Зәбүр 92:1—15
Жыр. Демалыс күніне арналған ән.
92 Ехобаға алғыс айтқан жақсы+,Уа, Құдай Тағала, есіміңді мадақтап ән айтқан жақсы.
2 Таңертең айнымас сүйіспеншілігіңді,Түнде адалдығыңды жариялаған жақсы+.
3 Иә, он ішекті аспаптың,Сазды арфаның сүйемелдеуімен жариялаған жақсы+.
4 Өйткені, уа, Ехоба, істеріңмен мені қуантасың;Қолыңмен жасаған істерді көріп, шаттана ән саламын.
5 Уа, Ехоба, істерің неткен ұлы еді+!
Ойларың неткен терең еді+!
6 Санасыз адам бұларды білмейді,Ақымақ адам мынаны түсіне алмайды+:
7 Зұлымдар шөптей қаулайды,Күнәкарлар өркендейді,Ақырында олар мәңгіге құриды+.
8 Ал сен, уа, Ехоба, мәңгі бақи асқақтай бересің.
9 Уа, Ехоба, жауларыңа масаттана қарашы,Дұшпандарыңның қалай құритынына қарашы.
Күнәкарлардың бәрі бытырап кетеді+.
10 Бірақ сен менің күшімді жабайы бұқанікіндей тасытасың;Мен денеме май жағып, сергіп қаламын+.
11 Дұшпандарымның жеңілгенін көзім көреді+,Маған тап берген зұлымдардың күйрегенін құлағым естиді.
12 Ал әділдер пальма ағашындай жайқалады,Ливан қарағайындай өсіп, биік болады+.
13 Ехобаның үйінде отырғызылған оларҚұдайымыздың аулаларында+ құлпырады.
14 Жасы ұлғайса да, жеміс әкеледі+,Қайраты мол, балғын күйде қала береді+,
15 Әрдайым Ехобаның әділдігін жария етеді.
Ол — менің Жартасым+; оған әділетсіздік жат.
