ကနေဒါနိုင်ငံ​က ယေဟောဝါသက်သေ ဒွန်​ဟာ လမ်းပေါ်​မှာ​နေတဲ့ လူတွေကို ဟော​ဖို့ ကြိုးစား​ခဲ့တယ်။ လမ်းပေါ်​နေ​ လူတစ်ယောက်​အကြောင်း ဒွန် ဒီလိုပြောတယ်– “ပီတာ​လို့ခေါ်တဲ့ အိမ်ခြေ​မဲ့​တစ်ယောက်​ဟာ တွေ့ဖူး​သမျှ​မှာ အ​ညစ်ပတ်​ဆုံး​ပဲ။ ညစ်ပတ်​လွန်း​လို့ လူတွေ ဝေးဝေးရှောင်​ကြ​တယ်။ ကူညီပေး​တာတွေကို​လည်း လက်မခံ​ဘူး။” ဒါပေမဲ့ သူ့ကို ဒွန် ၁၄ နှစ်​ကျော် စိတ်ရှည်ရှည် ကြိုးစား​မေတ္တာပြ​ခဲ့တယ်။

တစ်နေ့၊ ပီတာ​က “ငါ့ကို ဘာ​လို့ နှောင့်ယှက်​နေတာ​လဲ။ တခြားသူတွေ ငါ့ကို ပစ်ထား​ကြ​တယ်။ မင်း​ကျ​မှ ဘာ​လို့ ဂရုစိုက်​နေတာ​လဲ” လို့ ဒွန်​ကို မေးတယ်။ ပီတာ​ရဲ့ စိတ်​ကို ထိမိ​ဖို့ ကျမ်းချက် သုံးချက်​ကို ဒွန် ပါးနပ်​စွာ အသုံးပြု​ခဲ့တယ်။ ပထမ၊ ဘုရားသခင်​မှာ နာမည်​ရှိတာ သိလား​လို့ မေး​ပြီး ဆာလံ ၈၃:၁၈ ကို ကျမ်းစာထဲက​နေ ဖတ်ပြ​ခိုင်း​တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ကို ဂရုစိုက်​ရတဲ့ အကြောင်းရင်းကို ပြဖို့ ရောမ ၁၀:၁၃၊ ၁၄ ကို ဖတ်​ခိုင်း​တယ်။ အဲဒီမှာ “ယေဟော​ဝါရဲ့ နာမည်ကို​ခေါ်​ပြီး ဆုတောင်း​သူ​တိုင်း ကယ်တင်ခံရ​မယ်” လို့ ရှင်းပြထားတယ်။ နောက်ဆုံး မဿဲ ၉:၃၆ ကို ဖတ်ပြ​ပြီး ပီတာ​ကိုလည်း ဖတ်​ကြည့်​ခိုင်း​တယ်။ အဲဒီ​ကျမ်းချက်​မှာ “လူတွေဟာ အရေခွံ ဆုတ်​ပြီး ပစ်ထား​ခံရတဲ့ သိုး​တွေ၊ ထိန်း​သူ​မရှိတဲ့ သိုးတွေလို ဖြစ်နေ​လို့ သူတို့ကို မြင်တဲ့အခါ ယေရှု သနား​တယ်” လို့ဆို​ထားတယ်။ ဒါနဲ့ ပီတာ​က “ငါ​က အဲဒီလို သိုး​မျိုး​လား” ဆိုပြီး မျက်ရည်လည်​ရွဲ​နဲ့ မေးတယ်။

ပီတာ စတင်​ပြောင်းလဲ​လာတယ်။ ရေချိုး၊ မုတ်ဆိတ် ရိတ်၊ ဒွန် ပေးတဲ့ အဝတ်​တွေ ဝတ်​လာတယ်။ သန့်သန့်ရှင်းရှင်း နေထိုင်​လာတယ်။

ပီတာ​က ဒိုင်ယာရီ ရေး​တယ်။ အစပိုင်း​တွေကတော့ စိတ်ပျက်​စရာ​တွေပဲ ရေးထား​တယ်။ ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်း​စာမျက်​နှာ​တွေမှာ​တော့ အဲဒီလို မဟုတ်​တော့ဘူး။ တစ်နေရာ​မှာ “ဒီနေ့ ဘုရားနာမည်​ကို ငါ​သိခဲ့​တယ်။ အခု ဆုတောင်း​တဲ့အခါ ယေဟောဝါ​ဆီ ဆုတောင်း​နိုင်ပြီ။ ဘုရားနာမည် သိရ​လို့ ပျော်လိုက်တာ။ အချိန်အခါ​မရွေး ငါ့ကို  အချိန်ပေး​နားထောင်​မယ့် ယေဟောဝါနဲ့ မိတ်ဆွေ ဖြစ်နိုင်တယ်​လို့ ဒွန် ပြောတယ်” လို့​ရေးထား​တယ်။

ပီတာ​ရဲ့ နောက်ဆုံး​စာ​တွေကတော့ မောင်နှမ​တွေဆီ ရေးထား​တယ်။

“ဒီနေ့ ငါ​နေမကောင်း​ဘူး။ ငါ့​အချိန် ကျ​ပြီ​ထင်​တယ်။ ဒီနေ့​ဟာ ငါ့​နောက်ဆုံးနေ့ ဖြစ်​ရင်တောင် ပရဒိသုမှာ မိတ်ဆွေ [ဒွန်] ကို ပြန်တွေ့​ရ​မယ်​ဆိုတာ ငါ​သိတယ်။ ဒီ​စာ​ကို မင်း​တို့ ဖတ်​နေချိန်မှာ ငါ​မရှိတော့​ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ငါ့​ဈာပန​မှာ ထူးခြားတဲ့​လူတစ်ယောက်​ကို တွေ့​မယ်ဆိုရင် သူနဲ့ စကားပြော​ပါ။ ဒီ​အ​ပြာ​ရောင်​စာအုပ် [လွန်ခဲ့တဲ့​နှစ်တွေ​တုန်းက ရခဲ့တဲ့ ထာဝရအသက်​သို့ ပို့ဆောင်​သော သမ္မာတရား စာအုပ်] * ကို ဖတ်​ကြပါ။ ပရဒိသုမှာ ငါ့​မိတ်ဆွေ​ကို ပြန်တွေ့​ရမယ်လို့ ဒီ​ထဲမှာ ရေးထား​တယ်။ ဒါကို ငါ​အပြည့်အဝ ယုံကြည်​တယ်။ မင်း​တို့ရဲ့ အစ်ကို၊ ပီတာ။”

ဈာပန​ပြီး​တဲ့အခါ ပီတာ​ရဲ့ ညီမ အွမ်မီ ရှင်းပြ​တယ်– “လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်​လောက်​တုန်းက ကျွန်မကို ပီတာ​ ဆက်သွယ်​ခဲ့တယ်။ နှစ်တွေ​တစ်လျှောက် သူ​ပျော်​နေ​ပုံ​ရတာ ပထမ​ဆုံး​ပဲ။ ပြုံး​တောင်​ပြုံး​လို့။” ဒွန်​ကို အခုလို ပြောပြတယ်– “ဒီစာအုပ်ကို ကျွန်မ ဖတ်ပါ​မယ်။ အစ်ကို့​ဆီ ရောက်လာ​တယ်​ဆိုတော့ ထူးခြား​လို့ပဲ ဖြစ်​ရမယ်။” မကြာသေး​ခင်က​ ထုတ်ဝေ​ထားတဲ့ သမ္မာကျမ်းစာ အမှန်တကယ် သွန်သင်​ရာ​က ဘာလဲ စာအုပ်ကို​လည်း ယေဟောဝါသက်သေ​တစ်ယောက်နဲ့ ဆွေးနွေး​ဖို့ အွမ်မီ သဘောတူ​ခဲ့တယ်။

ကျွန်တော်တို့လည်း အပြင်ပန်း​ကို ကျော်လွန်​ပြီး ကြည့်​နိုင်ပါတယ်။ စစ်မှန်တဲ့​မေတ္တာ ပြ​နိုင်တယ်။ လူအမျိုးမျိုး​ကို စိတ်ရှည်​နိုင်တယ်။ (၁ တိ. ၂:၃၊ ၄) ဒီနည်းအားဖြင့် လူ့​အမြင်မှာ နှစ်သက်စရာ မကောင်း​ပေ​မဲ့ စိတ်​ကောင်း​နှလုံး​ကောင်း​ရှိတဲ့ ပီတာ​လို လူတွေကို လှုံ့ဆော်ပေး​နိုင်​ပါလိမ့်မယ်။ “နှလုံးသား​ကို ကြည့်” တဲ့ ဘုရားသခင်​က စိတ်ရင်းမှန်​သူတွေ​ရဲ့ စိတ်ထဲ အမှန်တရား ရှင်သန်​အောင် လုပ်ပေး​မယ်​ဆိုတာ စိတ်ချ​နိုင်ပါတယ်။—၁ ရှ. ၁၆:၇။ ယော. ၆:၄၄။