Deze term, afgeleid van een Grieks woord (pentateuchos) dat ‘vijf rollen’ of ‘vijf delen’ betekent, wordt gebruikt voor de eerste vijf boeken van de Bijbel — Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium — allemaal geschreven door Mozes.

De Pentateuch neemt ons mee van de schepping naar de vorming van de natie Israël en de aanstelling van Jozua als opvolger van Mozes. Gods wetten en voorschriften voor Israël en de Levitische priesterschap nemen een belangrijke plaats in. Omdat Mozes de schrijver is, noemen andere geïnspireerde schrijvers en ook Jezus Christus de Pentateuch ‘het wetboek van Mozes’, ‘het boek van Mozes’ of gewoon ‘Mozes’ (Joz 8:31; Ezr 6:18; Lu 24:27). De Joden noemen deze vijf boeken Thora of Wet.

De Pentateuch geeft waardevolle informatie over de oorsprong van de mens en de zondeval. De wetten laten Jehovah’s liefde voor zijn volk uitkomen, omdat ze hen leidden naar degene die een eind zal maken aan zonde en de gevolgen ervan, Jezus Christus (Ga 3:24; Heb 10:1).