze „slechts iets meer dan de helft van hydrogel kost”.

Bij toepassing van de madentherapie — bijvoorbeeld op een wond die necrotisch is geworden — zetten artsen jonge, steriele larven in de wond, aldus JAMA. (Uiteraard gebruiken artsen slechts de larvensoorten die geen gezond weefsel aantasten.) De wond wordt dan bedekt met een fijn nylon gaasje en een absorberend verband om vloeibaar geworden dood weefsel vast te houden. Wanneer de maden verzadigd zijn, worden ze verwijderd en afgedankt en worden er nieuwe bijgezet totdat de wond volkomen schoon is. Daarna bevordert de bloedtoevoer naar het overgebleven gezonde weefsel de groei van nieuw vlees.

„We hebben nog niet meegemaakt dat een patiënt de maden niet wilde”, vertelde de vaatchirurg Michael Walker. „Het medisch personeel vindt het eng, niet de patiënt.” De larventherapie wordt niet alleen in het Verenigd Koninkrijk maar ook in de Verenigde Staten en Canada in sommige medische centra toegepast. Een in The Lancet geciteerde chirurg vertelde zelfs dat „er in de VS zo veel patiënten zijn die om de madentherapie vragen, dat er niet voldoende artsen te vinden zijn die ze willen toepassen”.

De madentherapie werd bij toeval ontdekt. „Artsen op het slagveld”, aldus Science World, „zagen dat bij soldaten de wonden die vergeven waren van de maden, meestal beter genazen dan wonden waarop ze niet zaten. Het duurde niet lang of de madentherapie was geboren.” En nu wordt ze in honderden ziekenhuizen in de Verenigde Staten en Europa toegepast.

[Voetnoot]

[Illustratie op blz. 22]

Een aantal maden getoond op een vinger (ware grootte)

[Verantwoording]

Picture copyright SMTL, http://www.smtl.co.uk/

[Illustraties op blz. 22]

Voor

Na

[Verantwoording]

Photos by R. Sherman, University of California, Irvine