“ရှေ့ဆောင်​တွေ အကြီးအကျယ် လိုအပ်​နေတဲ့​ဒေသ​တွေမှာ အမှုဆောင်​နေတဲ့ မိတ်ဆွေတွေ​ရဲ့ တွေ့ကြုံ​မှုတွေ ကြား​ရ​တဲ့အခါ ကျွန်မ​လည်း အဲဒီလို ရွှင်လန်းမှု​ကို မြည်းစမ်း​ချင်​မိတယ်” လို့ အသက် ၂၇ နှစ်အရွယ် ရှေ့ဆောင် ဆီ​လ်​ဗီ​ယာ​နာ ပြောတယ်။ “ဒါပေမဲ့ ပိုလိုအပ်​တဲ့​နေရာမှာ အမှုဆောင်ဖို့ မဖြစ်နိုင်ဘူး” လို့ ထပ်ပြော​တယ်။

ဆီ​လ်​ဗီ​ယာ​နာ​ရဲ့ ခံစားချက်ကို စဉ်းစားကြည့်​နိုင်မလား။ ဘုရား​နိုင်ငံ​တော်​လုပ်သားတွေ ပိုလိုအပ်​နေတဲ့​ဒေသ​မှာ အမှုဆောင်​ချင်​ပေ​မဲ့ ဖြစ်နိုင်​ပါ့​မလား​လို့ သင်လည်း တွေးပူ​နေ​ပါသလား။ စိတ်ဓာတ်မကျ​ပါနဲ့။ ထောင်နဲ့​ချီတဲ့ ညီအစ်ကို/မတွေ​ဟာ အမှုဆောင်​လုပ်ငန်းကို တိုးချဲ့​ဖို့ အဟန့်အတား​တွေကို ယေဟော​ဝါရဲ့ အကူအညီ​နဲ့ ကျော်လွှား​ အောင်မြင်​ခဲ့ကြ​ပါ​ပြီ။ တချို့​အတွက် ယေဟော​ဝါ လမ်းဖွင့်​ပေးခဲ့​ပုံကို သိ​ဖို့ ကမ္ဘာ့​စတုတ္ထ​အကြီးဆုံး​ကျွန်း မာဒါဂတ်စကာ​ကို သွား​ကြည့်ရ​အောင်။

လွန်ခဲ့တဲ့​ဆယ်နှစ်​ကျော်က ၁၁ နိုင်ငံ​က ထက်သန်တဲ့ ကြေညာသူ​နဲ့ ရှေ့ဆောင် ၇၀ ကျော်​ဟာ ဖြစ်ထွန်းအောင်မြင်​တဲ့ ဒီ​အာဖရိက​လယ်ကွင်း​မှာ လာရောက်​အမှုဆောင်​ခဲ့ကြတယ်။ * ဒေသခံ​တွေဟာ ကျမ်းစာ​ကို လေးစား​ကြ​တယ်။ ဒီ​ကြီးမားကျယ်ပြန့်​တဲ့ ဒေသတစ်လျှောက်​မှာ ဘုရား​နိုင်ငံ​တော် သတင်းတရား ပျံ့နှံ့​စေဖို့ ဒေသခံ ကြေညာသူ​များစွာ​လည်း လိုလိုလားလား ပြောင်းရွှေ့​အမှုဆောင်​ကြ​တယ်။ တချို့​အကြောင်း​ လေ့လာ​ကြည့်ရ​အောင်။

အသက် ၃၀ ကျော် မောင်နှံ လူ​ဝီ​နဲ့ ပေ​ရင်း​တို့ဟာ ပြင်သစ်​က​နေ မာဒါဂတ်စကာ​ကို ပြောင်းရွှေ့​ကြ​တယ်။ နှစ်တွေ​တစ်လျှောက် တိုင်းတစ်ပါး​မှာ အမှုဆောင်လုပ်ငန်း တိုးချဲ့​ဖို့ စဉ်းစားနေ​ခဲ့​ပေ​မဲ့​ ပေရင်းက​ ပြောင်းရွှေ့​ဖို့ တွန့်ဆုတ်​ခဲ့တယ်။ “မသိကျွမ်း​တဲ့​နေရာ​ကို သွား​ရမှာ ကြောက်​တယ်။ မိသားစု၊ အသင်းတော်၊ အိမ်၊ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်​ပြီးသား နေရာတွေ၊ တခြား​လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်​တွေကို ထားခဲ့​ရမှာ စိတ်ပူ​တယ်။ တကယ်တော့ ကိုယ့်​အပူ​တွေ​က ကျော်လွှား​ရမယ့် အကြီးမားဆုံး အတားအဆီး​တွေ ဖြစ်နေ​တယ်” လို့ ပေ​ရင်း ပြောပြ​တယ်။ ၂၀၁၂ ခုနှစ်မှာ ပေ​ရင်း သတ္တိမွေး​ပြီး သူတို့​မောင်နှံ ပြောင်းရွှေ့​သွား​ကြ​တယ်။ ဆုံးဖြတ်ချက်​နဲ့ပတ်သက်ပြီး ပေ​ရင်း ဘယ်လို ခံစားရ​သလဲ။ “နောက်ကြောင်းပြန်​တွေးကြည့်​တဲ့အခါ ကျွန်မတို့​ရဲ့ အသက်တာမှာ ယေဟော​ဝါရဲ့ အကူအညီ​ကို တွေ့ကြုံ​ခံစား​ခဲ့ကြ​ရတာက ယုံကြည်ခြင်း​ခိုင်ခံ့​စေတဲ့ အတွေ့အကြုံ​ပဲလို့ ပြောနိုင်​ပါတယ်” တဲ့။ လူ​ဝီ​ကလည်း “မာဒါ​ဂတ်စကာ​မှာ ပထမဆုံး အောက်မေ့ရာပွဲ​မှာ ကျွန်တော်တို့ရဲ့  ကျမ်းစာသင်သား ၁၀ ယောက် တက်ရောက်​ခဲ့တယ်” လို့​ဖြည့်​ပြောတယ်။

ပြဿနာတွေ ပေါ်လာ​တဲ့အခါ တာဝန်ကျ​ရာမှာ ဆက်နေ​နိုင်​ဖို့ ဒီ​မောင်နှံ​ကို ဘာက ခွန်အား​ပေးခဲ့​သလဲ။ ခံနိုင်ရည်ရှိ​ဖို့ လိုအပ်​တဲ့ အစွမ်း​ခွန်အား​ပေးပါ​လို့ ယေဟော​ဝါ​ဆီ တိုးလျှိုးအသနားခံ ဆုတောင်း​ခဲ့ကြတယ်။ (ဖိ. ၄:၁၃) “ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဆုတောင်းချက်ကို ယေဟော​ဝါ ဖြေကြား​ပေး​ပြီး ‘ဘုရားသခင့် ငြိမ်သက်ခြင်း’ ခံစား​ခဲ့ရတယ်။ အမှုဆောင်ခြင်း​က​နေ ရရှိတဲ့​ရွှင်လန်းမှု​တွေကို အာရုံစိုက်​နိုင်ခဲ့​ကြ​တယ်။ အိမ်​က မိတ်ဆွေတွေ​ကလည်း လက်မလျှော့​ဖို့ အီးမေးလ်​တွေ၊ စာ​တွေ ပို့​ပြီး​အားပေး​ခဲ့ကြတယ်” လို့ လူ​ဝီ​ပြောတယ်။—ဖိ. ၄:၆၊ ၇။ ၂ ကော. ၄:၇။

လူ​ဝီ​နဲ့ ပေ​ရင်း​တို့ ပြ​ခဲ့တဲ့ ခံနိုင်ရည်ကို ယေဟော​ဝါ ကြွယ်ဝ​စွာ ကောင်းချီး​ပေး​ခဲ့တယ်။ “၂၀၁၄ အောက်တိုဘာ​လ​မှာ ခရစ်ယာန်​မောင်နှံ​များ​အတွက် ကျမ်းစာသင်တန်း * ကို ပြင်သစ်​မှာ တက်​ခဲ့တယ်။ အဲဒီ​သင်တန်း တက်​ရတာက ယေဟော​ဝါ​ပေးတဲ့ မမေ့နိုင်​စရာ လက်ဆောင်​ပါပဲ” လို့ လူ​ဝီ ပြောတယ်။ သင်တန်းဆင်း​ပြီးတဲ့နောက် မာဒါဂတ်စကာ​မှာ တာဝန်​ပြန်​ကျ​လို့ ဒီ​မောင်နှံ ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ​ဖြစ်ကြ​တယ်။

ပြင်သစ်​က အသက် ၅၀ ကျော် မောင်နှံစုံ ဒီ​ဒီ​ယာ​နဲ့ နာ​ဒီ​နေ​တို့လည်း ၂၀၁၀ ပြည့်နှစ်​မှာ မာဒါဂတ်စကာ​ကို ပြောင်းရွှေ့​ခဲ့ကြတယ်။ “ကျွန်တော်တို့ ငယ်ရွယ်​တုန်း​မှာ ရှေ့ဆောင်​လုပ်ကြတယ်။ နောက်တော့ သားသမီး​သုံးယောက် ထွန်းကား​တယ်။ သားသမီး​တွေ အရွယ်ရောက်​တော့ တိုင်းတစ်ပါး​မှာ အမှုဆောင်ဖို့ ဖြစ်နိုင်​မလား​လို့ စဉ်းစားကြ​တယ်” လို့ ဒီ​ဒီ​ယာ ပြောတယ်။ “သားသမီး​တွေနဲ့ ခွဲ​ရမယ်​ဆိုတဲ့​အတွေး​က ကျွန်မကို တွန့်ဆုတ်​စေတယ်။ ဒါပေမဲ့ သားသမီး​တွေ​က ‘ပိုလိုအပ်​တဲ့​ဒေသ​မှာ အမှုဆောင်သူ​တွေအနေနဲ့ တိုင်းတစ်ပါး​ကို ပြောင်းရွှေ့​မယ်ဆိုရင် သား​တို့​သမီး​တို့ ဂုဏ်ယူ​နေ​မှာပါ’ လို့ပြော​ကြ​တယ်။ သူတို့ရဲ့​စကား​တွေ​က ပြောင်းရွှေ့​ဖို့ အားပေးမှု ဖြစ်ခဲ့တယ်။ အခု သူတို့နဲ့ ဝေးကွာ​နေ​ပေ​မဲ့ မကြာခဏ စကားပြော​နိုင်​လို့ ဝမ်းသာ​တယ်” လို့ နာဒီနေ​ ပြောတယ်။

ဒီ​ဒီ​ယာ​နဲ့ နာ​ဒီ​နေ​တို့အတွက် မာ​လာ​ဂါ​ဆီ​ဘာသာစကား သင်ယူ​ရတာ တကယ့်​စိန်ခေါ်ချက်​ပါပဲ။ “ကျွန်မတို့​က အသက် ၂၀ အရွယ်​တွေ​မှ မဟုတ်​တော့​တာ” လို့ နာ​ဒီ​နေ ပြုံး​ပြီး ပြောတယ်။ သူတို့ ဘယ်လို အောင်မြင်​ခဲ့ကြသလဲ။ ပထမ၊ ပြင်သစ်စကား​ပြော​အသင်းတော်​နဲ့ ပူးပေါင်း​တယ်။ နောက်တော့ ဒေသခံ​ဘာသာစကားကို သင်ယူ​ဖို့ အဆင်သင့်​ဖြစ်လာတဲ့​အခါ မာ​လာ​ဂါ​ဆီ​စကားပြော​အသင်းတော်​ကို ပြောင်းရွှေ့​ကြ​တယ်။ နာ​ဒီ​နေ ဒီလိုပြောတယ်– “ဟောပြောခြင်း​လုပ်ငန်းမှာ တွေ့ရတဲ့​လူတွေဟာ ကျမ်းစာ​လေ့လာ​ချင်​ကြ​တယ်။ သူတို့​ဆီ လည်ပတ်​တဲ့အခါ ကျေးဇူးတင်​ကြ​တယ်။ အစပိုင်း​မှာတော့ ယုံ​တောင်​မယုံနိုင်​ဘူး။ ဒီ​ဒေသ​မှာ ရှေ့ဆောင်​လုပ်​ရတာ ကျွန်မ ကြိုက်​တယ်။ မနက်​နိုး​တာနဲ့ ‘ကောင်း​လိုက်တာ။ ဒီနေ့ ဟောပြော​ရမယ်’ လို့ ပြောမိတယ်။”

မာ​လာ​ဂါ​ဆီ​စကား သင်ယူ​ခါ​စ​အချိန်ကို ပြန်တွေး​တိုင်း ဒီ​ဒီ​ယာ ပြုံး​မိတယ်။ “အသင်းတော်​အစည်းအဝေး​တစ်ခုကို ဦးစီး​ကိုင်တွယ်​ပေး​ရပေမဲ့ ညီအစ်ကို/မတွေ​ရဲ့ အဖြေ​တစ်ခု​ကိုမှ နားမလည်​ခဲ့ဘူး။ ‘ကျေးဇူးတင်ပါတယ်’ လို့ပဲ ပြောတတ်​တယ်။ ညီအစ်မ​တစ်ယောက်​ရဲ့ အဖြေ​အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်လို့ ပြောလိုက်​တော့ ညီအစ်မ​နောက်မှာ ထိုင်​နေတဲ့​သူ​တချို့​က အဖြေမှား​နေတယ်​လို့ အမူအယာ​နဲ့ သတိပေး​ကြ​တယ်။ ချက်ချင်း​ပဲ အဖြေ​မှန်​ပေးမယ့် ညီအစ်ကို​ကို ခေါ်​လိုက်တယ်။ သူ မှန်​မယ် ထင်​တာပဲ။”

၂၀၀​၅ ခုနှစ် အစည်းအဝေးကြီး​မှာ သီ​အ​ယ်​ရီ​နဲ့ ဇနီး​နာ​ဒီ​ယာ​တို့ဟာ “ဘုရား​သခင်​အား ဂုဏ်တင်​သော ပန်းတိုင်များ​ကို မီအောင်လိုက်​လော့” ပြဇာတ်​ကို ကြည့်​ခဲ့ကြတယ်။ တိမောသေ​အကြောင်း ကျမ်းစာ​ပြဇာတ်​က သူတို့ရဲ့ စိတ်​နှလုံးကို ထိမိ​ခဲ့​ပြီး ဘုရား​နိုင်ငံ​တော်​လုပ်သားတွေ ပိုလိုအပ်​တဲ့​နေရာမှာ အမှုဆောင်​ချင်တဲ့​ဆန္ဒ ပို​ပြင်းပြ​စေခဲ့တယ်။ သီ​အ​ယ်​ရီ ဒီလိုပြောတယ်– “ပြဇာတ်​ပြီးတော့ လက်ခုပ်တီး​ရင်း မိန်းမ​ဘက် ကိုင်း​ပြီး ‘ငါ​တို့ ဘယ်​သွား​ကြ​မ​လဲ’ လို့​မေးလိုက်​တယ်။ ကျွန်တော့်​ဇနီး​လည်း အဲဒါ​ပဲ စဉ်းစားနေတာ​လို့ ပြောတယ်။” သိပ်​မကြာခင်​မှာပဲ သူတို့ရဲ့​ပန်းတိုင် ပြည့်မီ​ဖို့ စ​လုပ်ဆောင်ကြ​တယ်။ “ခရီးဆောင်​လက်ဆွဲအိတ် လေးလုံး​စာ​ပဲ ကျန်​တဲ့​အထိ ပိုင်ဆိုင်ရာ​တွေကို လျှော့ချ​လိုက်​ကြ​တယ်” လို့ နာ​ဒီ​ယာ ပြောပြ​တယ်။

မာဒါဂတ်စကာ​ကို ၂၀၀​၆ ခုနှစ်မှာ ရောက်လာ​ကြ​တယ်။ ရောက်​ကတည်းက အမှုဆောင်လုပ်ငန်းမှာ ပျော်​ကြ​တယ်။ “ကျွန်မတို့​နဲ့ တွေ့​တဲ့​လူတွေ​ကြောင့် တအား​ပျော်​ရတယ်” လို့ နာ​ဒီ​ယာ ပြောတယ်။

ဒါပေမဲ့ ခြောက်နှစ်​ကြာပြီး​တဲ့​နောက် ဒီ​မောင်နှံ​လည်း အခက်အခဲ​တစ်ခု ရင်ဆိုင်​ရတယ်။ ပြင်သစ်​မှာ​နေတဲ့ နာ​ဒီ​ယာ​ရဲ့ မိခင် မာ​ရီ​မာ​ဒီ​လင်း ချော်လဲ​လို့ လက်​ကျိုး​ပြီး ခေါင်း​မှာ ဒဏ်ရာ​ရသွားတယ်။ ဒါနဲ့ အမေ့​ရဲ့ ဆရာဝန်​နဲ့ တိုင်ပင်​ပြီးတဲ့နောက် မာဒါဂတ်စကာ​မှာ အတူ​လာ​နေဖို့ အမေ့​ကို ပြောတယ်။ အသက် ၈၀ ရှိနေ​ပြီ​ဖြစ်ပေမဲ့ ဖိတ်ခေါ်ချက်​ကို ဝမ်းသာအားရ လက်ခံ​ခဲ့တယ်။ တိုင်းတစ်ပါး​မှာ နေရတာ​ကို မာ​ရီ​မာ​ဒီ​လင်း ဘယ်လို ခံစားရ​သလဲ။ “ကိုယ်တိုင်​ရဲ့ အကန့်အသတ်​တွေ ရှိလို့ တစ်ခါတလေ နေသားကျ​ဖို့ ခက်​ပေ​မဲ့ အသင်းတော်​မှာ အသုံးဝင်​နေ​သေးတယ်​လို့ ခံစားရ​တယ်။ ဒီ​မှာ လာ​နေတာ​က ကျွန်မ​ရဲ့ သားသမီး​တွေ အမှုဆောင်လုပ်ငန်းမှာ အောင်မြင်နေ​ဖို့ အကူအညီ ဖြစ်စေ​လို့ တကယ်​ပျော်​ပါတယ်” လို့ မာ​ရီ​မာ​ဒီ​လင်း ပြောတယ်။

ရီ​ယာ​နာ​ဟာ အသက် ၂၂ နှစ်အရွယ် ညီအစ်ကို​ပါ။ မာဒါဂတ်စကာ​အရှေ့ပိုင်း မြေ​ဩဇာ​ကောင်းတဲ့​ဒေသ အလို​အို​ထ​ရာ မ​န်​ဂို​ရို​မှာ ကြီးပြင်း​လာတယ်။ ကျောင်းမှာ စာတော်​တော့ အဆင့်မြင့်ပညာရေး​ကို လိုက်စား​ချင်​ခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျမ်းစာ လေ့လာပြီး​တဲ့​နောက် စိတ်ပြောင်း​သွားတယ်။ “ကျောင်း စောစော​ပြီး​အောင် ကြိုးစားပြီး ‘စာမေး​ပွဲ အောင်​မယ်ဆိုရင် ရှေ့ဆောင် စ​လုပ်ပါ​မယ်’ လို့ ယေဟော​ဝါ​ဆီ ကတိ​ပေး​ခဲ့တယ်။” ကျောင်းပြီး​သွား​တော့ ရီ​ယာ​နာ ကတိတည်​ခဲ့​ပါတယ်။ ရှေ့ဆောင်​ညီအစ်ကို​တစ်ယောက်နဲ့ သွား​နေ​ပြီး အချိန်ပိုင်း​အလုပ် လုပ်တယ်။ ရှေ့ဆောင် စ​လုပ်တယ်။ “ဆုံးဖြတ်​ခဲ့​သမျှ​ထဲမှာ အကောင်းဆုံး ဆုံးဖြတ်ချက်​ပဲ” လို့ ရီ​ယာ​နာ ပြောတယ်။

ဒါပေမဲ့ ဆွေမျိုး​တွေ​က ရီ​ယာ​နာ လောကအလုပ် ဘာကြောင့် မ​လုပ်​သလဲ​ဆိုတာ​ကို နားမလည်​နိုင်ကြဘူး။ “အဖေ၊ ဦးလေး၊ အဘွား​လေး​တို့​က အဆင့်မြင့်ပညာရေး လိုက်စား​ဖို့ အားပေး​ခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘာ​အတွက်​ကြောင့်​မှ ရှေ့ဆောင်လုပ်ငန်း​ကို မရ​ပ်​ချင်ဘူး” လို့ ရီယာနာ​ ပြောတယ်။ မကြာခင်​မှာပဲ ရီ​ယာ​နာ​ဟာ ပိုလိုအပ်​တဲ့​ဒေသ​မှာ အမှုဆောင်​ချင်​လာတယ်။ ဘာကြောင့် အဲဒီ​ဆန္ဒ ပေါ်လာ​ရသလဲ။ ရီယာနာ​ ဒီလို​ပြောပြ​တယ်– “ကျွန်တော်တို့​အိမ်​ကို သူခိုး​တွေ ဝင်​လာပြီး ပစ္စည်း​အတော်များများ ခိုး​သွား​ကြ​တယ်။ အဲဒီ​ဖောက်ထွင်းမှု​က ‘ကောင်းကင်​ဘဏ္ဍာ​ကိုပဲ စုဆောင်း​ကြပါ’ ဆိုတဲ့ ယေရှုရဲ့ စကား​တွေကို သတိရ​စေတယ်။ ဒါကြောင့် ဘုရားရေးရာ​ဘဏ္ဍာ စုဆောင်း​ရာမှာ ပို​ကြိုးစား​ဖို့ ဆုံးဖြတ်​ခဲ့တယ်။” (မ. ၆:၁၉၊ ၂၀) နေ​ခဲ့တဲ့​နေရာ​က​နေ မိုင် ၈၀​၀ (ကီလိုမီတာ ၁,၃၀၀) ဝေး​တဲ့ နိုင်ငံရဲ့ တောင်ဘက်စွန်း မိုးခေါင်​ရေ​ရှား​ဒေသ​ကို ပြောင်းရွှေ့​ခဲ့တယ်။ အဲဒီ​ဒေသ​မှာ အန်​တန်​ဒ​ရို​အီ လူမျိုး​တွေ နေထိုင်​ကြ​တယ်။ ဘာကြောင့် အဲဒီ​ကို သွား​ရသလဲ။

ဖောက်ထွင်းမှု မတိုင်ခင် တစ်လ​မှာ ရီ​ယာ​နာ​က အန်​တန်​ဒ​ရို​အီ အမျိုးသား​နှစ်ယောက်​နဲ့ ကျမ်းစာသင်အံမှု စတင်​ခဲ့​ပြီ။ သူတို့ရဲ့ ဘာသာစကားကို အနည်းငယ် လေ့လာ​ထား​တော့ ဘုရား​နိုင်ငံ​တော် သတင်းတရား မကြား​ရ​သေး​တဲ့ အန်​တန်​ဒ​ရို​အီ လူမျိုး​တွေအကြောင်း စဉ်းစားမိတယ်။ “အန်​တန်​ဒ​ရို​အီ စကားပြော​ဒေသ​ကို ပြောင်းရွှေ့​ဖို့ ကူညီပေးပါ​လို့ ယေဟော​ဝါ​ဆီ ဆုတောင်း​ခဲ့တယ်” လို့ ရီ​ယာ​နာ ပြောတယ်။

ရီ​ယာ​နာ ပြောင်းရွှေ့​ချင်း​မှာပဲ အခက်အခဲ​တစ်ခု ကြုံခဲ့​တယ်။ အလုပ် ရှာ​မရဘူး။ လူ​တစ်ယောက်က “ဒီ​ကို ဘာ​လို့ လာ​တာလဲ။ အလုပ်ရှာ​ဖို့ ဒီ​က​လူတွေ​တောင် မင်း​နေ​ခဲ့တဲ့​နေရာ​ကို သွား​ကြတာ” လို့ပြောတယ်။ နှစ်ပတ်​ကြာ​တော့ ခရိုင်​အစည်းအဝေး​တစ်ခု တက်ဖို့ ငွေ​တစ်ပြား​မှ မပါဘဲ ထွက်​သွားတယ်။ ဘာ​လုပ်​ရ​မှန်း မသိ​ဘူး။ အစည်းအဝေး နောက်ဆုံးနေ့​မှာ ညီအစ်ကို​တစ်ယောက်က ရီ​ယာ​နာ​ရဲ့ ကုတ်အင်္ကျီ​အိတ်ကပ်​ထဲ တစ်ခုခု ထည့်ပေး​လိုက်တယ်။ အဲဒါက အန်​တန်​ဒ​ရို​အီကို အပြန်​စရိတ်​အပြင် ဒိ​န်​ချ​ဉ်​ရောင်းတဲ့​လုပ်ငန်း​လေး စ​ဖို့ လုံလောက်​တဲ့ ငွေပမာဏ ဖြစ်နေ​တယ်။ “ယေဟော​ဝါ အချိန်​ကို​က် ကူညီပေးတယ်​လို့ ခံစားရ​တယ်။ ယေဟော​ဝါ​အကြောင်း မသိ​သေး​တဲ့​သူတွေကို ဆက်​ကူညီ​ပေး​နိုင်တယ်။ အသင်းတော်​မှာလည်း လုပ်စရာ​အများကြီး ရှိတယ်။ နှစ်ပတ်​တစ်ခါ လူထုဟောပြောချက် ပေးဖို့ တာဝန်ကျတယ်။ အဖွဲ့အစည်း​ကတစ်ဆင့် ယေဟော​ဝါ ကျွန်တော့်ကို လေ့ကျင့်​ပေးနေတယ်” လို့ ရီ​ယာ​နာ ပြောတယ်။ ရီ​ယာ​နာ​ဟာ ယေဟော​ဝါ​ အကြောင်း သိချင်​တဲ့ အန်​တန်​ဒ​ရို​အီ စကား​ပြောတဲ့​လူ​များစွာ​ကို ဘုရား​နိုင်ငံ​တော် သတင်းတရား ပြောပြ​နေတုန်း​ပါပဲ။

“ကမ္ဘာပေါ်မှာ ကောင်းချီး​တောင်းခံ​သူတွေဟာ အမှန်တရား​ရဲ့ ဘုရား​သခင်​ဆီကနေ​ပဲ ကောင်းချီး​ခံစားရမယ်” လို့ ယေဟော​ဝါ စိတ်ချ​စေတယ်။ (ဟေရှာ. ၆၅:၁၆) အမှုဆောင်လုပ်ငန်း တိုးချဲ့​ဖို့ အတားအဆီး​တွေကို ကျော်လွှား​နိုင်အောင် ကြိုးစား​တဲ့အခါ ယေဟော​ဝါရဲ့ ကောင်းချီး​ကို တကယ်ပဲ ခံစားရ​ပါတယ်။ ဆောင်းပါး​အစပိုင်းမှာ ဖော်ပြ​တဲ့ ဆီ​လ်​ဗီ​ယာ​နာ​အကြောင်း သုံးသပ်ကြည့်ပါ။ ပိုလိုအပ်​တဲ့​နေရာမှာ အမှုဆောင်ဖို့ မဖြစ်နိုင်ဘူး​ဆိုပြီး စိုးရိမ်​ခဲ့တာ​ကို သတိရပါ။ ဘာကြောင့် အဲဒီလို ထင်​ခဲ့ရ​တာလဲ။ “ကျွန်မ​ရဲ့ ဘယ်​ခြေထောက်​က ညာဘက်​ခြေထောက်​ထက် သုံးလ​က်​မ​ခွဲ (၉ စင်တီ​မီ​တာ) လောက် တို​နေတယ်။ ထော့နဲ့​ထော့​နဲ့ လျှောက်​ရတော့ ခဏလေး​နဲ့ မော​တယ်” လို့ ဆီလ်ဗီ​ယာ​နာ ရှင်းပြ​တယ်။

ဘာ​ပဲ​ဖြစ်ဖြစ် ဆီ​လ်​ဗီ​ယာ​နာ​ဟာ ၂၀၁၄ ခုနှစ်မှာ အသင်းတော်​က ရှေ့ဆောင်​ညီအစ်မ​ငယ် ဆီ​လ်​ဗီ​အန်း​ နဲ့အတူ ဇာတိမြို့​က​နေ ၅၃ မိုင် (၈၅ ကီလို​မီတာ) ဝေး​တဲ့ ရွာ​ငယ်​လေး​ကို ပြောင်းရွှေ့​လိုက်တယ်။ အခက်အခဲ​တွေ ရှိပေမဲ့ ဆီ​လ်​ဗီ​ယာ​နာ စိတ်ကူး​တဲ့​အတိုင်း ဖြစ်လာ​ခဲ့​ပြီ။ တကယ့်​ကောင်းချီး​ပါပဲ။ “တာဝန်သစ်​မှာ တစ်နှစ်​အမှုဆောင်​ပြီးတဲ့​နောက် ကျွန်မ ကျမ်းစာသင်ပေး​တဲ့၊ ငယ်ရွယ်တဲ့​မိခင်​ ဒို​ရ​တင်း​ဟာ တိုက်နယ်​အစည်းအဝေး​မှာ​ နှစ်ခြင်း​ခံခဲ့တယ်” လို့ ဆီ​လ်​ဗီ​ယာ​နာ ပြောပြ​တယ်။

ပိုလိုအပ်​တဲ့​နေရာမှာ အမှုဆောင်​ကြ​တဲ့ ဒီ​ညီအစ်ကို/မတွေ​ရဲ့ ယုံကြည်ချက်​တွေ​က ဖော်ပြ​တဲ့​အတိုင်း​ပဲ အမှုဆောင်လုပ်ငန်း တိုးချဲ့​ဖို့ အခက်အခဲ​ကို ကျော်လွှား​ဖို့ ကျွန်တော်တို့ ကြိုးစား​တဲ့အခါ “မင်း​ကို ခိုင်ခံ့​စေမယ်၊ ကူညီပေးမယ်” ဆိုတဲ့ ယေဟော​ဝါရဲ့ ကတိတော် မှန်ကန်မှု​ကို ကိုယ်တွေ့ ခံစားရ​ပါမယ်။ (ဟေရှာ. ၄၁:၁၀) ယေဟော​ဝါနဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေး​လည်း ပို​နက်ရှိုင်း​လာပါလိမ့်မယ်။ ဒီ့​အပြင် ကိုယ့်​ဒေသ​မှာပဲ​ဖြစ်ဖြစ်၊ တိုင်းတစ်ပါး​မှာပဲ​ဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် တလိုတလား ပေးဆက်ခြင်း​က ကမ္ဘာသစ်မှာ စောင့်ကြို​နေတဲ့ ဘုရားရေးရာ​လုပ်ငန်း​တွေအတွက် အသင့်ပြင်ပေး​တယ်။ အစပိုင်းမှာ ဖော်ပြခဲ့တဲ့ ဒီဒီယာ​က “ပိုလိုအပ်​တဲ့​နေရာမှာ အမှုဆောင်ခြင်းဟာ အနာဂတ်​အတွက် လေ့ကျင့်မှု​ကောင်း​ပါပဲ” လို့ပြောတယ်။ တလိုတလား​ရှိတဲ့​လုပ်သားများ​များ အဲဒီ​လေ့ကျင့်မှု​ကို အ​ဆော​တလျ​င် စ​နိုင်ကြ​ပါစေ။