Мұсаның 4-жазбасы 14:1—45
14 Сол кезде бүкіл қауым дауыс көтеріп жылады. Содан олар түні бойы зар еңіреумен болды+.
2 Исраилдіктердің бәрі Мұса мен Харонға күңкілдей бастады+. Бүкіл қауым оларға қарсы сөйлеп: “Одан да Мысыр елінде немесе осы шөл далада өле қалғанымыз жақсы еді ғой!
3 Неге ғана Ехоба бізді сол жерге алып келе жатыр? Семсердің жүзімен қыру үшін бе+? Әйелдеріміз бен бала-шағамыз жауға олжа болмақ+. Одан да Мысырға қайтқанымыз жөн емес пе+?”— деді.
4 Тіпті олар бір-біріне: “Кәне, басқа бір басшы таңдап алып, Мысырға қайтайық+!”— десті.
5 Мұны естігенде, Мұса мен Харон бүкіл Исраил қауымының көз алдында жерге етпетінен жығыла кетті.
6 Барлаушылардың арасында болған Нұн ұлы Ешуа+ мен Епунех ұлы Халеп+ киімдерінің өңірін айырып жіберіп,
7 күллі Исраил қауымына былай деді: “Біз көріп келген өлке сондай керемет+!
8 Ехобаның көңілінен шықсақ, ол бізді ағы мен балы ағыл-тегіл мол сол жерге+ міндетті түрде апарып, оны иелігімізге береді.
9 Тек Ехобаға қарсы шықпаңдар! Ондағы халықтан қорықпай-ақ қойыңдар+, оларды оп-оңай жеңеміз. Себебі олар қорғансыз қалды, ал біздің жағымызда Ехоба бар+. Зәрелерің ұшпасын!”
10 Алайда жиналған барша жұрт оларды таспен атқылап өлтірейік деуге көшті+. Сонда күллі Исраил қауымына киелі шатырдың үстінен Ехобаның ұлылығы көрінді+.
11 Ехоба Мұсаға тіл қатып: “Мына халық қашанға дейін мені құрметтемейді+? Көз алдарында соншама керемет жасасам да, қашанғы маған сенбей жүре бермек+?
12 Оларға індет жіберіп, шетінен қырып салайын. Ал сенен болса әлдеқайда ұлы әрі күшті халық таратайын+”,— деді.
13 Бірақ Мұса Ехобаға былай деді: “Онда бұл мысырлықтардың құлағына жетеді. Ал сен бұл халықты құдіретті күшіңмен олардың арасынан алып шыққансың+.
14 Олар естігендерін біз бара жатқан жердің тұрғындарына айтып береді. Бұлар болса, Ехоба, сенің өз халқыңмен бірге келе жатқаныңнан+ және оларға көрініп, жүзбе-жүз сөйлескеніңнен+ хабардар. Сондай-ақ сенің Ехоба екеніңді біледі, халқыңның үстінде бұлтың тұрғанын, ал жол жүргенде күндіз бұлт бағанасымен, түнде от бағанасымен бастап келе жатқаныңды да біледі+.
15 Егер мына халықтың бәрін бірден қырып салсаң, сенің даңқыңды естіген халықтар:
16 —Ехоба өз халқын уәде еткен жеріне алып бара алмай, шөл далада қырып тастапты,— демей ме+?
17 Өтінемін, Ехоба, уәдеңе сай, құдіретті күшіңді паш ете көр, өйткені өзің:
18 —Ехоба ашулануға асықпайды, сүйіспеншілігінен айнымайды+, теріс қылық пен қылмысты кешіреді, бірақ кінәліні ешқашан жазасыз қалдырмайды. Әкелері жасаған күнәнің салдарын ұлдары мен немерелеріне, шөберелері мен шөпшектеріне тартқызады+,— дегенсің.
19 Мына халыққа айнымас сүйіспеншілік танытып, күнәсін кешіре көр! Оларды Мысырдан шыққалы бері, осылай кешіріп келесің ғой+”.
20 Сонда Ехоба: “Айтқаның болсын, мен оларды кешірейін+.
21 Алайда Ехобаның даңқы бүкіл жер бетіне тарайды+, бұл — менің тірі екенімдей хақ!
22 Бірақ Мысырда және шөл далада даңқым мен кереметтерімді көрсе де+, мені қайта-қайта* сынап+, даусыма құлақ аспағандардың+ бірде-біреуі
23 ата-бабаларына уәде еткен жерімді көрмейді. Иә, мені құрметтемейтіндердің бірі де оны көрмейді+.
24 Әйтсе де қызметшім Халеп+ басқаша рух танытып, айтқандарымды шын жүректен орындады. Сондықтан оны өзі көріп келген жерге кіргіземін, үрім-бұтағы оны иеленетін болады+.
25 Аңғардағы жазықта амалектіктер мен қанахандықтар+ тұрып жатқандықтан, сендер ертең кері бұрылып, Қызыл теңізге апаратын жолмен шөлге қарай бет алыңдар+”,— деді.
26 Сосын Ехоба Мұса мен Харонға мынаны айтты:
27 “Мына зұлым қауым қашанғы маған қарсы күңкілдей береді+? Исраилдіктердің маған қарсы айтқан күңкілін естідім+.
28 Оларға былай де: —Не айтсаңдар, тап соны бастарыңа келтіремін+. Бұл — менің тірі екенімдей хақ!— дейді Ехоба.—
29 Санақтан өткен жасы жиырмаға толған және одан асқандарыңның, яғни маған қарсы күңкілдеген бәріңнің+, сүйектерің осы шөл далада қалады+.
30 Мен сендерді қоныстандырамын деп уәде еткен* сол жерге+ Епунех ұлы Халеп пен Нұн ұлы Ешуадан басқа ешқайсысың кірмейсің+.
31 Сол елге сендердің жауға олжа болады деп қорыққан балаларыңды алып барамын+. Өздерің бас тартқан жерді+ солар көретін болады.
32 Ал сендердің сүйектерің осы шөл далада қалады.
33 Бірде-біреуің қалмайынша, ұлдарың 40 жыл бойы малды шөл далада бағады*+. Оларға сендердің опасыздықтарың* үшін жауап беруге тура келеді+.
34 Сол елді 40 күн+ барлаған болсаңдар, күнәларың үшін 40 жыл+ — бір күн үшін бір жыл — зардап шегесіңдер. Сонда маған қарсы шығудың* не екенін түсінесіңдер.
35 Мұны мен, Ехоба, айтып отырмын. Маған қарсы жиналған бұл зұлым қауымға былай істемекпін: олар осы шөл далада өліп, осы жерде қырылады+.
36 Ал Мұса барлауға жіберген, бірақ сол ел туралы жаман хабар таратып+, бүкіл қауымның оған қарсы күңкілдеуіне себепші болғандар,
37 яғни уәде етілген жер туралы жаман хабар әкелгендер жазаға тартылып, Ехобаның алдында өлім құшады+.
38 Барлаушылардың арасынан тек Нұн ұлы Ешуа мен Епунех ұлы Халеп қана тірі қалады+”.
39 Мұса бұл сөздерді исраилдіктерге жеткізгенде, халық зар еңіреп жылай бастады.
40 Келесі күні олар ерте тұрып: “Біз күнә жасадық. Ал енді Ехоба айтқан жерге баруға дайынбыз”,— деп, таулы өңірге көтерілмек болды+.
41 Бірақ Мұса оларға былай деді: “Неге Ехобаның бұйрығына қарсы шығып жатырсыңдар? Бұларыңнан бәрібір түк шықпайды.
42 Ол жаққа көтерілмеңдер, өйткені Ехоба сендерге жар болмайды. Жауларыңнан жеңіліп қаласыңдар+.
43 Ол жерде амалектіктер мен қанахандықтарға кезігіп+, солардың семсерінен қаза табасыңдар. Ехобаға мойынсұнбай, одан теріс айналып кеткендіктен, Ехоба сендерге жар болмайды+”.
44 Алайда олар көкіректеніп, таулы өңірге бет алды+. Ал Ехобаның келісім сандығы мен Мұса қоста қалды+.
45 Сол өңірде мекендейтін амалектіктер мен қанахандықтар төмен түсіп, оларды Хормаға дейін қуа отырып, тас-талқан етті+.
Сілтемелер
^ Сөзбе-сөз “он рет”.
^ Сөзбе-сөз “қолымды көтерген”.
^ Немесе “қойшы болады”.
^ Сөзбе-сөз “азғындықтарың”.
^ Немесе “мені жау санаудың”.
