អនាគតរបស់អ្នក គឺនៅក្នុងដៃអ្នក!
តើអ្នកអាចសម្រេចថាអ្នកនឹងមានអនាគតបែបណាឬទេ? មនុស្សខ្លះជឿថាព្រេងវាសនាឬព្រហ្មលិខិតកំណត់អនាគតរបស់ពួកគេ មិនមែនស្រេចលើការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេទេ។ ពេលពួកគេមិនអាចសម្រេចគោលដៅណាមួយ ពួកគេគិតថានេះជាព្រហ្មលិខិតដែលមិនអាចជៀសផុត។ ពួកគេនិយាយថា៖ «ព្រហ្មលិខិតចារមកហើយថាត្រូវតែអ៊ីចឹង!»។
មនុស្សខ្លះទៀតខកចិត្តពេលដែលពួកគេឃើញការសង្កត់សង្កិននិងភាពអយុត្ដិធម៌ក្នុងពិភពលោកដែលយើងរស់នៅ។ ពួកគេបានខំព្យាយាមធ្វើឲ្យជីវិតរបស់ពួកគេប្រសើរឡើង តែដោយសារសង្គ្រាម ឧក្រិដ្ឋកម្ម មហន្តរាយធម្មជាតិ និងជំងឺ នោះធ្វើឲ្យគម្រោងរបស់ពួកគេមិនបានសម្រេចម្ដងហើយម្ដងទៀត។ ពួកគេប្រាប់ខ្លួនឯងថា ‹អ៊ីចឹង ចាំបាច់គិតធ្វើអី?›។
ពិតមែន កាលៈទេសៈក្នុងជីវិតអាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើគម្រោងរបស់អ្នក។ (អ្នកទូន្មាន ៩:១១) ប៉ុន្តែ អ្នកអាចសម្រេចចិត្តអំពីអនាគតដ៏វែងឆ្ងាយរបស់អ្នក។ តាមពិត គម្ពីរបង្ហាញថាអនាគតរបស់អ្នកអាស្រ័យទៅលើការសម្រេចចិត្តរបស់អ្នក។ សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលគម្ពីរចែង។
ម៉ូសេដែលជាអ្នកដឹកនាំប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលនៅសម័យបុរាណ បានប្រាប់អំពីពាក្យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដល់បណ្ដាជនកាលដែលពួកគេហៀបនឹងចូលស្រុកដែលព្រះបានសន្យាថា៖ «ខ្ញុំដាក់ទាំងជីវិតនិងសេចក្ដីល្អ ទាំងសេចក្ដីស្លាប់និងសេចក្ដីអាក្រក់នៅមុខអ្នករាល់គ្នាហើយ . . . ចូរជ្រើសយកជីវិតចុះ ដើម្បីអ្នករាល់គ្នានិងកូនចៅរបស់អ្នករាល់គ្នាអាចរស់រានមានជីវិត។ ហេតុនេះ ចូរស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នា ព្រមទាំងស្ដាប់តាមលោក និងនៅជាប់ជាមួយលោកជានិច្ច»។—ការបំភ្លឺច្បាប់ ៣០:១៥, ១៩, ២០
«ខ្ញុំបានដាក់ជីវិតនិងសេចក្ដីស្លាប់ ពរនិងបណ្ដាសានៅមុខអ្នករាល់គ្នាហើយ ដូច្នេះចូរជ្រើសយកជីវិតចុះ»។—ការបំភ្លឺច្បាប់ ៣០:១៩
មែន! ព្រះបានរំដោះជនជាតិអ៊ីស្រាអែលឲ្យរួចពីភាពជាខ្ញុំបម្រើនៅស្រុកអេស៊ីប ហើយផ្ដល់ឲ្យពួកគេនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលនាំឲ្យមានសេរីភាពនិងជីវិតដ៏សប្បាយនៅក្នុងស្រុកដែលលោកបានសន្យា។ ប៉ុន្តែពួកគេមិនមែនទទួលអ្វីទាំងអស់នោះដោយស្វ័យប្រវត្ដិនោះទេ។ ដើម្បីទទួលពរទាំងអស់នោះ ពួកគេត្រូវតែ«ជ្រើសយកជីវិត»។ តើតាមរបៀបណា? គឺដោយ‹ស្រឡាញ់ព្រះ ព្រមទាំងស្ដាប់តាមលោក និងនៅជាប់ជាមួយលោកជានិច្ច›។
សព្វថ្ងៃនេះ អ្នកក៏ត្រូវសម្រេចចិត្តស្រដៀងគ្នាដែរ ហើយរបៀបដែលអ្នកសម្រេចចិត្តនឹងបង្ហាញថាអ្នកនឹងមានអនាគតបែបណា។ ដោយសម្រេចចិត្តស្រឡាញ់ព្រះ ស្ដាប់តាមលោក ហើយនៅជាប់ជាមួយលោក គឺហាក់ដូចជាអ្នកកំពុងជ្រើសរើសយកជីវិត ពោលគឺជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅផែនដីដែលជាសួនឧទ្យាន។ ប៉ុន្តែ តើការស្រឡាញ់ព្រះ ការស្ដាប់តាមលោក ហើយការនៅជាប់ជាមួយលោករួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
ចូរសម្រេចចិត្តស្រឡាញ់ព្រះ
សេចក្ដីស្រឡាញ់គឺជាគុណសម្បត្តិសំខាន់ចម្បងរបស់ព្រះ។ សាវ័កយ៉ូហានបានសរសេរក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះថា៖ «ព្រះគឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់»។ (យ៉ូហានទី១ ៤:៨) ដោយហេតុនេះហើយ ពេលមានគេសួរថាអ្វីជាបញ្ញត្ដិសំខាន់បំផុត លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នកត្រូវស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នក ឲ្យអស់ពីដួងចិត្ត អស់ពីជីវិត និងអស់ពីសមត្ថភាពរិះគិត»។ (ម៉ាថាយ ២២:៣៧) ចំណងមិត្តភាពពិតប្រាកដជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាត្រូវតែមកពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ មិនមែនមកពីការភ័យខ្លាចឬការស្ដាប់បង្គាប់ដោយមិនគិតពិចារណានោះទេ។ ដូច្នេះ ហេតុអ្វីយើងគួរសម្រេចចិត្តស្រឡាញ់ព្រះ?
ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់មនុស្សជាតិដូចឪពុកម្ដាយស្រឡាញ់កូន។ ទោះជាឪពុកម្ដាយមានគុណវិបត្តិក៏ដោយ ឪពុកម្ដាយដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នឹងណែនាំ លើកទឹកចិត្ត គាំទ្រ និងប្រដៅកូន ដោយសារពួកគាត់ចង់ឲ្យកូនមានសុភមង្គលនិងជោគជ័យក្នុងជីវិត។ តើឪពុកម្ដាយចង់បានអ្វីពីកូនវិញ? ពួកគាត់ចង់ឲ្យកូនស្រឡាញ់ពួកគាត់ ហើយចងចាំនូវអ្វីដែលពួកគាត់បានបង្រៀនដើម្បីចង់ឲ្យកូនល្អ។ ដូច្នេះ គឺសមហេតុផលដែលបិតាដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់យើង ដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ តម្រូវឲ្យយើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងចិត្តដឹងគុណចំពោះអ្វីទាំងអស់ដែលលោកបានធ្វើសម្រាប់យើង មែនទេ?
ចូរស្ដាប់តាមលោក
ក្នុងគម្ពីរភាសាដើម ពាក្យ«ស្ដាប់»ច្រើនតែរួមបញ្ចូល«ការស្ដាប់បង្គាប់»។ នេះគឺដូចជាពេលដែលយើងនិយាយទៅកាន់កូនក្មេងថា «ចូរស្ដាប់ឪពុកម្ដាយ»។ ដូច្នេះ ដើម្បីស្ដាប់តាមព្រះ យើងត្រូវរៀននិងស្ដាប់បង្គាប់លោក។ ដោយសារយើងមិនអាចឮសំឡេងរបស់ព្រះ ដូច្នេះយើងស្ដាប់លោកដោយអាននិងធ្វើតាមគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់លោក។—យ៉ូហានទី១ ៥:៣
ដើម្បីបង្ហាញអំពីសារៈសំខាន់នៃការស្ដាប់ព្រះ មានពេលមួយលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «មនុស្សមិនត្រូវរស់ដោយសារតែនំប៉័ងប៉ុណ្ណោះទេ តែដោយសារគ្រប់ទាំងប្រសាសន៍ដែលចេញពីមាត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា»។ (ម៉ាថាយ ៤:៤) អាហារគឺសំខាន់ណាស់សម្រាប់យើង។ តាមពិតការមានចំណេះអំពីព្រះគឺសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត។ ហេតុអ្វី? ស្ដេចសាឡូម៉ូនដ៏ឈ្លាសវៃបានពន្យល់ថា៖ «ប្រាជ្ញាជាគ្រឿងការពារ ដូចប្រាក់ក៏ជាគ្រឿងការពារដែរ។ ប៉ុន្តែ ការមានចំណេះនិងប្រាជ្ញាគឺប្រសើរជាង ដោយសារនោះរមែងជួយរក្សាជីវិតរបស់អ្នកដែលមានអ្វីទាំងនោះ»។ (អ្នកទូន្មាន ៧:១២) ចំណេះនិងប្រាជ្ញាពីព្រះអាចការពារយើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ ហើយជួយយើងឲ្យសម្រេចចិត្តដ៏ឈ្លាសវៃដែលនាំឲ្យទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅថ្ងៃអនាគត។
ការនៅជាប់ជាមួយលោក
សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍របស់លោកយេស៊ូដែលយើងបានពិចារណានៅអត្ថបទមុន លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ផ្លូវដែលទៅឯជីវិត នោះចង្អៀត ក៏មានខ្លោងទ្វារតូចផង ហើយមានមនុស្សតិចណាស់ដែលរកផ្លូវនោះឃើញ»។ (ម៉ាថាយ ៧:១៣, ១៤) បើយើងចង់ធ្វើដំណើរនៅលើផ្លូវនោះរហូតដល់គោលដៅរបស់យើង ពោលគឺទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ នោះយើងច្បាស់ជាទទួលប្រយោជន៍បើមានអ្នកនាំផ្លូវដ៏ជំនាញនៅជិតយើង។ ដូច្នេះ មានមូលហេតុល្អដែលយើងត្រូវនៅជិតស្និទ្ធនឹងព្រះ។ (ចម្រៀងសរសើរព្រះ ១៦:៨) ប៉ុន្តែ តើយើងអាចធ្វើដូច្នេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
រាល់ថ្ងៃ មានអ្វីជាច្រើនដែលយើងត្រូវធ្វើនិងចង់ធ្វើ។ អ្វីទាំងនោះអាចធ្វើឲ្យយើងសល់ពេលតិចតួចឬគ្មានពេលដើម្បីពិចារណាអំពីអ្វីដែលព្រះចង់ឲ្យយើងធ្វើ។ នេះជាមូលហេតុដែលគម្ពីររំលឹកយើងថា៖ «ចូរយកចិត្តទុកដាក់ឲ្យដិតដល់ចំពោះការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួន កុំប្រព្រឹត្តដូចមនុស្សឥតប្រាជ្ញា តែប្រព្រឹត្តដូចមនុស្សដែលមានប្រាជ្ញាវិញ ដោយប្រើគ្រប់ឱកាសឲ្យកើតប្រយោជន៍ច្រើនបំផុត ព្រោះយើងរស់នៅសម័យដ៏ទុច្ចរិត»។ (អេភេសូរ ៥:១៥, ១៦) យើងនៅជិតស្និទ្ធនឹងព្រះដោយចាត់ទុកចំណងមិត្តភាពជាមួយលោកថាសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតយើង។—ម៉ាថាយ ៦:៣៣
ការសម្រេចចិត្តគឺជារបស់អ្នក
ទោះជាអ្នកមិនអាចផ្លាស់ប្ដូរអតីតកាលរបស់អ្នកក្ដី អ្នកអាចធ្វើឲ្យអ្នកនិងមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នកមានអនាគតដ៏ភ្លឺស្វាងបាន។ គម្ពីរបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតារបស់យើងដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ ស្រឡាញ់យើងខ្លាំងណាស់ ហើយថាលោកប្រាប់យើងនូវអ្វីដែលលោកចង់ឲ្យយើងធ្វើ។ សូមកត់សម្គាល់ពាក្យសម្ដីរបស់មីកាដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយថា៖
«ឱមនុស្សអើយ! លោកបានប្រាប់អ្នករាល់គ្នារួចហើយអំពីអ្វីដែលល្អ។ តើព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវអ្វីពីអ្នករាល់គ្នា? គឺលោកគ្រាន់តែចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តដោយយុត្តិធម៌ ស្រឡាញ់ភក្ដីភាព និងដើរជាមួយព្រះនៃអ្នករាល់គ្នាដោយចិត្តសុភាពប៉ុណ្ណោះ!»។—មីកា ៦:៨
តើអ្នកនឹងទទួលសេចក្ដីអញ្ជើញរបស់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យដើរជាមួយលោក ហើយទទួលពរដ៏ស្ថិតស្ថេរពីលោកឬទេ? ការសម្រេចចិត្តគឺជារបស់អ្នកហើយ!
លោកអ្នកក៏ប្រហែលជាចូលចិត្តដែរ
ទស្សនាវដ្ដី
តើគម្ពីរជាប់ទាក់ទងយ៉ាងណានឹងអនាគតរបស់អ្នក?
បណ្ដាំរបស់ព្រះអាចជួយយើងឲ្យយកឈ្នះនឹងអ្វីដែលនៅខាងមុខយើង ពោលគឺបញ្ហាសព្វថ្ងៃដែលយើងទាំងអស់គ្នាជួបប្រទះក្នុងពិភពលោកដែលចេះតែប្រែប្រួលនេះ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះទេ គម្ពីរក៏បង្ហាញប្រាប់អំពីថ្ងៃអនាគតដែរ។
