លោតទៅអត្ថបទ

លោតទៅបញ្ជីអត្ថបទ

‹សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​គឺ​ហួស​ពី​ការ​នឹក​ស្មាន›

‹សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​គឺ​ហួស​ពី​ការ​នឹក​ស្មាន›

​«​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​ដែល​ហួស​ពី​ការ​នឹក​ស្មាន នឹង​ការពារ​ចិត្ដ . . . របស់​អ្នក​រាល់​គ្នា​»។—ភីលីព ៤:៧

ចម្រៀង​លេខ: ៣៩, ១៤១

១, ២​. តើ​អ្វី​បាន​កើត​ឡើង​ដល់​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស​នៅ​ក្រុង​ភីលីព? (​សូម​មើល​រូប​ភាព​នៅ​ដើម​អត្ថបទ​)

សូម​ស្រមៃ​គិត​អំពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង។ គឺ​ប្រហែល​ជា​កណ្ដាល​អធ្រាត្រ ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស​ដែល​ជា​សាសនទូត​ពីរ​នាក់​នៅ​កន្លែង​ដែល​ងងឹត​និង​ជ្រៅ​ជាង​គេ​ក្នុង​គុក​នា​ក្រុង​ភីលីព។ ពួក​គាត់​មិន​អាច​កម្រើក​បាន​ទេ ដោយ​សារ​ពួក​គាត់​បាន​ត្រូវ​គេ​ដាក់​ខ្នោះ​ជើង ហើយ​ពួក​គាត់​ឈឺ​ខ្នង​ដោយ​សារ​ពួក​គាត់​បាន​ត្រូវ​គេ​វាយ​ជា​ច្រើន​ដំបង។ (​សកម្មភាព ១៦:២៣, ២៤​) មុន​នោះ បណ្ដា​ជន​មួយ​ក្រុម​បាន​ចាប់​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស ហើយ​អូស​យក​ទៅ​ឯ​ពួក​អ្នក​គ្រប់​គ្រង​នៅ​ផ្សារ។ នៅ​ទី​នោះ ពួក​គេ​បាន​កាត់​ក្ដី​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស​ភ្លាម​ៗ។ ពួក​គេ​បាន​ហែក​សម្លៀក​បំពាក់​ក្រៅ​របស់​ពួក​គាត់​ចេញ ហើយ​បាន​វាយ​ពួក​គាត់​នឹង​ដំបង។ (​សកម្មភាព ១៦:១៦​-​២២​) នេះ​ពិត​ជា​អ្វី​ដ៏​អយុត្ដិធម៌​មែន! ប៉ូល​គឺ​ជា​ពលរដ្ឋ​រ៉ូម ហើយ​គាត់​សម​នឹង​ទទួល​ការ​កាត់​ក្ដី​ត្រឹម​ត្រូវ * (​សូម​មើល​កំណត់​សម្គាល់​)។

ពេល​ប៉ូល​នៅ​ក្នុង​គុក គាត់​ប្រហែល​ជា​បាន​គិត​អំពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ និង​អំពី​មនុស្ស​ដែល​រស់​នៅ​ក្រុង​ភីលីព។ ក្រុង​នោះ​គឺ​ខុស​ពី​ក្រុង​ជា​ច្រើន​ដែល​ប៉ូល​ធ្លាប់​ទៅ ដោយ​សារ​ក្រុង​នោះ​មិន​មាន​សាលា​ប្រជុំ​ទេ។ ដូច្នេះ ជន​ជាតិ​យូដា​ត្រូវ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​ព្រះ​នៅ​ខាង​ក្រៅ​ទ្វារ​កំពែង​ក្រុង ជិត​ទន្លេ​មួយ។ (​សកម្មភាព ១៦:១៣, ១៤​) តើ​នេះ​គឺ​ដោយ​សារ​ក្រុង​នោះ​មិន​មាន​បុរស​ជន​ជាតិ​យូដា​១០​នាក់​ដែល​គេ​ត្រូវ​ការ​ដើម្បី​មាន​សាលា​ប្រជុំ​ឬ​ទេ? អ្នក​ក្រុង​ភីលីព​មាន​មោទនភាព​ដែល​ពួក​គេ​គឺ​ជា​ពលរដ្ឋ​រ៉ូម។ (​សកម្មភាព ១៦:២១​) ប្រហែល​ជា​នេះ​ជា​មូលហេតុ​ដែល​ពួក​គេ​មិន​បាន​គិត​ថា​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស​ដែល​ជា​ជន​ជាតិ​យូដា​ក៏​អាច​ជា​ពលរដ្ឋ​រ៉ូម​ដែរ។ យើង​មិន​ដឹង​ច្បាស់​អំពី​អ្វី​ៗ​ទាំង​នេះ​ទេ ប៉ុន្ដែ​យើង​ដឹង​ថា​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស​បាន​ត្រូវ​គេ​ដាក់​គុក​ដោយ​អយុត្ដិធម៌។

៣​. តើ​ប៉ូល​ប្រហែល​ជា​បាន​ឆ្ងល់​អំពី​អ្វី​ពេល​គាត់​បាន​ត្រូវ​គេ​ចាប់​ដាក់​គុក ប៉ុន្ដែ​តើ​គាត់​មាន​ចិត្ដ​គំនិត​បែប​ណា?

ប្រហែល​ជា​ប៉ូល​ក៏​បាន​គិត​ដែរ​អំពី​មូលហេតុ​ដែល​គាត់​នៅ​ក្រុង​ភីលីព។ ប៉ុន្មាន​ខែ​មុន ប៉ូល​បាន​នៅ​ត្រើយ​ម្ខាង​នៃ​សមុទ្រ​អេជាន នា​តំបន់​អាស៊ី​ប៉ែក​ខាង​លិច។ ពេល​គាត់​នៅ​ទី​នោះ សកម្មពល​បរិសុទ្ធ​បាន​ហាមឃាត់​គាត់​ម្ដង​ហើយ​ម្ដង​ទៀត​ពី​ការ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​នៅ​តំបន់​មួយ​ចំនួន គឺ​ហាក់​ដូច​ជា​សកម្មពល​បរិសុទ្ធ​ចង់​ឲ្យ​គាត់​ទៅ​កន្លែង​ផ្សេង​ទៀត។ (​សកម្មភាព ១៦:៦, ៧​) ប៉ុន្ដែ​តើ​នៅ​កន្លែង​ណា? ក្នុង​អ្វី​ដែល​បាន​ត្រូវ​បើក​បង្ហាញ​ឲ្យ​ប៉ូល​ឃើញ​ក្នុង​គំនិត​នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​នៅ​ក្រុង​ត្រូអាស គាត់​បាន​ត្រូវ​ប្រាប់​ថា​៖ ​«​សូម​ឆ្លង​មក​ស្រុក​ម៉ាសេដូន​»។ ច្បាស់​ណាស់ នេះ​គឺ​ជា​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ចំពោះ​គាត់! ដូច្នេះ ភ្លាម​ៗ​នោះ​ប៉ូល​បាន​ទៅ​ស្រុក​ម៉ាសេដូន។ (​សូម​អាន សកម្មភាព ១៦:៨​-​១០) ប៉ុន្ដែ​តើ​អ្វី​បាន​កើត​ឡើង? មិន​យូរ​ក្រោយ​ពី​គាត់​បាន​មក​ដល់​ស្រុក​ម៉ាសេដូន គាត់​បាន​ត្រូវ​គេ​ចាប់​ដាក់​គុក! ហេតុ​អ្វី​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ឲ្យ​រឿង​នេះ​កើត​ឡើង​ដល់​ប៉ូល? តើ​គាត់​នឹង​ត្រូវ​ជាប់​គុក​ដល់​ពេល​ណា? ទោះ​ជា​ប៉ូល​ប្រហែល​ជា​បាន​ឆ្ងល់​អំពី​អ្វី​ៗ​ទាំង​នេះ​ក៏​ដោយ ជំនឿ​របស់​គាត់​នៅ​តែ​មាំ​មួន ហើយ​គាត់​នៅ​តែ​មាន​អំណរ។ គាត់​និង​ស៊ីឡាស​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​«​អធិដ្ឋាន​និង​ច្រៀង​សរសើរ​ព្រះ​»។ (​សកម្មភាព ១៦:២៥​) សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គាត់​ធូរ​ស្រាល​ក្នុង​ចិត្ដ​និង​គំនិត។

៤, ៥​. (​ក​) តើ​តាម​របៀប​ណា​ស្ថានភាព​របស់​យើង​ប្រហែល​ជា​ស្រដៀង​នឹង​ស្ថានភាព​របស់​ប៉ូល? (​ខ​) តើ​ស្ថានភាព​របស់​ប៉ូល​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច?

តើ​អ្នក​ធ្លាប់​មាន​អារម្មណ៍​ដូច​ប៉ូល​ឬ​ទេ? ប្រហែល​ជា​ធ្លាប់​មាន​ពេល​ខ្លះ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​អ្នក​ដែល​អ្នក​បាន​សុំ​ព្រះ​ជួយ​អ្នក​ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​សម្រេច​ចិត្ដ​ណា​មួយ ហើយ​អ្នក​មាន​អារម្មណ៍​ថា​អ្នក​បាន​ធ្វើ​តាម​ការ​ណែនាំ​ពី​សកម្មពល​បរិសុទ្ធ។ ប៉ុន្ដែ​ក្រោយ​មក អ្នក​ជួប​ការ​ពិបាក​ជា​ច្រើន ឬ​អ្នក​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ធំ​ៗ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​អ្នក។ (​សាស្តា ៩:១១​) ពេល​ដែល​អ្នក​គិត​អំពី​ស្ថានភាព​នោះ អ្នក​ប្រហែល​ជា​ឆ្ងល់​អំពី​មូលហេតុ​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ឲ្យ​អ្វី​ទាំង​នោះ​កើត​ឡើង​ដល់​អ្នក។ តើ​អ្វី​អាច​ជួយ​អ្នក​ឲ្យ​បន្ដ​ស៊ូ​ទ្រាំ​ដោយ​ទុក​ចិត្ដ​ទាំង​ស្រុង​ទៅ​លើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា? យើង​អាច​ឃើញ​ចម្លើយ​ពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ដល់​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស​នៅ​ពេល​ក្រោយ​មក។

នៅ​ពេល​ដែល​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស​កំពុង​ច្រៀង ព្រឹត្ដិការណ៍​ជា​ច្រើន​ដែល​ពួក​គាត់​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក​បាន​ចាប់​ផ្ដើម​កើត​ឡើង។ ដំបូង ដី​បាន​រញ្ជួយ​យ៉ាង​ខ្លាំង ហើយ​ទ្វារ​គុក​បាន​របើក​ឡើង​ក្នុង​មួយ​រំពេច។ បន្ទាប់​មក ចំណង​របស់​អ្នក​ទោស​ទាំង​អស់​បាន​របូត​ចេញ។ ក្រោយ​មក ប៉ូល​បាន​បញ្ឈប់​អ្នក​យាម​គុក​ពី​ការ​ធ្វើ​អត្ដឃាត ហើយ​អ្នក​យាម​គុក​និង​ក្រុម​គ្រួសារ​ទាំង​អស់​របស់​គាត់​បាន​ទទួល​ការ​ជ្រមុជ​ទឹក។ លុះ​ព្រឹក​ឡើង អាជ្ញាធរ​ស៊ី​វិល​របស់​ក្រុង​នោះ​បាន​ចាត់​ពួក​តម្រួត​ឲ្យ​ដោះ​លែង​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស​ពី​គុក ហើយ​ឲ្យ​ពួក​គាត់​ចេញ​ពី​ក្រុង​នោះ​ដោយ​សេចក្ដី​សុខ។ ពេល​ពួក​អាជ្ញាធរ​ស៊ី​វិល​បាន​ដឹង​ថា​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស​ជា​ពលរដ្ឋ​រ៉ូម ពួក​គេ​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា​ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​ខុស​យ៉ាង​ធ្ងន់​ធ្ងរ ហើយ​ពួក​គេ​ផ្ទាល់​បាន​ទៅ​ដើម្បី​នាំ​ពួក​គាត់​ចាក​ចេញ។ ប៉ុន្ដែ មុន​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស​បាន​ចេញ​ពី​ក្រុង​នោះ ពួក​គាត់​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រាកដ​ថា​ពួក​គាត់​ទៅ​ជួប​លីឌា​ដែល​ជា​បង​ស្រី​ដែល​បាន​ទទួល​ការជ្រមុជ​ទឹក​ថ្មី​ៗ​នោះ​ដើម្បី​លា​គាត់។ ម្យ៉ាង​ទៀត ពួក​គាត់​បាន​ប្រើ​ឱកាស​នោះ​ដើម្បី​លើក​ទឹក​ចិត្ដ​បង​ប្អូន​ឯ​ទៀត​នៅ​ក្រុង​ភីលីព។ (​សកម្មភាព ១៦:២៦​-​៤០​) ស្ថានភាព​របស់​ពួក​គាត់​បាន​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ភ្លាម​ៗ​!

នោះ​គឺ​ជា​អ្វី​«​ដែល​ហួស​ពី​ការ​នឹក​ស្មាន​»​

៦​. តើ​យើង​នឹង​ពិចារណា​អ្វី​ខ្លះ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ?

តើ​យើង​រៀន​អ្វី​ពី​ព្រឹត្ដិការណ៍​ទាំង​នោះ? ព្រះ​យេហូវ៉ា​អាច​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​យើង​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក ដូច្នេះ​ពេល​យើង​មាន​ទុក្ខ​លំបាក​យើង​មិន​ត្រូវ​ខ្វល់​ខ្វាយ​ឡើយ។ យើង​ដឹង​ថា​បទ​ពិសោធន៍​នេះ​មាន​ឥទ្ធិពល​យ៉ាង​ខ្លាំង​ទៅ​លើ​ប៉ូល ដោយ​សារ​អ្វី​ដែល​គាត់​បាន​សរសេរ​ដល់​បង​ប្អូន​នៅ​ក្រុង​ភីលីព​ក្រោយ​មក​អំពី​ការ​ខ្វល់​ខ្វាយ​និង​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ។ ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ​យើង​នឹង​ពិចារណា​ពាក្យ​របស់​ប៉ូល​នៅ​ភីលីព ៤:៦, ៧។ (​សូម​អាន​) បន្ទាប់​មក យើង​នឹង​ពិចារណា​នូវ​កំណត់​ហេតុ​ផ្សេង​ទៀត​ក្នុង​គម្ពីរ​អំពី​អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ធ្វើ​ដែល​មនុស្ស​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក។ ក្រោយ​មក យើង​នឹង​ពិចារណា​អំពី​របៀប​ដែល​«​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​»​អាច​ជួយ​យើង​ឲ្យ​ស៊ូ​ទ្រាំ​នឹង​ទុក្ខ​លំបាក​ដោយ​មាន​ទំនុក​ចិត្ដ​ទាំង​ស្រុង​ទៅ​លើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា។

ព្រះ​យេហូវ៉ា​អាច​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​យើង​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក ដូច្នេះ​ពេល​យើង​មាន​ទុក្ខ​លំបាក​យើង​មិន​ត្រូវ​ខ្វល់​ខ្វាយ​ឡើយ

៧​. តើ​ប៉ូល​បាន​បង្រៀន​មេ​រៀន​អ្វី​នៅ​ក្នុង​សំបុត្រ​របស់​គាត់​សម្រាប់​បង​ប្អូន​នៅ​ក្រុង​ភីលីព ហើយ​តើ​យើង​អាច​រៀន​អ្វី?

ពេល​បង​ប្អូន​នៅ​ក្រុង​ភីលីព​បាន​អាន​សំបុត្រ​ដែល​ប៉ូល​បាន​សរសេរ​ទៅ​កាន់​ពួក​គេ តើ​ពួក​គេ​បាន​គិត​អំពី​អ្វី? ពួក​គេ​ភាគ​ច្រើន​ទំនង​ជា​បាន​នឹក​ឃើញ​អំពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ដល់​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស ហើយ​របៀប​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ជួយ​ពួក​គាត់​ដោយ​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​ពួក​គាត់​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក។ តើ​ប៉ូល​កំពុង​បង្រៀន​មេ​រៀន​អ្វី​ដល់​ពួក​គេ​ក្នុង​សំបុត្រ​នោះ? មេ​រៀន​គឺ​កុំ​ព្រួយ​បារម្ភ​ឡើយ តែ​ចូរ​អធិដ្ឋាន។ យ៉ាង​នេះ អ្នក​នឹង​ទទួល​«​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​ដែល​ហួស​ពី​ការ​នឹក​ស្មាន​»។ តើ​ពាក្យ​ទាំង​នេះ​មាន​ន័យ​យ៉ាង​ណា? សេចក្ដី​បក​ប្រែ​ខ្លះ​នៃ​គម្ពីរ​ចែង​ថា​នេះ​គឺ​«​ហួស​ពី​ការ​ស្រមើ​ស្រមៃ​»​ ឬ​«​ប្រសើរ​ជាង​អ្វី​ដែល​មនុស្ស​អាច​គ្រោង​ទុក​»។ ដូច្នេះ ប៉ូល​កំពុង​និយាយ​ថា​«​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​»​គឺ​អស្ចារ្យ​ជាង​អ្វី​ដែល​យើង​អាច​ស្រមៃ​គិត។ ទោះ​ជា​នៅ​ពេល​ខ្លះ​យើង​មិន​ដឹង​ថា​យើង​គួរ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​របស់​យើង​យ៉ាង​ណា​ក្ដី ព្រះ​យេហូវ៉ា​ដឹង ហើយ​លោក​អាច​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​យើង​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក។—សូម​អាន ពេត្រុស​ទី២ ២:៩

៨, ៩​. (​ក​) ទោះ​ជា​ប៉ូល​បាន​រង​អំពើ​អយុត្ដិធម៌​នៅ​ក្រុង​ភីលីព​ក្ដី តើ​នេះ​បាន​នាំ​ឲ្យ​មាន​លទ្ធផល​ល្អ​យ៉ាង​ណា? (​ខ​) ហេតុ​អ្វី​បង​ប្អូន​នៅ​ក្រុង​ភីលីព​អាច​ទុក​ចិត្ដ​ទាំង​ស្រុង​ទៅ​លើ​អ្វី​ដែល​ប៉ូល​បាន​សរសេរ?

កាល​ដែល​បង​ប្អូន​នៅ​ក្រុង​ភីលីព​បាន​គិត​អំពី​អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ធ្វើ​ចំពោះ​ពួក​គេ​នៅ​ក្នុង​អំឡុង​១០​ឆ្នាំ​កន្លង​ទៅ ពួក​គេ​ច្បាស់​ជា​បាន​ទទួល​កម្លាំង​ចិត្ដ​ពី​សំបុត្រ​របស់​ប៉ូល។ ទោះ​ជា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស​រង​អំពើ​អយុត្ដិធម៌​ក៏​ដោយ ព្រឹត្ដិការណ៍​ទាំង​នោះ​បាន​ជួយ‹ការពារ​និង​ធ្វើ​ឲ្យ​ដំណឹង​ល្អ​មាន​ការ​ទទួល​ស្គាល់​តាម​ផ្លូវ​ច្បាប់›។ (​ភីលីព ១:៧​) ពួក​អាជ្ញាធរ​នៅ​ក្រុង​ភីលីព​នោះ នឹង​មិន​ហ៊ាន​បៀត​បៀន​ក្រុម​ជំនុំ​គ្រិស្ដ​សាសនិក​ថ្មី​ទេ។ ប្រហែល​ជា​ដោយ​សារ​ប៉ូល​បាន​លើក​ឡើង​ថា​គាត់​ជា​ពលរដ្ឋ​រ៉ូម នោះ​លូកា​អាច​បន្ដ​នៅ​ក្រុង​ភីលីព​ក្រោយ​ពី​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស​បាន​ចាក​ចេញ ហើយ​លូកា​អាច​ផ្ដល់​ជំនួយ​ថែម​ទៀត​ដល់​គ្រិស្ដ​សាសនិក​ថ្មី​នៅ​ក្រុង​ភីលីព។

ពេល​បង​ប្អូន​នៅ​ក្រុង​ភីលីព​បាន​អាន​សំបុត្រ​របស់​ប៉ូល ពួក​គេ​ដឹង​ថា​ប៉ូល​ធ្លាប់​ជួប​ទុក្ខ​លំបាក​ដ៏​ខ្លាំង មិន​មែន​គាត់និយាយ​ដោយ​មិន​ដែល​ស្គាល់​នូវ​ទុក្ខ​លំបាក​នោះ​ទេ។ សូម្បី​តែ​ពេល​ដែល​គាត់​បាន​សរសេរ​សំបុត្រ​ទៅ​បង​ប្អូន​ទាំង​នោះ​ក្ដី គាត់​ក៏​បាន​ជាប់​ឃុំ​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​គាត់​នា​ក្រុង​រ៉ូម។ ប៉ុន្ដែ គាត់​នៅ​តែ​បាន​បង្ហាញ​ថា​គាត់​មាន​«​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​»។—ភីលីព ១:១២​-​១៤; ៤:៧, ១១, ២២

​«​កុំ​ខ្វល់​ចិត្ដ​អំពី​អ្វី​ឡើយ​»​

១០, ១១​. ពេល​យើង​ព្រួយ​បារម្ភ​អំពី​បញ្ហា​ណា​មួយ តើ​យើង​ត្រូវ​ធ្វើ​អ្វី? តើ​យើង​អាច​រំពឹង​អំពី​អ្វី?

១០ តើ​អ្វី​អាច​ជួយ​យើង​មិន​ឲ្យ​«​ខ្វល់​ចិត្ដ​អំពី​អ្វី​ឡើយ​»​ តែ​ឲ្យ​យើង​មាន​«​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​»​? ពាក្យ​របស់​ប៉ូល​ទៅ​កាន់​បង​ប្អូន​នៅ​ក្រុង​ភីលីព​បង្ហាញ​ថា ពេល​យើង​ព្រួយ​បារម្ភ​អំពី​បញ្ហា​ណា​មួយ វិធី​ដោះ​ស្រាយ​គឺ​ដោយ​អធិដ្ឋាន។ ដូច្នេះ ពេល​យើង​ខ្វល់​ខ្វាយ យើង​ត្រូវ​អធិដ្ឋាន​អំពី​កង្វល់​របស់​យើង។ (​សូម​អាន ពេត្រុស​ទី១ ៥:៦, ៧) ពេល​អ្នក​អធិដ្ឋាន​ទៅ​ព្រះ​យេហូវ៉ា ចូរ​មាន​ទំនុក​ចិត្ដ​ទាំង​ស្រុង​ថា​លោក​យក​ចិត្ដ​ទុក​ដាក់​ចំពោះ​អ្នក។ ចូរ​អរគុណ​លោក​សម្រាប់​ពរ​នីមួយ​ៗ​ដែល​អ្នក​ទទួល។ ម្យ៉ាង​ទៀត ចូរ​ចាំ​ថា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​«​អាច​ធ្វើ​ហួស​ពី​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ដែល​យើង​សុំ​ឬ​គិត​ឃើញ​»។—អេភេសូរ ៣:២០

១១ ដូច​ប៉ូល​និង​ស៊ីឡាស យើង​ប្រហែល​ជា​នឹង​ភ្ញាក់​ផ្អើល​អំពី​អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្វើ​ដើម្បី​ជួយ​យើង។ អ្វី​នោះ​ប្រហែល​ជា​មិន​មែន​អស្ចារ្យ​ទេ ប៉ុន្ដែ​អ្វី​ដែល​លោក​ធ្វើ​តែង​តែ​ជា​អ្វី​ដែល​យើង​ត្រូវ​ការ។ (​កូរិនថូស​ទី១ ១០:១៣​) នោះ​មិន​មាន​ន័យ​ថា​យើង​មិន​គួរ​ធ្វើ​អ្វី​សោះ ហើយ​គ្រាន់​តែ​រង់​ចាំ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​កែ​ប្រែ​ស្ថានភាព​នោះ​ឬ​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​នោះ​សម្រាប់​យើង។ យើង​ត្រូវ​ប្រព្រឹត្ដ​សម​ស្រប​នឹង​សេចក្ដី​អធិដ្ឋាន​របស់​យើង។ (​រ៉ូម ១២:១១​) ការ​ប្រព្រឹត្ដ​របស់​យើង​បង្ហាញ​ថា​យើង​មាន​ចិត្ដ​ស្មោះ ហើយ​ផ្ដល់​ឱកាស​ឲ្យ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ផ្ដល់​ពរ​ដល់​យើង។ យើង​មិន​គួរ​ភ្លេច​ថា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អាច​ធ្វើ​ច្រើន​ជាង​អ្វី​ដែល​យើង​សុំ​ឬ​អ្វី​ដែល​យើង​រំពឹង​ថា​លោក​នឹង​ធ្វើ​ឡើយ។ ជួន​កាល​យើង​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ដោយ​សារ​លោក​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​យើង​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក។ ដូច្នេះ សូម​យើង​ពិចារណា​កំណត់​ហេតុ​ខ្លះ​ដែល​អាច​ពង្រឹង​ទំនុក​ចិត្ដ​របស់​យើង​ទៅ​លើ​សមត្ថភាព​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​អ្វី​ចំពោះ​យើង​ដែល​យើង​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក។

កំណត់​ហេតុ​អំពី​ពេល​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​មនុស្ស​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក

១២​. (​ក​) តើ​ស្ដេច​ហេសេគា​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ពេល​ស្ដេច​សានហេរីប​បាន​គំរាម​កំហែង​គាត់? (​ខ​) តើ​យើង​រៀន​អ្វី​ពី​របៀប​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​នោះ?

១២ នៅ​ក្នុង​គម្ពីរ​មាន​កំណត់​ហេតុ​ជា​ច្រើន​អំពី​ពេល​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​មនុស្ស​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក។ ជា​ឧទាហរណ៍ ពេល​ហេសេគា​គ្រប់​គ្រង​ជា​ស្ដេច​នៃ​ស្រុក​យូដា សានហេរីប​ដែល​ជា​ស្ដេច​ស្រុក​អាសស៊ើរ​បាន​វាយលុក​ចូល​ស្រុក​យូដា ហើយ​បាន​ដណ្ដើម​យក​ក្រុង​ទាំង​អស់​ក្នុង​ស្រុក​នោះ​លើក​លែង​តែ​ក្រុង​យេរូសាឡិម។ (​ពង្សាវតារ​ក្សត្រ​ទី២ ១៨:១​-​៣, ១៣​) ក្រោយ​មក ស្ដេច​សានហេរីប​បាន​មក​វាយ​ប្រហារ​ក្រុង​យេរូសាឡិម។ តើ​ហេសេគា​បាន​ធ្វើ​អ្វី? ដំបូង គាត់​បាន​អធិដ្ឋាន​សុំ​ជំនួយ​ពី​ព្រះ​យេហូវ៉ា ហើយ​បាន​សុំ​យោបល់​ពី​អេសាយ​ដែល​ជា​អ្នក​ប្រកាស​ទំនាយ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា។ (​ពង្សាវតារ​ក្សត្រ​ទី២ ១៩:៥, ១៥​-​២០​) បន្ទាប់​មក ហេសេគា​បាន​បង្ហាញ​ថា​គាត់​ជា​មនុស្ស​សម​ហេតុ​ផល​ដោយ​បង់​ប្រាក់​ដែល​ស្ដេច​សានហេរីប​តម្រូវ​ពី​គាត់។ (​ពង្សាវតារ​ក្សត្រ​ទី២ ១៨:១៤, ១៥​) ចុង​ក្រោយ ហេសេគា​បាន​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​គាត់​អាច​ធ្វើ​បាន​ដោយ​រៀប​ចំ​ក្រុង​សម្រាប់​ការ​ឡោម​ព័ទ្ធ​រយៈ​ពេល​យូរ។ (​របា​ក្សត្រ​ទី២ ៣២:២​-​៤​) តើ​បញ្ហា​នោះ​បាន​ត្រូវ​ដោះ​ស្រាយ​យ៉ាង​ដូច​ម្ដេច? ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ចាត់​ទេវតា​មួយ​រូប​ឲ្យ​បំផ្លាញ​ទាហាន​របស់​ស្ដេច​សានហេរីប​អស់​១៨៥.០០០​នាក់​ក្នុង​ពេល​មួយ​យប់។ សូម្បី​តែ​ហេសេគា​ក៏​មិន​បាន​នឹក​ស្មានថា​នោះ​នឹង​កើត​ឡើង​ទេ!—ពង្សាវតារ​ក្សត្រ​ទី២ ១៩:៣៥

តើ​យើង​ទាញ​យក​មេ​រៀន​យ៉ាង​ណា​ពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ដល់​យ៉ូសែប?—លោកុប្បត្ដិ ៤១:៤២ (​សូម​មើល​វគ្គ​១៣​)

១៣​. (​ក​) តើ​យើង​ទាញ​យក​មេ​រៀន​យ៉ាង​ណា​ពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ដល់​យ៉ូសែប? (​ខ​) តើ​អ្វី​បាន​កើត​ឡើង​ដល់​សារ៉ា​ដែល​គាត់​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក?

១៣ សូម​ពិចារណា​អំពី​អ្វី​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ដល់​យ៉ូសែប​ដែល​ជា​បុរស​វ័យ​ក្មេង​ម្នាក់។ ពេល​យ៉ូសែប​នៅ​ក្នុង​គុក​ក្រោម​ដី​នៅ​ស្រុក​អេស៊ីប គាត់​មិន​ដែល​ស្រមៃ​ថា​គាត់​នឹង​ក្លាយ​ទៅ​ជា​បុគ្គល​ដែល​មាន​អំណាច​បំផុត​ទី២​នៅ​ស្រុក​អេស៊ីប ឬ​ថា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ប្រើ​គាត់​ដើម្បី​សង្គ្រោះ​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​គាត់​ពី​ការ​អត់​ឃ្លាន​ទេ។ (​លោកុប្បត្ដិ ៤០:១៥; ៤១:៣៩​-​៤៣; ៥០:២០​) អ្វី​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ធ្វើ​ច្បាស់​ជា​ហួស​ពី​អ្វី​ដែល​យ៉ូសែប​នឹក​ស្មាន។ សូម​គិត​ដែរ​អំពី​សារ៉ា​ដែល​ជា​យាយ​ទួត​របស់​យ៉ូសែប។ តើ​សារ៉ា​បាន​រំពឹង​ថា​នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​មាន​វ័យ​ចាស់ ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ឲ្យ​គាត់​បង្កើត​កូន​ប្រុស​ម្នាក់ មិន​គ្រាន់​តែ​ឲ្យ​គាត់​យក​កូន​របស់​ខ្ញុំ​បម្រើ​មក​ចិញ្ចឹម​ឬ​ទេ? កំណើត​របស់​អ៊ីសាក​គឺ​ហួស​ពី​អ្វី​ដែល​សារ៉ា​អាច​នឹក​ស្មាន​ឆ្ងាយ​ណាស់។—លោកុប្បត្ដិ ២១:១​-​៣, ៦, ៧

១៤​. តើ​យើង​អាច​មាន​ទំនុក​ចិត្ដ​យ៉ាង​ណា​ទៅ​លើ​ព្រះ​យេហូវ៉ា?

១៤ យើង​មិន​រំពឹង​ថា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ធ្វើ​អព្ភូតហេតុ​ដើម្បី​លុប​បំបាត់​នូវ​គ្រប់​ទាំង​បញ្ហា​របស់​យើង​នៅ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ មុន​ពិភព​លោក​ថ្មី​មក​ដល់​ទេ។ ម្យ៉ាង​ទៀត យើង​មិន​ទាម​ទារ​ឲ្យ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្វើ​អ្វី​ដ៏​អស្ចារ្យ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​យើង​ឡើយ។ ប៉ុន្ដែ យើង​ដឹង​ថា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ជួយ​អ្នក​បម្រើ​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​លោក​នៅ​អតីតកាល​តាម​វិធី​ផ្សេង​ៗ​ដ៏​អស្ចារ្យ ហើយ​លោក​ក៏​មិន​បាន​ប្រែ​ប្រួល​ទេ។ (​សូម​អាន អេសាយ ៤៣:១០​-​១៣) នោះ​នាំ​ឲ្យ​យើង​មាន​ទំនុក​ចិត្ដ​លើ​លោក។ យើង​អាច​ប្រាកដ​ថា​លោក​នឹង​ផ្ដល់​ឲ្យ​យើង​នូវ​ឫទ្ធា​នុភាព​ដែល​យើង​ត្រូវ​ការ​ដើម្បី​ធ្វើ​តាម​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​លោក។ (​កូរិនថូស​ទី២ ៤:៧​-​៩​) តើ​យើង​រៀន​អ្វី​ពី​គំរូ​របស់​ហេសេគា យ៉ូសែប និង​សារ៉ា? បើ​យើង​រក្សា​ខ្លួន​ឲ្យ​នៅ​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​ព្រះ​យេហូវ៉ា លោក​អាច​ជួយ​យើង​សូម្បី​តែ​យើង​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ស្ថានភាព​ដ៏​ពិបាក​បំផុត​ក្ដី។

បើ​យើង​រក្សា​ខ្លួន​ឲ្យ នៅ​ស្មោះ​ត្រង់​នឹង​ព្រះ​យេហូវ៉ា លោក​អាច​ជួយ​យើង សូម្បី​តែ​យើង​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ស្ថានភាព​ដ៏​ពិបាក​បំផុត​ក្ដី

១៥​. តើ​អ្វី​នឹង​ជួយ​យើង​ឲ្យ​មាន​«​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​»​សូម្បី​តែ​ពេល​យើង​មាន​បញ្ហា? សូម​ពន្យល់។

១៥ តើ​តាម​របៀប​ណា​យើង​អាច​មាន​«​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​»​ សូម្បី​តែ​នៅ​ពេល​ដែល​យើង​មាន​បញ្ហា? យើង​ត្រូវ​រក្សា​ចំណង​មិត្ដភាព​របស់​យើង​ជា​មួយ​នឹង​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ឲ្យ​មាំ​មួន។ ចំណង​មិត្ដភាព​នេះ​គឺ​អាច​មាន​ដោយ​សារ​តែ​គ្រឿង​បូជា​លោះ​របស់​លោក​យេស៊ូ​គ្រិស្ដ។ ថ្លៃ​លោះ​គឺ​ជា​អ្វី​មួយ​ដ៏​អស្ចារ្យ​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​ធ្វើ។ ដោយ​សារ​ថ្លៃ​លោះ លោក​អាច​អភ័យ​ទោស​ចំពោះ​ការ​ខុស​ឆ្គង​របស់​យើង ហើយ​យើង​អាច​មាន​សមត្ថភាព​វិនិច្ឆ័យ​ដែល​មិន​ផ្ដន្ទា​ទោស​និង​អាច​ចូល​ទៅ​ជិត​លោក។—យ៉ូហាន ១៤:៦; យ៉ាកុប ៤:៨; ពេត្រុស​ទី១ ៣:២១

នោះ​នឹង​ការពារ​ចិត្ដ​និង​គំនិត​របស់​យើង

១៦​. តើ​អ្វី​នឹង​កើត​ឡើង​ពេល​យើង​មាន​«​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​»​? សូម​លើក​ឧទាហរណ៍​មួយ។

១៦ តើ​អ្វី​នឹង​កើត​ឡើង​ពេល​យើង​មាន​«​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​ដែល​ហួស​ពី​ការ​នឹក​ស្មាន​»​? គម្ពីរ​ចែង​ថា​នេះ​នឹង​«​ការពារ​»​ចិត្ដ​និង​គំនិត​របស់​យើង។ (​ភីលីព ៤:៧​) ពាក្យ​«​ការពារ​»​ជា​ភាសា​ដើម​គឺ​ជា​ពាក្យ​យោធា​ដែល​សំដៅ​លើ​ក្រុម​ទាហាន​ដែល​មាន​ភារកិច្ច​ការពារ​ក្រុង។ អ្នក​ក្រុង​ភីលីព​បាន​ត្រូវ​ការពារ​ដោយ​ក្រុម​ទាហាន​បែប​នោះ។ ពួក​គេ​អាច​សម្រាន្ដ​លក់​ស្រួល​ដោយ​ដឹង​ថា​ក្រុង​របស់​ពួក​គេ​បាន​ត្រូវ​ការពារ។ ស្រដៀង​គ្នា​ដែរ ពេល​យើង​មាន​«​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​»​យើង​មិន​ខ្វល់​ខ្វាយ ហើយ​ចិត្ដ​និង​គំនិត​របស់​យើង​ទៅ​ជា​ស្ងប់។ យើង​ដឹង​ថា​ព្រះ​យេហូវ៉ា​យក​ចិត្ដ​ទុក​ដាក់​ចំពោះ​យើង ហើយ​ចង់​ឲ្យ​យើង​ទទួល​ជោគ​ជ័យ។ (​ពេត្រុស​ទី១ ៥:១០​) ម្យ៉ាង​ទៀត នេះ​ការពារ​យើង​ពី​ការ​ខ្វល់​ចិត្ដ​ឬ​ការ​ធ្លាក់​ទឹក​ចិត្ដ​ហួស​ហេតុ​ពេក។

១៧​. តើ​អ្វី​នឹង​ជួយ​យើង​ឲ្យ​ទុក​ចិត្ដ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ក្នុង​គ្រា​ទុក្ខ​វេទនា​ជា​ខ្លាំង?

១៧ មិន​យូរ​ទៀត មនុស្សជាតិ​ទាំង​អស់​នឹង​ត្រូវ​ប្រឈម​មុខ​នឹង​គ្រា​ទុក្ខ​វេទនា​ជា​ខ្លាំង។ (​ម៉ាថាយ ២៤:២១, ២២​) យើង​មិន​ដឹង​ច្បាស់​អំពី​អ្វី​ដែល​នឹង​កើត​ឡើង​ចំពោះ​យើង​ម្នាក់​ៗ​ទេ។ ប៉ុន្ដែ យើង​មិន​ត្រូវ​ខ្វល់​ហួស​ហេតុ​ពេក​អំពី​ពេល​នោះ​ឡើយ។ យើង​មិន​ដឹង​អំពី​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ធ្វើ តែ​យើង​ស្គាល់​លោក​ដែល​ជា​ព្រះ​របស់​យើង។ យើង​ដឹង​អំពី​អ្វី​ដែល​លោក​បាន​ធ្វើ​នៅ​សម័យ​មុន​ចំពោះ​អ្នក​បម្រើ​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​លោក។ យើង​បាន​ឃើញ​ថា ទោះ​ជា​មាន​អ្វី​កើត​ឡើង​ក្ដី ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រាកដ​ថា​គោល​បំណង​របស់​លោក​នឹង​បាន​សម្រេច។ ម្យ៉ាង​ទៀត លោក​ប្រហែល​ជា​នឹង​ធ្វើ​ដូច្នេះ​តាម​របៀប​មួយ​ដែល​យើង​មិន​បាន​រំពឹង​ទុក! ដូច្នេះ រាល់​ដង​ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្វើ​អ្វី​សម្រាប់​យើង យើង​ទទួល​នូវ​«​សេចក្ដី​សុខ​សាន្ដ​របស់​ព្រះ​ដែល​ហួស​ពី​ការ​នឹក​ស្មាន​»​តាម​របៀប​ផ្សេង​ទៀត។

^ វគ្គ 1 តាម​មើល​ទៅ​ស៊ីឡាស​ក៏​ជា​ពលរដ្ឋ​រ៉ូម​ដែរ។—សកម្មភាព ១៦:៣៧