លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

តើ​ការ​ភាន់​ច្រឡំ​ជា​រឿង​តូច​តាច​ឬ?

តើ​ការ​ភាន់​ច្រឡំ​ជា​រឿង​តូច​តាច​ឬ?

ក្មេង​ស្រី​ម្នាក់​បាន​ឃើញ​ផ្សែង​ចេញ​ពី​បំពង់​ផ្សែង​នៃ​រោង​ចក្រ​មួយ ហើយ​មើល​ទៅ​ផ្សែង​នោះ​បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ពពក។ ដូច្នេះ នាង​គិត​ថា​រោង​ចក្រ​នោះ​ជា​រោង​ចក្រ​ផលិត​ពពក។ ការ​យល់​ច្រឡំ​ដូច​នេះ​របស់​ក្មេង​ៗ​គឺ​ពិត​ជា​គួរ​ចង់​សើច​មែន។ ក៏​ប៉ុន្ដែ ការ​ភាន់​ច្រឡំ​ធំ​ដុំ​អាច​មាន​ឥទ្ធិពល​យ៉ាង​ខ្លាំង​មក​លើ​ជីវិត​របស់​យើង។ ជា​ឧទាហរណ៍ បើ​យើង​ច្រឡំ​ថ្នាំ​ដែល​យើង​ត្រូវ​លេប នោះ​អាច​នាំ​ឲ្យ​មាន​បញ្ហា​ធ្ងន់​ធ្ងរ​ដល់​សុខភាព។

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ការ​ភាន់​ច្រឡំ​អំពី​សេចក្ដី​បង្រៀន​ខាង​សាសនា​អាច​នាំ​ឲ្យ​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​ខ្លាំង​ជាង​នោះ​ទៅ​ទៀត។ ជា​ឧទាហរណ៍ មនុស្ស​ខ្លះ​យល់​ច្រឡំ​សេចក្ដី​បង្រៀន​របស់​លោក​យេស៊ូ។ (​យ៉ូហាន ៦:៤៨​-​៦៨​) ប៉ុន្ដែ ជា​ជាង​ស្វែង​យល់​ថែម​ទៀត ពួក​គេ​បដិសេធ​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ដែល​លោក​យេស៊ូ​បាន​បង្រៀន។ គួរ​ឲ្យ​សោក​ស្តាយ​មែន!

តើ​អ្នក​អាន​គម្ពីរ​ដើម្បី​ទទួល​ការ​ណែនាំ​ឬ​ទេ? បើ​អ្នក​ធ្វើ​ដូច្នេះ នោះ​គួរ​ឲ្យ​សរសើរ​មែន។ ប៉ុន្ដែ តើ​អាច​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​ដោយ​សារ​អ្នក​ភាន់​ច្រឡំ​នូវ​អ្វី​ដែល​អ្នក​បាន​អាន​ឬ​ទេ? នេះ​បាន​កើត​ឡើង​ចំពោះ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន។ សូម​ឲ្យ​យើង​ពិចារណា​នូវ​ការ​ភាន់​ច្រឡំ​បី​យ៉ាង។

  • មនុស្ស​ខ្លះ​ភាន់​ច្រឡំ​បង្គាប់​ពី​គម្ពីរ​ដែល​ថា​៖ ​«​ចូរ​កោត​ខ្លាច​ដល់​ព្រះ​»។ ពួក​គេ​ស្មានថា​ពួក​គេ​ត្រូវ​ភ័យ​ញ័រ​រន្ធត់​ចំពោះ​ព្រះ។ (​សាស្តា ១២:១៣​) ប៉ុន្ដែ ព្រះ​មិន​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​គោរព​ប្រណិប័តន៍​លោក​មាន​អារម្មណ៍​ដូច​នោះ​ឡើយ។ ព្រះ​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ‹កុំ​ឲ្យ​ភ័យ​ខ្លាច​ឡើយ ដ្បិត​ខ្ញុំ​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​អ្នក កុំ​ឲ្យ​ស្រយុត​ចិត្ដ​ឲ្យ​សោះ ពី​ព្រោះ​ខ្ញុំ​ជា​ព្រះ​នៃ​អ្នក ខ្ញុំ​នឹង​ចំរើន​កំឡាំង​ដល់​អ្នក ខ្ញុំ​នឹង​ជួយ​អ្នក›។ (​អេសាយ ៤១:១០​) ដូច្នេះ ការ​កោត​ខ្លាច​ព្រះ​គឺ​ជា​អារម្មណ៍​ស្ញប់​ស្ញែង និង​ការ​គោរព​យ៉ាង​ជ្រាល​ជ្រៅ​ចំពោះ​លោក។

  • តើ​ផែន​ដី​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ដោយ​ភ្លើង​ឆេះ​ឬ?

    មនុស្ស​ខ្លះ​ទៀត​យល់​ច្រឡំ​ពេល​ពួក​គេ​អាន​បណ្ដាំ​ព្រះ​ដែល​ថា​៖ ​«​មាន​ពេល​សំ​រាប់​គ្រប់​ទាំង​អស់ . . . មាន​ពេល​សំ​រាប់​កើត​មក នឹង​ពេល​សំ​រាប់​ស្លាប់​ទៅ​»។ ពួក​គេ​សន្និដ្ឋាន​ថា​ព្រះ​បាន​កំណត់​ពេល​ទុក​ជា​មុន​ឲ្យ​មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ​ស្លាប់។ (​សាស្តា ៣:១, ២​) ក៏​ប៉ុន្ដែ បណ្ដាំ​នោះ​គ្រាន់​តែ​បញ្ជាក់​អំពី​កំណើត​និង​សេចក្ដី​ស្លាប់​ដែល​ជា​ដំណើរ​ធម្មតា​នៃ​ជីវិត​មនុស្ស។ ម្យ៉ាង​ទៀត បណ្ដាំ​របស់​ព្រះ​បង្រៀន​យើង​ថា​ការ​សម្រេច​ចិត្ដ​របស់​យើង​ក៏​អាច​មាន​ឥទ្ធិពល​មក​លើ​ជីវិត​យើង​ដែរ។ ជា​ឧទាហរណ៍ គម្ពីរ​ចែង​ថា​៖ ​«​សេចក្ដី​កោត​ខ្លាច​ដល់​ព្រះ​យេហូវ៉ា នោះ​ចំរើន​ថ្ងៃ​អាយុ​»។ (​សុភាសិត ១០:២៧; ទំនុក​តម្កើង ៩០:១០; អេសាយ ៥៥:៣​) តើ​តាម​របៀប​ណា? បើ​យើង​គោរព​និង​ធ្វើ​តាម​បណ្ដាំ​ព្រះ នោះ​យើង​នឹង​ជៀស​វាង​ពី​ការ​ប្រព្រឹត្ដ​ស្មោក​គ្រោក​ដូច​ជា​ការ​ស្រវឹង​ស្រា និង​អំពើ​ប្រាស​ចាក​សីលធម៌​ខាង​ផ្លូវ​ភេទ​ជា​ដើម។—កូរិនថូស​ទី១ ៦:៩, ១០

  • ម្យ៉ាង​ទៀត ពេល​អ្នក​ខ្លះ​អាន​គម្ពីរ​ដែល​ចែង​ថា​មេឃ​និង​ផែន​ដី​«​បាន​ត្រូវ​ទុក​ដោយ​ឡែក​សម្រាប់​ឲ្យ​ភ្លើង​ឆេះ​»​ ពួក​គេ​យល់​ន័យ​ត្រង់​ដោយ​ជឿ​ថា​ព្រះ​នឹង​បំផ្លាញ​ផែន​ដី​នេះ​ចោល។ (​ពេត្រុស​ទី២ ៣:៧​) ប៉ុន្ដែ ព្រះ​សន្យា​ថា​លោក​នឹង​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ផែន​ដី​យើង​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ឡើយ។ ព្រះ​«​បាន​តាំង​ឫស​ផែន​ដី ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​មាំ មិន​ឲ្យ​ត្រូវ​រញ្ជួយ​នៅ​អស់​កល្ប​»។ (​ទំនុក​តម្កើង ១០៤:៥; អេសាយ ៤៥:១៨​) តើ​អ្វី​នឹង​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ចោល? គឺ​របៀប​របប​ពិភព​លោក​ដ៏​អាក្រក់​នេះ​នឹង​ត្រូវ​ទុក​ដោយ​ឡែក​សម្រាប់​ឲ្យ​ភ្លើង​ឆេះ ពោល​គឺ​បំផ្លាញ​ចោល​ជា​រៀង​រហូត មិន​មែន​ផែន​ដី​យើង​ទេ។ ដូច​គ្នា​ដែរ មេឃ​ដែល​ជា​កន្លែង​មាន​ភព​ផ្កាយ​នា​នា​ក៏​នឹង​មិន​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ចោល​ដែរ។

ហេតុ​អ្វី​ពេល​ខ្លះ​មនុស្ស​ភាន់​ច្រឡំ សេចក្ដី​បង្រៀន​ក្នុង​គម្ពីរ?

ដូច​ដែល​អ្នក​បាន​ឃើញ​ក្នុង​បទ​ពិសោធន៍​ខាង​លើ ជា​ញឹក​ញយ​មនុស្ស​ភាន់​ច្រឡំ​ផ្នែក​ណា​មួយ​ពី​អំណាន​គម្ពីរ។ ប៉ុន្ដែ ហេតុ​អ្វី​ព្រះ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​មាន​ការ​យល់​ច្រឡំ​ដូច្នេះ? មនុស្ស​ខ្លះ​ប្រហែល​ជា​វែក​ញែក​ថា​៖ ‹បើ​ព្រះ​ពោរ​ពេញ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​និង​ជ្រាប​អ្វី​ទាំង​អស់ នោះ​លោក​ប្រហែល​ជា​អាច​ផ្ដល់​ឲ្យ​យើង​នូវ​សៀវភៅ​មួយ​ដែល​ច្បាស់​និង​ស្រួល​យល់​សម្រាប់​មនុស្ស​ទាំង​អស់ មែន​ទេ? ហេតុ​អ្វី​ក៏​លោក​មិន​ធ្វើ​ដូច្នេះ?›។ សូម​ឲ្យ​យើង​ពិចារណា​មូលហេតុ​បី​យ៉ាង​ដែល​នាំ​ឲ្យ​មនុស្ស​ច្រើន​តែ​ភាន់​ច្រឡំ​សេចក្ដី​បង្រៀន​ក្នុង​គម្ពីរ។

  1. គម្ពីរ​បាន​ត្រូវ​រៀប​ចំ​ឡើង​ដើម្បី​ឲ្យ​មនុស្ស​មាន​ចិត្ដ​រាប​ទាប​និង​ចង់​រៀន​អាច​យល់​បាន។ លោក​យេស៊ូ​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ទៅ​កាន់​បិតា​លោកថា​៖ ​«​ឱ​បិតា ជា​ម្ចាស់​ស្ថាន​សួគ៌​និង​ផែន​ដី ខ្ញុំ​សូម​សរសើរ​លោក​នៅ​មុខ​មនុស្ស ពី​ព្រោះ​លោក​បាន​លាក់​អ្វី​ៗ​ទាំង​នេះ​យ៉ាង​ល្អ​ពី​អ្នក​ប្រាជ្ញ​និង​អ្នក​ចេះ​ដឹង ហើយ​បាន​បើក​សម្ដែង​ឲ្យ​កូន​តូច​ៗ​យល់​វិញ​»។ (​លូកា ១០:២១​) គម្ពីរ​បាន​ត្រូវ​សរសេរ​តាម​របៀប​មួយ​ដែល​មាន​តែ​អ្នក​មាន​ចិត្ដ​គំនិត​ត្រឹម​ត្រូវ​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​អាច​យល់​ដំណឹង​ក្នុង​នោះ​បាន។ រីឯ​«​អ្នក​ប្រាជ្ញ​និង​អ្នក​ចេះ​ដឹង​»​ដែល​ធម្មតា​ជា​មនុស្ស​មាន​អំនួត ជា​រឿយ​ៗ​មិន​អាច​យល់​ដំណឹង​ក្នុង​គម្ពីរ​បាន​ឡើយ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ អ្នក​អាន​គម្ពីរ​ដែល​មាន​ចិត្ដ​គំនិត​ដូច​«​កូន​តូច​ៗ​»​ ពោល​គឺ​មាន​ចិត្ដ​រាប​ទាប​និង​ចង់​រៀន​យ៉ាង​ខ្លាំង អាច​ត្រូវ​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​យល់​ច្បាស់​អំពី​ដំណឹង​របស់​ព្រះ។ ព្រះ​ដែល​ជា​អ្នក​និពន្ធ​គម្ពីរ​ពិត​ជា​មាន​ប្រាជ្ញា​ណាស់!

  2. គម្ពីរ​បាន​ត្រូវ​រៀប​ចំ​ឡើង​សម្រាប់​មនុស្ស​ដែល​មាន​ចិត្ដ​ស្មោះ​ចង់​ទទួល​ជំនួយ​ពី​ព្រះ​ដើម្បី​យល់​ដំណឹង​ក្នុង​គម្ពីរ។ លោក​យេស៊ូ​បាន​ប្រាប់​ថា​មនុស្ស​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ​ដើម្បី​យល់​ច្បាស់​នូវ​អ្វី​ដែល​លោក​បាន​បង្រៀន។ តើ​ពួក​គេ​ទទួល​ជំនួយ​តាម​របៀប​ណា? លោក​យេស៊ូ​ពន្យល់​ថា​៖ ​«​អ្នក​ជួយ​ដែល​ជា​សកម្មពល​បរិសុទ្ធ​របស់​ព្រះ ដែល​បិតា​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​នឹង​ចាត់​ឲ្យ​មក​ក្នុង​ឈ្មោះ​ខ្ញុំ នឹង​បង្រៀន​អ្នក​រាល់​គ្នា​នូវ​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​»។ (​យ៉ូហាន ១៤:២៦​) ដូច្នេះ ព្រះ​ផ្ដល់​ឲ្យ​សកម្មពល​បរិសុទ្ធ​ដ៏​ខ្លាំង​ក្លា​របស់​លោក ដើម្បី​ជួយ​មនុស្ស​យល់​អ្វី​ដែល​ពួក​គេ​អាន​ក្នុង​គម្ពីរ។ ក៏​ប៉ុន្ដែ ព្រះ​មិន​ផ្ដល់​សកម្មពល​បរិសុទ្ធ​របស់​លោក​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​មិន​សុំ​ជំនួយ​ពី​លោក​ទេ ដូច្នេះ​ជា​ញឹក​ញយ​មើល​ទៅ​ពួក​គេ​ពិបាក​យល់​សេចក្ដី​បង្រៀន​ក្នុង​គម្ពីរ។ សកម្មពល​បរិសុទ្ធ​ជំរុញ​ចិត្ដ​គ្រិស្ដ​សាសនិក​ដែល​មាន​ចំណេះ​ច្រើន​ពី​គម្ពីរ ឲ្យ​ជួយ​អ្នក​ដែល​ចង់​យល់​គម្ពីរ​ច្រើន​ជាង។—សកម្មភាព ៨:២៦​-​៣៥

  3. អ្នក​អាន​អាច​យល់​ផ្នែក​ខ្លះ​នៃ​គម្ពីរ​បាន​លុះ​ត្រា​តែ​ដល់​ពេល​ត្រឹម​ត្រូវ។ ជា​ឧទាហរណ៍ អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​ម្នាក់​ឈ្មោះ​ដានីយ៉ែល បាន​ត្រូវ​បង្គាប់​ឲ្យ​សរសេរ​ដំណឹង​ក្នុង​គម្ពីរ​សម្រាប់​គ្រា​អនាគត។ ទេវតា​មួយ​រូប​បាន​ប្រាប់​គាត់​ថា​៖ ​«​ឱ​ដានីយ៉ែល​អើយ ចូរ​បិទ​បាំង​ពាក្យ​ទាំង​នេះ ហើយ​បិទ​ត្រា​សៀវភៅ​នេះ​ទុក ដរាប​ដល់​គ្រា​ចុង​បំផុត​ចុះ​»។ អស់​រាប់​សតវត្សរ៍ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​អាន​សៀវភៅ​ដានីយ៉ែល តែ​ពិបាក​យល់​ណាស់។ តាម​ពិត សូម្បី​តែ​ដានីយ៉ែល​ផ្ទាល់​ក៏​មិន​យល់​ដំណឹង​ទាំង​អស់​ដែល​គាត់​បាន​កត់​ទុក​ដែរ។ គាត់​ទទួល​ស្គាល់​ដោយ​ចិត្ដ​រាប​ទាប​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​បាន​ឮ តែ​មិន​បាន​យល់​សោះ​»។ នៅ​ទី​បំផុត ដល់​ពេល​វេលា​ដែល​ព្រះ​បាន​ជ្រើស​រើស នោះ​មនុស្ស​នឹង​អាច​យល់​យ៉ាង​ត្រឹម​ត្រូវ​នូវ​ដំណឹង​ដែល​ដានីយ៉ែល​បាន​សរសេរ​ទុក។ ទេវតា​នោះ​ពន្យល់​ថា​៖ ​«​ដានីយ៉ែល​អើយ ចូរ​ទៅ​ចុះ ដ្បិត​សេចក្ដី​ទាំង​នេះ​ត្រូវ​បិទ​បាំង ហើយ​បិទ​ត្រា​ទុក ដរាប​ដល់​គ្រា​ចុង​បំផុត​»។ តើ​អ្នក​ណា​នឹង​យល់​ដំណឹង​របស់​ព្រះ? គម្ពីរ​ចែង​ថា​៖ ​«​គ្មាន​មនុស្ស​អាក្រក់​ណា​មួយ​នឹង​បាន​យល់​ទេ ចំណែក​ឯ​ពួក​អ្នក​មាន​ប្រាជ្ញា គេ​នឹង​យល់​វិញ​»។ (​ដានីយ៉ែល ១២:៤, ៨​-​១០​) ដូច្នេះ ទាល់​តែ​ដល់​ពេល​ត្រឹម​ត្រូវ ទើប​ព្រះ​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​យល់​អត្ថន័យ​នៃ​ផ្នែក​ខ្លះ​ក្នុង​គម្ពីរ។

តើ​សាក្សី​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្លាប់​យល់​ច្រឡំ​សេចក្ដី​បង្រៀន​ក្នុង​គម្ពីរ​ដោយ​សារ​តែ​មិន​ទាន់​ដល់​ពេល​ត្រឹម​ត្រូវ​ឬ​ទេ? ពិត​ជា​ធ្លាប់។ ប៉ុន្ដែ ពេល​ដល់​ពេល​របស់​ព្រះ នោះ​ពួក​គេ​យល់​សេចក្ដី​បង្រៀន​ក្នុង​គម្ពីរ​កាន់​តែ​ច្បាស់ ហើយ​ពួក​គេ​ក៏​កែ​ប្រែ​ការ​យល់​ដឹង​របស់​ពួក​គេ​ដែរ។ ពួក​គេ​ជឿ​ថា​ដោយ​ធ្វើ​ដូច្នេះ ពួក​គេ​យក​តម្រាប់​ពួក​សាវ័ក​របស់​គ្រិស្ដ ដែល​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​គំនិត​របស់​ពួក​គាត់​ដោយ​ចិត្ដ​រាប​ទាប នៅ​ពេល​ណា​ដែល​លោក​យេស៊ូ​បាន​កែ​តម្រង់​ពួក​គាត់។—សកម្មភាព ១:៦, ៧

ការ​ដែល​កូន​ក្មេង​យល់​ច្រឡំ​ថា​ពពក​មក​ពី​រោង​ចក្រ​មួយ គឺ​ជា​ការ​ភាន់​ច្រឡំ​តូច​តាច។ ប៉ុន្ដែ ការ​យល់​ច្រឡំ​អ្វី​ដែល​គម្ពីរ​បង្រៀន​គឺ​មិន​មែន​ជា​រឿង​ស្រាល​ទេ​សម្រាប់​អ្នក ពី​ព្រោះ​ដំណឹង​ក្នុង​គម្ពីរ​គឺ​សំខាន់​ណាស់ ដូច្នេះ​បើ​គ្រាន់​តែ​អាន​ដោយ​ខ្លួន​ឯង នោះ​អ្នក​អាច​ភាន់​ច្រឡំ​បាន។ ហេតុ​នេះ សូម​ស្វែង​រក​ជំនួយ​ដើម្បី​អ្នក​អាច​យល់​អំពី​អ្វី​ដែល​អ្នក​កំពុង​អាន។ សូម​រក​ជំនួយ​ពី​អស់​អ្នក​ដែល​សិក្សា​គម្ពីរ​ដោយ​មាន​ចិត្ដ​រាប​ទាប និង​ដែល​ពឹង​ផ្អែក​លើ​សកម្មពល​បរិសុទ្ធ​របស់​ព្រះ​ដើម្បី​យល់​អំណាន​គម្ពីរ ថែម​ទាំង​ដែល​ជឿ​ជាក់​ថា​យើង​កំពុង​រស់​ក្នុង​គ្រា​មួយ​ដែល​ព្រះ​ចង់​ឲ្យ​យើង​យល់​គម្ពីរ​កាន់​តែ​ច្បាស់​ជាង។ សូម​កុំ​ស្ទាក់​ស្ទើរ​និយាយ​ជា​មួយ​នឹង​សាក្សី​ព្រះ​យេហូវ៉ា ឬ​អាន​អត្ថបទ​ផ្សេង​ៗ​ក្នុង​គេហទំព័រ​jw.org ដែល​ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​ការ​ស្រាវ​ជ្រាវ​យ៉ាង​ហ្មត់​ចត់។ គម្ពីរ​សន្យា​ថា​៖ ​«​បើ​ឯង​ស្រែក​ហៅ​រក​ដំ​រិះ . . . នោះ​ឯង​នឹង . . . ប៉ះ​ប្រទះ​នឹង​សេចក្ដី​ស្គាល់​ដល់​ព្រះ​អង្គ​»។—សុភាសិត ២:៣​-​៥