അവർ യഹോ​വയു ടെ ഹിതം ചെയ്‌തു

ഏറ്റവും മഹാനായ മനുഷ്യൻ ഒരു എളിയ സേവനം ചെയ്യുന്നു

അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രോട്‌ ഒപ്പമുള്ള തന്റെ അവസാന മണിക്കൂ​റു​കൾ വളരെ പ്രധാ​ന​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെന്ന്‌ യേശു​വിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അധികം താമസി​യാ​തെ അവൻ അറസ്റ്റു ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. മുമ്പ്‌ ഒരിക്ക​ലും സംഭവി​ക്കാത്ത വിധം അവന്റെ വിശ്വാ​സം പരി​ശോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​മാ​യി​രു​ന്നു. മഹത്തായ അനു​ഗ്ര​ഹങ്ങൾ മുന്നി​ലു​ണ്ടെ​ന്നും യേശു​വിന്‌ അറിയാ​മാ​യി​രു​ന്നു. താമസി​യാ​തെ അവൻ ദൈവ​ത്തി​ന്റെ വലതു ഭാഗ​ത്തേക്ക്‌ ഉയർത്ത​പ്പെ​ടു​ക​യും അവന്‌ “സകലനാ​മ​ത്തി​ന്നും മേലായ നാമം” നൽക​പ്പെ​ടു​ക​യും “അങ്ങനെ യേശു​വി​ന്റെ നാമത്തി​ങ്കൽ സ്വർല്ലോ​ക​രു​ടെ​യും ഭൂലോ​ക​രു​ടെ​യും അധോ​ലോ​ക​രു​ടെ​യും മുഴങ്കാൽ ഒക്കെയും മടങ്ങു​ക​യും” ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു.—ഫിലി​പ്പി​യർ 2:9, 10, 11.

എന്നാൽ, ആസന്നമായ മരണത്തെ കുറി​ച്ചുള്ള ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യോ വാഗ്‌ദത്ത പ്രതി​ഫ​ല​ത്തോ​ടുള്ള ഉത്‌ക​ട​മായ താത്‌പ​ര്യ​മോ തന്റെ അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ ആവശ്യ​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ യേശു​വി​ന്റെ ശ്രദ്ധ അകറ്റി​യില്ല. അവൻ “അവസാ​ന​ത്തോ​ളം അവരെ സ്‌നേ​ഹി​ച്ചു” എന്ന്‌ പിന്നീട്‌ യോഹ​ന്നാൻ തന്റെ സുവി​ശേ​ഷ​ത്തിൽ രേഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി. (യോഹ​ന്നാൻ 13:1) പൂർണ മനുഷ്യൻ എന്ന നിലയി​ലുള്ള തന്റെ ജീവി​ത​ത്തി​ലെ നിർണാ​യ​ക​മായ ഈ അവസാന നാഴി​ക​ക​ളിൽ യേശു തന്റെ അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ ഒരു സുപ്ര​ധാന പാഠം പഠിപ്പി​ച്ചു.

താഴ്‌മ​യു​ടെ ഒരു പാഠം

പെസഹ ആഘോ​ഷി​ക്കാ​നാ​യി അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ യേശു​വി​നോട്‌ ഒപ്പം യെരൂ​ശ​ലേ​മി​ലെ ഒരു മാളിക മുറി​യിൽ ഇരിക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. തങ്ങളിൽ ഏറ്റവും വലിയവൻ ആരാ​ണെന്ന്‌ അവർ തർക്കി​ക്കു​ന്നത്‌ മുമ്പ്‌ യേശു കേട്ടി​രു​ന്നു. (മത്തായി 18:1; മർക്കൊസ്‌ 9:33, 34) അവൻ ഈ സംഗതി അവരോ​ടു ചർച്ച ചെയ്യു​ക​യും അവരുടെ വീക്ഷണ​ഗതി തിരു​ത്താൻ ശ്രമി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. (ലൂക്കൊസ്‌ 9:46) എന്നാൽ ഇത്തവണ വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ ഒരു സമീപനം സ്വീക​രി​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ യേശു ആ പാഠങ്ങൾക്ക്‌ ഊന്നൽ നൽകി. താഴ്‌മയെ കുറിച്ച്‌ അവരോ​ടു സംസാ​രി​ക്കാൻ മാത്രമല്ല അതു പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു കാണി​ക്കാ​നും അവൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു.

യേശു “അത്താഴ​ത്തിൽനി​ന്നു എഴു​ന്നേ​ററു വസ്‌ത്രം ഊരി​വെച്ചു ഒരു തുവർത്തു എടുത്തു അരയിൽ ചുററി ഒരു പാത്ര​ത്തിൽ വെള്ളം പകർന്നു ശിഷ്യൻമാ​രു​ടെ കാൽ കഴുകു​വാ​നും അരയിൽ ചുററി​യി​രുന്ന തുണി​കൊ​ണ്ടു തുവർത്തു​വാ​നും തുടങ്ങി” എന്ന്‌ യോഹ​ന്നാൻ എഴുതു​ന്നു.—യോഹ​ന്നാൻ 13:4, 5.

പുരാതന മധ്യപൂർവ ദേശത്തെ ഉഷ്‌ണ കാലാ​വ​സ്ഥ​യിൽ, പൊടി​പി​ടിച്ച നിരത്തു​ക​ളി​ലൂ​ടെ നടക്കു​മ്പോൾ ആളുകൾ സാധാ​ര​ണ​മാ​യി തുറന്ന ചെരു​പ്പു​കൾ ധരിച്ചി​രു​ന്നു. ഒരു സാധാ​ര​ണ​ക്കാ​രന്റെ വീട്ടിൽ കയറു​മ്പോൾ, അവരുടെ പാദങ്ങൾ കഴുകാൻ പാത്ര​വും വെള്ളവും നൽകി​ക്കൊണ്ട്‌ ഒരു ആതി​ഥേയൻ അവരെ അഭിവാ​ദ്യം ചെയ്യു​മാ​യി​രു​ന്നു. ധനവാ​ന്മാ​രു​ടെ വീടു​ക​ളിൽ, കാലു​ക​ഴു​കൽ നിർവ​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നത്‌ ഒരു ദാസൻ ആയിരു​ന്നു.—ന്യായാ​ധി​പൻമാർ 19:21; 1 ശമൂവേൽ 25:40-42.

മാളിക മുറി​യിൽ യേശു​വും അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രും ആരു​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും അതിഥി​കൾ ആയിരു​ന്നില്ല. പാത്രങ്ങൾ നൽകാൻ ആതി​ഥേയൻ ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. പാദങ്ങൾ കഴുകാൻ ദാസന്മാ​രും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല. യേശു അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ പാദങ്ങൾ കഴുകാൻ തുടങ്ങി​യ​പ്പോൾ അവർ ഇതികർത്ത​വ്യ​താ​മൂ​ഢ​രാ​യി. അവരിൽ ഏറ്റവും വലിയവൻ ഏറ്റവും എളിയ ഒരു കൃത്യം ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്നു!

തന്റെ പാദങ്ങൾ കഴുകു​ന്ന​തിന്‌ യേശു​വി​നെ അനുവ​ദി​ക്കാൻ ആദ്യം പത്രൊസ്‌ വിസമ്മ​തി​ച്ചു. എന്നാൽ യേശു അവനോ​ടു പറഞ്ഞു: “ഞാൻ നിന്നെ കഴുകാ​ഞ്ഞാൽ നിനക്കു എന്നോ​ടു​കൂ​ടെ പങ്കില്ല.” എല്ലാ അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ​യും പാദങ്ങൾ കഴുകി കഴിഞ്ഞ​പ്പോൾ യേശു പറഞ്ഞു: “ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു ചെയ്‌തതു ഇന്നതു എന്നു അറിയു​ന്നു​വോ? നിങ്ങൾ എന്നെ ഗുരു​വെ​ന്നും കർത്താ​വെ​ന്നും വിളി​ക്കു​ന്നു; ഞാൻ അങ്ങനെ ആകകൊ​ണ്ടു നിങ്ങൾ പറയു​ന്നതു ശരി. കർത്താ​വും ഗുരു​വു​മായ ഞാൻ നിങ്ങളു​ടെ കാൽ കഴുകി എങ്കിൽ നിങ്ങളും തമ്മിൽ തമ്മിൽ കാൽ കഴു​കേ​ണ്ട​താ​കു​ന്നു. ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു ചെയ്‌ത​തു​പോ​ലെ നിങ്ങളും ചെയ്യേ​ണ്ട​തി​ന്നു ഞാൻ നിങ്ങൾക്കു ദൃഷ്ടാന്തം തന്നിരി​ക്കു​ന്നു.”—യോഹ​ന്നാൻ 13:6-15.

യേശു പാദം​ക​ഴു​കൽ എന്നൊരു അനുഷ്‌ഠാ​നം ഏർപ്പെ​ടു​ത്തുക ആയിരു​ന്നില്ല. മറിച്ച്‌, പുതി​യൊ​രു മനോ​ഭാ​വം, തങ്ങളുടെ സഹോ​ദ​ര​ന്മാർക്കു വേണ്ടി ഏറ്റവും താഴ്‌ന്ന ജോലി​കൾ ചെയ്യാ​നുള്ള താഴ്‌മ​യും മനസ്സൊ​രു​ക്ക​വും ഉള്ള ഒരു മനോ​ഭാ​വം കൈ​ക്കൊ​ള്ളാൻ അവൻ തന്റെ അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രെ സഹായി​ക്കുക ആയിരു​ന്നു. അവർക്ക്‌ ആ ആശയം പിടി​കി​ട്ടി​യെന്നു വ്യക്തം. വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം പരി​ച്ഛേദന സംബന്ധിച്ച വിവാദം ഉയർന്നു വന്നപ്പോൾ എന്തു സംഭവി​ച്ചെന്നു പരിഗ​ണി​ക്കുക. “വളരെ തർക്കം” ഉണ്ടാ​യെ​ങ്കി​ലും സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രു​ന്നവർ നല്ല അച്ചടക്കം പാലി​ക്കു​ക​യും ഓരോ​രു​ത്ത​രും മറ്റുള്ള​വ​രു​ടെ വീക്ഷണ​ഗ​തി​കൾ ആദര​വോ​ടെ ശ്രദ്ധി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. അതിനു​പു​റമേ, ആ യോഗ​ത്തിൽ അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ സന്നിഹി​ത​രാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും—നാം പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചേ​ക്കാ​വു​ന്ന​തിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി—അധ്യക്ഷത വഹിച്ചത്‌ ശിഷ്യ​നായ  യാക്കോബ്‌ ആയിരു​ന്നെന്നു തോന്നു​ന്നു. താഴ്‌മ പ്രകട​മാ​ക്കു​ന്ന​തിൽ അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാർ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ പുരോ​ഗതി വരുത്തി​യെന്ന്‌ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളിൽ കൊടു​ത്തി​രി​ക്കുന്ന വിവര​ണ​ത്തി​ലെ ഈ വിശദാം​ശം സൂചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.—പ്രവൃ​ത്തി​കൾ 15:6-29.

നമുക്കുള്ള പാഠം

തന്റെ ശിഷ്യ​ന്മാ​രു​ടെ പാദങ്ങൾ കഴുകി​ക്കൊണ്ട്‌ യേശു താഴ്‌മ സംബന്ധിച്ച്‌ ശക്തമാ​യൊ​രു പാഠം നൽകി. തങ്ങൾ വളരെ പ്രധാ​ന​പ്പെ​ട്ടവർ ആയതി​നാൽ മറ്റുള്ളവർ എല്ലായ്‌പോ​ഴും തങ്ങളെ സേവി​ക്ക​ണ​മെന്നു ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​കൾ ഒരിക്ക​ലും വിചാ​രി​ക്ക​രുത്‌. ബഹുമ​തി​യും പ്രശസ്‌തി​യു​മുള്ള സ്ഥാനങ്ങൾക്കാ​യി അവർ കാംക്ഷി​ക്കു​ക​യു​മ​രുത്‌. പകരം, “ശുശ്രൂഷ ചെയ്യി​പ്പാ​നല്ല ശുശ്രൂ​ഷി​പ്പാ​നും അനേകർക്കു വേണ്ടി തന്റെ ജീവനെ മറുവി​ല​യാ​യി കൊടു​പ്പാ​നും വന്ന” യേശു വെച്ച മാതൃക അവർ പിൻപ​റ്റണം. (മത്തായി 20:28) അതേ, യേശു​വി​ന്റെ അനുഗാ​മി​കൾ അന്യോ​ന്യം ഏറ്റവും താഴ്‌ന്ന സേവനങ്ങൾ ചെയ്യാൻ സന്നദ്ധരാ​യി​രി​ക്കണം.

പത്രൊസ്‌ പിൻവ​രുന്ന പ്രകാരം എഴുതി​യതു നല്ല കാരണ​ത്താ​ലാണ്‌: “എല്ലാവ​രും തമ്മിൽ തമ്മിൽ കീഴടങ്ങി താഴ്‌മ ധരിച്ചു​കൊൾവിൻ ദൈവം നിഗളി​ക​ളോ​ടു എതിർത്തു​നി​ല്‌ക്കു​ന്നു.” (1 പത്രൊസ്‌ 5:5) ‘ധരിക്കുക’ എന്നതി​നുള്ള ഗ്രീക്കു പദം “ഒരു അടിമ​യു​ടെ ഏപ്രൻ (അഴുക്കു പുരളാ​തി​രി​ക്കാൻ ധരിക്കുന്ന മേൽവ​സ്‌ത്രം)” എന്ന്‌ അർഥമുള്ള ഒരു പദത്തിൽനി​ന്നു വന്നിട്ടു​ള്ള​താണ്‌. ആ മേൽവ​സ്‌ത്ര​ത്തിന്‌ അടിയിൽ അയഞ്ഞ ഒരു വസ്‌ത്രം ധരിച്ചി​രു​ന്നു. യേശു തുവർത്ത്‌ അരയിൽ ചുറ്റി അപ്പൊ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ പാദങ്ങൾ കഴുകി​യ​തി​നെ പത്രൊസ്‌ പരാമർശി​ക്കുക ആയിരു​ന്നോ? അത്‌ ഉറപ്പോ​ടെ പറയാ​നാ​വില്ല. എന്തായി​രു​ന്നാ​ലും, യേശു​വി​ന്റെ എളിയ സേവനം പത്രൊ​സി​ന്റെ ഹൃദയ​ത്തിൽ മായ്‌ക്കാ​നാ​വാത്ത മുദ്ര പതിപ്പി​ച്ചു. ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റെ അനുഗാ​മി​കൾ ആയിരി​ക്കുന്ന എല്ലാവ​രു​ടെ ഹൃദയ​ത്തി​ലും അത്‌ അപ്രകാ​ര​മാ​യി​രി​ക്കണം.—കൊ​ലൊ​സ്സ്യർ 3:12-14.