1. Her God is tau oos dai oiwerst im lijben;

won groot lijb, rëgen lijb!

Doir em sij groot lijb, beloont ware ale;

geewt hät sij best un hät oos rert.

Schikt God hät sij Kind, sij lijblig kind Jësus

un taum oos fraimåke, hai is doodbleewe.

Betålt krijge wij ni soo’ne groot lijben!

God is dat lijb; Jehovaa is lijb.

2. Up God sijn weeg gåe bringt oos feele freere;

gaure weeg, lijblig weeg.

Oos bruirers un swesters geewe beschöönen,

häwe wår lijb fom ganse härts.

Wee Jehovaa lijbt, lijbt uk soo dai andrer;

wij ale gërn horge God sijn geboote:

lijbe un forgeewe ümer dai andrer.

Mit sër groot lijb, daue wij måke soo.

3. Ain fröölig famijlg Jehovaa sij folk is;

freere hät, ainig is.

Jehovaa oos God, mit ganse härts nöögt oos

taum fröölig sin in ainigkët.

Bij Em koine wij dat lijben beleewe;

t’hoop wile wij sin sër ümer grootfründe.

Jehovaa sij Woord däit oos leewent lenke.

Lijben wist Hai, Jehovaa lijbt oos.