Hoe kan ik een succes maken van mijn verblijf in het buitenland?
Jonge mensen vragen . . .
Hoe kan ik een succes maken van mijn verblijf in het buitenland?
„Toen ik op het vliegveld aankwam, wilde ik alleen nog maar naar huis! . . . Ik was al mijn honger naar avontuur en mijn ontdekkingsdrang kwijt. Kortom, ik had meer heimwee dan ooit tevoren.” — Uta.
HET is een beangstigend gevoel om helemaal in je eentje in een vreemd land te zijn. Maar zoals een voorgaand artikel in deze serie liet zien, besluiten veel jongeren een tijdje in het buitenland door te brengen. Sommigen doen dat om een opleiding te volgen of om een speciale training te krijgen. Sommigen willen een taal leren. Sommigen willen gewoon geld verdienen. Maar anderen zijn naar het buitenland gegaan om te dienen waar een grotere behoefte is aan Koninkrijksverkondigers.
Aangenomen dat je in het buitenland verblijft om verstandige redenen — redenen die rekening houden met je geestelijke behoeften en doeleinden * — wat kun je doen om ervoor te zorgen dat je verblijf een succes zal zijn?
Wees vastbesloten je aan te passen
Om te beginnen moet je bereid zijn je aan te passen. Dat betekent niet dat je christelijke beginselen of je geestelijke routine laat varen. Maar het betekent misschien dat je nieuw voedsel leert eten, enkele nieuwe regels van etiquette leert of dingen op nieuwe manieren probeert te doen. Die nieuwe gewoonten kunnen erg verschillen van de manier waarop je de dingen thuis deed. Maar Jezus’ gebod om ’op te houden met oordelen’ zou hier heel goed toegepast kunnen worden (Mattheüs 7:1). Geen enkel ras, geen enkele cultuur mag zichzelf superieur noemen (Handelingen 17:26). Net zoals oudere mensen moeten vermijden kritische vergelijkingen te maken tussen de jeugd van vroeger en de jeugd van tegenwoordig, moeten jonge mensen in het buitenland het vermijden kritische vergelijkingen te maken tussen een vreemd land en hun eigen land (Prediker 7:10). Concentreer je op de positieve dingen die dit nieuwe land en die nieuwe cultuur te bieden hebben. Hoe sneller je bovendien de taal van het land leert, des te sneller je je er thuis zult gaan voelen.
Toen de apostel Paulus zendingswerk deed, paste hij zich goed aan verschillende culturen aan, want hij was bereid ’voor alle soorten van mensen alles te worden’ (1 Korinthiërs 9:22). Een soortgelijke houding kan jou helpen om je aan te passen. Adrianne, een au pair die in Duitsland woont, doet huishoudelijk werk voor een gezin in ruil voor kost en inwoning. Ze legt uit: „Ik moet heel flexibel zijn, want ik kan niet van anderen verwachten dat zij zich aan mij aanpassen.”
’Ik heb heimwee!’
Het is niet ongewoon als je de eerste paar weken verdrietig bent en heimwee hebt. De bijbel laat zien dat Jakob ’vurig verlangde naar het huis van zijn vader’, hoewel Jakob al meer dan twintig jaar in een vreemd land had gewoond! (Genesis 31:30) Wees dus niet verrast als je soms een huilbui hebt. Uiteraard zul je je wanneer je voortdurend stil blijft staan bij wat je hebt achtergelaten, alleen maar verdrietiger gaan voelen (Numeri 11:4, 5). De beste manier om uit een dip te komen, is eraan te werken om aan je nieuwe routine en omgeving te wennen. Hoewel het goed is om per brief of telefoon contact te houden met je familie, zouden te veel telefoontjes naar huis je aanpassing aan je nieuwe thuis in de weg kunnen staan.
Veel christelijke jongeren merken dat de draad oppakken wat hun geestelijke routine betreft de beste remedie is om eenzaamheid te bestrijden (Filippenzen 3:16). Amber herinnert zich nog haar eerste weken in het buitenland: „Ik had het ’s avonds moeilijk, wanneer er niets te doen was, dus probeerde ik wat extra te studeren of een boek te lezen.” Rachel, een Britse au pair in Duitsland, geeft uit ervaring het volgende advies: „Zoek meteen contact. Begin onmiddellijk met het bezoeken van vergaderingen.” In het begin heb je misschien wat hulp nodig om naar de vergaderingen te gaan. Maar binnen de christelijke gemeente kun je opbouwende vrienden vinden die als ’broers en zussen en moeders’ kunnen zijn. — Markus 10:29, 30.
Deelnemen aan de christelijke prediking is ook een belangrijk onderdeel van een goede geestelijke routine. Prediken zal je niet alleen in geestelijk opzicht goed doen maar zal je ook helpen je aan de nieuwe cultuur en taal aan te passen.
Houd ten slotte ook vast aan de gewoonten van gebed en persoonlijke studie. Ze zijn van essentieel belang voor je om geestelijk gezond te blijven (Romeinen 12:12; 1 Timotheüs 4:15). De eerdergenoemde Adrianne zorgde er om die reden voor dat ze bijbelse lectuur in haar moedertaal meenam.
Bij een gastgezin wonen
Sommige jonge christenen hebben het zo geregeld dat ze tijdens hun verblijf in het buitenland bij een gelovig gezin wonen. Hoewel er van de leden van een gastgezin niet verwacht kan worden dat ze de taak van de ouders op zich nemen, kunnen ze goede omgang en een bron van geestelijke aanmoediging zijn. — Spreuken 27:17.
Zelfs dan is open communicatie met het gastgezin onontbeerlijk om een goede band te houden (Spreuken 15:22; 20:5; 25:11). Amber merkt op: „Je moet in grote trekken weten wat je zult moeten doen. Je moet weten wat je gastgezin van je verwacht. En zij moeten op de hoogte zijn van jouw verwachtingen.” Zie erachter te komen wat de huisregels van het gezin zijn en in welke mate er van jou wordt verwacht dat je met huishoudelijke klusjes helpt. Zulke dingen moeten grondig besproken worden.
Jouw situatie zal vooral een uitdaging zijn als je bijvoorbeeld voor een gastgezin werkt dat jouw geloofsovertuiging niet deelt. Omdat het gezin je standpunt wat bijbelse beginselen betreft misschien niet begrijpt, kun je in compromitterende situaties terechtkomen (Spreuken 13:20). Verzoeken om huishoudelijke taken te verrichten, zouden kunnen botsen met geestelijke verplichtingen, zoals het bezoeken van christelijke vergaderingen. Als je dus door onvermijdelijke omstandigheden gedwongen bent bij een gezin te wonen dat jouw geloofsovertuiging niet deelt, moeten er een aantal voorzorgsmaatregelen getroffen worden.
Rachel adviseert: „Zorg ervoor dat ze weten dat je een christen bent. Het is het beste wanneer je dat meteen eerlijk zegt.” Als je uitlegt wat je religieuze en morele maatstaven zijn, kan dat een bescherming zijn. Ook moet je je werkgever duidelijk maken hoe belangrijk de christelijke vergaderingen en prediking voor je zijn. Ten slotte is het verstandig om ervoor te zorgen dat belangrijke zaken zoals werktijden, vrije dagen en loon op papier worden gezet voordat je begint. Dat kan teleurstelling later voorkomen.
Problemen oplossen
Al doe je nog zo je best, er kunnen toch problemen ontstaan. Wat doe je bijvoorbeeld wanneer je door je gastgezin wordt verzocht hun huis te verlaten? Dat kan rampzalig zijn. Als er zich een of ander misverstand voordoet, kun je proberen de dingen op een kalme en redelijke manier met je gastheer en gastvrouw uit te praten (Spreuken 15:1). Wees bereid fouten toe te geven die je misschien hebt gemaakt. Misschien zullen ze van gedachten veranderen. Als dat niet het geval is, zul je een ander onderkomen moeten zoeken.
Bij andere problemen is het misschien nodig dat je de hulp van iemand anders inroept. Je kunt bijvoorbeeld in financiële problemen raken of ziek worden. Omdat je bang bent dat je ouders zouden kunnen komen om je op te halen, aarzel je misschien om hun te laten weten wat er aan de hand is. Bovendien zitten ze kilometers van je vandaan en weten ze misschien niet hoe ze met zo’n situatie in het buitenland moeten omgaan. Maar de ouderlingen in de plaatselijke gemeente kunnen ervaring hebben bij het aanpakken van zulke problemen en zijn misschien in staat wat praktische raad te geven. Ze kunnen je wellicht ook helpen te beslissen of dit een kwestie is om onder de aandacht van je ouders te brengen.
Terug naar huis
Ondanks problemen en uitdagingen kan een verblijf in het buitenland een lonende ervaring zijn, vooral als je geestelijke beweegredenen hebt om ernaartoe te gaan. Uiteraard kan er een moment komen waarop je weer naar huis moet. Andreas zegt: „Met zo veel positieve herinneringen — de negatieve vergeet je gauw — vond ik het heel moeilijk om te vertrekken.” Vraag echter niet van je vrienden of familieleden thuis om plotseling de manier waarop zij dingen doen te veranderen nu jij teruggekomen bent met nieuwe inzichten. Irriteer hen ook niet door steeds maar weer te vertellen hoe dingen elders worden gedaan. Natuurlijk zul je iedereen je verhaal willen vertellen, maar raak niet gefrustreerd als niet iedereen even enthousiast is.
Het is duidelijk dat de beslissing om voor een tijdje in het buitenland te wonen er een is waarover serieus moet zijn nagedacht. Als je na de zaak met je ouders te hebben besproken besluit dat er gegronde redenen zijn de stap te zetten, wees dan voorbereid op de uitdagingen waarmee je te maken zult krijgen. Het is net als met elke andere grote beslissing waarvoor je in het leven komt te staan verstandig eerst de kosten te berekenen. — Lukas 14:28-30.
[Voetnoot]
^ ¶5 Zie het artikel „Jonge mensen vragen . . . Moet ik in het buitenland gaan wonen?” in de uitgave van 22 juni 2000.
[Kader/Illustratie op blz. 27]
Veiligheidstips
• Bewaar je paspoort, geld en retourticket op een veilige plek.
• Maak fotokopieën van je paspoort, je inreisvergunning en/of visum, je retourticket en andere belangrijke documenten. Houd een set van die kopieën bij je en stuur een set naar je ouders of vrienden thuis.
• Zorg dat je altijd het telefoonnummer van je ouders of vrienden thuis en van je gastgezin bij je hebt.
• Gedraag je eerbaar met leden van het andere geslacht, hetzij in het gastgezin, op school, op het werk, of elders.
• Leer ten minste een paar basiswoorden en -zinnen in de taal van het gastland.
• Laat een medisch onderzoek doen voordat je vertrekt. Zorg voor een toereikende voorraad van alle medicijnen die je nodig zult hebben.
[Illustratie op blz. 26]
Als er misverstanden ontstaan met je gastgezin, bespreek ze dan op een rustige manier