ដើមកំណើត ១៨:១-៣៣

  • ទេវតា​បី​រូប​បាន​មក​ជួប​អាប្រាហាំ (​១​-​៨)

  • កូន​ប្រុស​ដែល​ព្រះ​បាន​សន្យា​ដល់​សារ៉ា។ សារ៉ាសើច (​៩​-​១៥)

  • អាប្រាហាំ​អង្វរ​ព្រះ​អំពី​ក្រុង​សូដុម (​១៦​-​៣៣)

១៨  លុះ​ក្រោយ​មក ព្រះ​យេហូវ៉ា+បាន​លេច​មក​ជួប​អាប្រាហាំ​នៅ​ត្រង់​កន្លែង​មួយ​ដែល​មាន​ដើម​ឈើ​ធំ​ៗ ហៅ​ថា​ម៉ាមរេ។+ ពេល​នោះ​ជា​ពេល​ថ្ងៃ​ត្រង់ ហើយ​អាប្រាហាំ​កំពុង​អង្គុយ​នៅ​ច្រក​ចូល​ត្រសាល។ ២  គាត់​បាន​មើល​ទៅ​ឃើញ​បុរស​បី​នាក់​ពី​ចម្ងាយ។+ ភ្លាម​នោះ គាត់​បាន​រត់​ចេញ​ពី​ត្រសាល​ទៅ​ជួប​ពួក​គេ ហើយ​ក្រាប​ខ្លួន​ដល់​ដី។ ៣  បន្ទាប់​មក គាត់​បាន​និយាយ​ថា​៖ ​«​ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ! បើ​លោក​ពេញ​ចិត្ត​នឹង​ខ្ញុំ សូម​លោក​មេត្តា​ឈប់​សម្រាក​នៅ​ទី​នេះ​បន្តិច​សិន។ ៤  សូម​ឲ្យ​គេ​យក​ទឹក​មក​លាង​ជើង​ជូន​លោក​សិន+ រួច​សូម​សម្រាក​នៅ​ក្រោម​ដើម​ឈើ​នេះ។ ៥  ជា​កិត្តិយស​ណាស់​ដែល​លោក​បាន​មក​លេង សូម​ឲ្យ​ខ្ញុំ​យក​នំ​ប៉័ង​មក​ជូន​លោក​ពិសា​ដើម្បី​ឲ្យ​លោក​មាន​កម្លាំង​ឡើង​វិញ។ រួច​សឹម​លោក​បន្ត​ដំណើរ​ទៅ​ទៀត​ចុះ​»។ ពួក​គាត់​ក៏​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​បាន! សូម​ទៅ​ធ្វើ​ដូច​ដែល​អ្នក​និយាយ​ចុះ​»។ ៦  ដូច្នេះ អាប្រាហាំ​ប្រញាប់​ប្រញាល់​ទៅ​ជួប​សារ៉ា​នៅ​ក្នុង​ត្រសាល ហើយ​ប្រាប់​នាង​ថា​៖ ​«​សូម​អូន​យក​ម្សៅ​បី​រង្វាល់* មក​ធ្វើ​នំ​ប៉័ង​ឆាប់​ឡើង!​»។ ៧  បន្ទាប់​មក អាប្រាហាំ​រត់​ទៅ​កន្លែង​ហ្វូង​សត្វ ហើយ​ជ្រើស​រើស​យក​គោ​ស្ទាវ​ល្អ​មួយ រួច​ប្រគល់​ឲ្យ​អ្នក​បម្រើ​គាត់​រៀបចំ​ជា​អាហារ​យ៉ាង​ប្រញាប់។ ៨  ក្រោយ​នោះ អាប្រាហាំ​បាន​យក​អាហារ​មក​ជូន​ភ្ញៀវ មាន​ទាំង​ខ្លាញ់​ទឹក​ដោះ* សាច់​គោ និង​ទឹក​ដោះ​ផង។ កាល​ដែល​ភ្ញៀវ​កំពុង​ពិសា គាត់​ឈរ​ក្រោម​ដើម​ឈើ​ក្បែរ​នោះ​រង់​ចាំ​បម្រើ​ពួក​គាត់។+ ៩  ពួក​គាត់​បាន​សួរ​ថា​៖ ​«​តើ​សារ៉ា​ប្រពន្ធ​អ្នក​នៅ​ឯ​ណា?​»។+ គាត់​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​នាង​នៅ​ក្នុង​ត្រសាល​»។ ១០  បុរស​ម្នាក់​ក្នុង​ចំណោម​ពួក​គាត់​បាន​និយាយ​ថា​៖ ​«​នៅ​ឆ្នាំ​ក្រោយ​វេលា​នេះ ខ្ញុំ​នឹង​ត្រឡប់​មក​វិញ។ ពេល​នោះ សារ៉ា​ប្រពន្ធ​អ្នក​នឹង​មាន​កូន​ប្រុស​មួយ​»។+ ខណៈ​នោះ សារ៉ា​កំពុង​ឈរ​ស្ដាប់​នៅ​មាត់​ទ្វារ​ត្រសាល ដែល​នៅ​ខាង​ក្រោយ​បុរស​នោះ។ ១១  អាប្រាហាំ​និង​សារ៉ា​មាន​អាយុ​ច្រើន ហើយ​ក៏​កាន់​តែ​ចាស់​ណាស់​ហើយ។+ ឯ​សារ៉ា នាង​ក៏​ហួស​អាយុ​មាន​កូន​ដែរ។+ ១២  ឮ​ដូច្នេះ សារ៉ា​នឹក​អស់​សំណើច​ក្នុង​ចិត្ត ហើយ​និយាយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​ចាស់​ប៉ុណ្ណេះ​ហើយ តើ​អាច​មាន​ឯកសិទ្ធិ*នោះ​ឬ? ឯ​លោក​ម្ចាស់​ខ្ញុំ​វិញ គាត់​ក៏​ចាស់​ណាស់​ដែរ​»។+ ១៣  ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​សួរ​អាប្រាហាំ​ថា​៖ ​«​ហេតុ​អ្វី​សារ៉ា​សើច​ហើយ​និយាយ​ថា​៖ ‹ខ្ញុំ​ចាស់​ប៉ុណ្ណេះ​ហើយ តើ​ពិត​ជា​អាច​មាន​កូន​មែន​ឬ?›។ ១៤  តើ​មាន​អ្វី​ដែល​អស្ចារ្យ​ពេក ដែល​ព្រះ​យេហូវ៉ា​ធ្វើ​មិន​បាន​ឬ?+ នៅ​ឆ្នាំ​ក្រោយ​វេលា​នេះ ខ្ញុំ​នឹង​ត្រឡប់​មក​វិញ។ សារ៉ា​នឹង​មាន​កូន​ប្រុស​មួយ​»។ ១៥  ប៉ុន្តែ សារ៉ា​បាន​ប្រកែក​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​មិន​បាន​សើច​ទេ!​»។ នាង​ឆ្លើយ​ដូច្នេះ ព្រោះ​តែ​នាង​ភ័យ​ខ្លាច។ លោក​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​អ្នក​ពិត​ជា​បាន​សើច​មែន!​»។ ១៦  ក្រោយ​មក បុរស​ទាំង​បី​នាក់​នោះ​បាន​ក្រោក​ឡើង​ធ្វើ​ដំណើរ ហើយ​មើល​ឆ្ពោះ​ទៅ​ក្រុង​សូដុម។+ ពេល​នោះ អាប្រាហាំ​បាន​ជូន​ដំណើរ​ពួក​គាត់។ ១៧  ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​តើ​ខ្ញុំ​គួរ​លាក់​អាប្រាហាំ​មិន​ឲ្យ​គាត់​ដឹង​អំពី​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​បម្រុង​នឹង​ធ្វើ​ឬ?+ ១៨  ព្រោះ​អាប្រាហាំ​នឹង​ទៅ​ជា​ប្រជា​ជាតិ​ដ៏​ធំ​និង​ខ្លាំង​ក្លា ហើយ​ប្រជា​ជាតិ​ទាំង​អស់​នៅ​ផែនដី​នឹង​ទទួល​ពរ​តាម​រយៈ​គាត់។+ ១៩  ព្រោះ​ខ្ញុំ​បាន​ជ្រើស​រើស*អាប្រាហាំ ដើម្បី​គាត់​អាច​បង្គាប់​ក្រុម​គ្រួសារ​និង​កូន​ចៅ​របស់​គាត់​ជំនាន់​ក្រោយ ឲ្យ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​របស់​ព្រះ​យេហូវ៉ា ដោយ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​សុចរិត​និង​យុត្តិធម៌។+ យ៉ាង​នេះ ព្រះ​យេហូវ៉ា​នឹង​សម្រេច​អ្វី​ៗ​ទាំង​អស់​ដែល​លោក​បាន​សន្យា​ជា​មួយ​នឹង​អាប្រាហាំ​»។ ២០  រួច​មក ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​សម្រែក​ទាស់​នឹង​ក្រុង​សូដុម​និង​ក្រុង​កូម៉ូរ៉ា​លាន់​ឮ​ជា​ខ្លាំង+ ហើយ​អំពើ​ខុស​ឆ្គង​របស់​ពួក​គេ​ក៏​ធ្ងន់​ធ្ងរ​ណាស់​ដែរ។+ ២១  ខ្ញុំ​នឹង​ចុះ​ទៅ​មើល​ដើម្បី​ឲ្យ​ដឹង​ថា​រឿង​នោះ​ពិត​ឬ​មិន​ពិត​»។+ ២២  បន្ទាប់​មក បុរស​ទាំង​នោះ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ក្រុង​សូដុម តែ​ព្រះ​យេហូវ៉ា+បន្ត​នៅ​ជា​មួយ​នឹង​អាប្រាហាំ។ ២៣  អាប្រាហាំ​បាន​ចូល​ទៅ​ជិត​ព្រះ ហើយ​សួរ​លោក​ថា​៖ ​«​តើ​លោក​ពិត​ជា​នឹង​បំផ្លាញ​មនុស្ស​សុចរិត​ជា​មួយ​នឹង​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ឬ?+ ២៤  ឧបមា​ថា នៅ​ក្នុង​ក្រុង​នោះ​មាន​មនុស្ស​សុចរិត​៥០​នាក់។ តើ​លោក​នៅ​តែ​បំផ្លាញ​ក្រុង​នោះ ហើយ​មិន​អនុគ្រោះ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ដោយ​យល់​ដល់​មនុស្ស​សុចរិត​៥០​នាក់​ទេ​ឬ? ២៥  លោក​ច្បាស់​ជា​មិន​បំផ្លាញ​មនុស្ស​សុចរិត​ជា​មួយ​នឹង​មនុស្ស​ទុច្ចរិត​ទេ។ បើ​លោក​បំផ្លាញ​មែន នោះ​លទ្ធផល​របស់​មនុស្ស​សុចរិត​និង​មនុស្ស​ទុច្ចរិតគឺ​ដូច​គ្នា!+ លោក​ប្រាកដ​ជា​មិន​ធ្វើ​ដូច្នោះ​ឡើយ+ ព្រោះ​លោក​ជា​ចៅ​ក្រម​នៃ​ផែនដី ហើយ​លោក​តែង​តែ​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​យុត្តិធម៌​ជា​និច្ច​»។+ ២៦  ព្រះ​យេហូវ៉ា​ក៏​មាន​ប្រសាសន៍​ថា​៖ ​«​បើ​ខ្ញុំ​ឃើញ​មាន​មនុស្ស​សុចរិត​៥០​នាក់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង ខ្ញុំ​នឹង​អនុគ្រោះ​ឲ្យ ដោយ​យល់​ដល់​អ្នក​ទាំង​នោះ​»។ ២៧  ប៉ុន្តែ អាប្រាហាំ​បាន​បន្ថែម​ថា​៖ ​«​ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ! ខ្ញុំ​គ្រាន់​តែ​ជា​ធូលី​ដី​និង​ផេះ​ប៉ុណ្ណោះ សូម​លោក​មេត្តា​អភ័យ​ទោស​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ផង ដែល​ខ្ញុំ​ហ៊ាន​សួរ​បញ្ជាក់។ ២៨  ចុះ​បើ​មាន​មនុស្ស​សុចរិត​តែ​៤៥​នាក់​វិញ តើ​លោក​នឹង​បំផ្លាញ​ទីក្រុង​ទាំង​មូល​ដោយ​សារ​ខ្វះ​៥​នាក់​ឬ?​»។ ព្រះ​បាន​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​បើ​ខ្ញុំ​ឃើញ​មាន​មនុស្ស​សុចរិត​៤៥​នាក់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​នោះ ខ្ញុំ​នឹង​មិន​បំផ្លាញ​ទេ​»។+ ២៩  អាប្រាហាំ​បាន​សួរ​ថែម​ទៀត​ថា​៖ ​«​ចុះ​បើ​ឃើញ​មាន​៤០​នាក់?​»។ ព្រះ​បាន​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​បំផ្លាញ​ទេ ដោយ​យល់​ដល់​៤០​នាក់​នោះ​»។ ៣០  ប៉ុន្តែ គាត់​និយាយ​ទៀត​ថា​៖ ​«​ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ! សូម​លោក​មេត្តា​កុំ​ខឹង​នឹង​ខ្ញុំ+ ហើយ​សូម​លោក​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ខ្ញុំ​សួរ​ត​ទៅ​ទៀត។ ចុះ​បើ​ក្នុង​ក្រុង​មាន​៣០​នាក់?​»។ ព្រះ​បាន​តប​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​បើ​ខ្ញុំ​ឃើញ​មាន​មនុស្ស​សុចរិត​៣០​នាក់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង ខ្ញុំ​នឹង​មិន​បំផ្លាញ​ទេ​»។ ៣១  អាប្រាហាំ​បាន​សួរ​បន្ថែម​ថា​៖ ​«​ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ! សូម​លោក​មេត្តា​អភ័យ​ទោស​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ផង ដែល​ខ្ញុំ​ហ៊ាន​សួរ​បញ្ជាក់​ត​ទៅ​ទៀត។ ចុះ​បើ​មាន​២០​នាក់?​»។ ព្រះ​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​បំផ្លាញ​ទេ ដោយ​យល់​ដល់​២០​នាក់​នោះ​»។ ៣២  នៅ​ទី​បំផុត គាត់​បាន​និយាយ​ថា​៖ ​«​ឱ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​អើយ! សូម​លោក​មេត្តា​កុំ​ខឹង​នឹង​ខ្ញុំ ហើយ​សូម​លោក​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ខ្ញុំ​សួរ​តែ​ម្ដង​នេះ​ទៀត។ ចុះ​បើ​មាន​តែ​១០​នាក់​ប៉ុណ្ណោះ?​»។ ព្រះ​ឆ្លើយ​ថា​៖ ​«​ខ្ញុំ​នឹង​មិន​បំផ្លាញ​ទេ ដោយ​យល់​ដល់​១០​នាក់​នោះ​»។ ៣៣  លុះ​ព្រះ​យេហូវ៉ា​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ជា​មួយ​នឹង​អាប្រាហាំ​រួច​រាល់​ហើយ លោក​ក៏​ចាក​ចេញ​ទៅ។+ ឯ​អាប្រាហាំ គាត់​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​ត្រសាល​គាត់​វិញ។

កំណត់សម្គាល់

ន័យ​ត្រង់​«​សៀ​»។ មួយ​សៀ​ស្មើ​នឹង​៧,៣៣​លីត្រ។ មើល​សេចក្ដី​ពន្យល់​បន្ថែម ផ្នែក​ខ​១៤
ឬ​«​បឺ​រ​»​
ឬ​«​អំណរ​»​
ន័យ​ត្រង់​«​ស្គាល់​»​