مە‌ن ٴ‌ريمنىڭ شە‌تكە‌رى اۋدانىندا تۋىپ-‏ٶستىم.‏ ول جە‌ردە جاعدايلارى تومە‌ن كە‌دە‌ي ادامدار تۇ‌راتىن.‏ كۇ‌ن كورۋ ايتارلىقتاي قيىن بولاتىن.‏ مە‌ن تۋعان انامدى ە‌شقاشان كورمە‌گە‌نمىن،‏ ال اكە‌ممە‌ن قارىم-‏قاتىناسىم ونشا ە‌مە‌س ە‌دى.‏ سوندىقتان مە‌ن كوشە تاربيە‌سىن كورىپ ٶستىم.‏

ون جاستا بولعان كە‌زىمدە مە‌ن ۇ‌رلىق جاساي باستادىم.‏ ال 12 جاسىمدا ٴ‌بىرىنشى رە‌ت ۇ‌يدە‌ن قاشىپ كە‌تتىم.‏ اكە‌م مە‌نى بىرنە‌شە رە‌ت ساقشىلار ۋچاسكە‌سىنە‌ن ۇ‌يگە الىپ كە‌لگە‌ن كە‌زدە‌ر دە بولعان.‏ مە‌ن ۇ‌نە‌مى بارلىق ادامدارمە‌ن ۇ‌رىسىپ،‏ ٶزىمنىڭ قاتىگە‌ز ٵرى اشۋشاڭ مىنە‌زىمدى كورسە‌تىپ جۇ‌رە‌تىنمىن.‏ 14 جاسىمدا مە‌ن ۇ‌يدە‌ن ٴ‌بىرجولاتا كە‌تىپ قالدىم.‏ سول كە‌زدە‌ن باستاپ مە‌ن ە‌سىرتكى قابىلدادىم جانە كوشە‌لە‌ردە تۇ‌نە‌يتىن بولدىم.‏ باس تىرە‌يتىن جە‌رىم بولماعاندىقتان،‏ كولىكتە‌ردىڭ ە‌سىگىن بۇ‌زىپ كىرىپ،‏ سوندا تاڭعا دە‌يىن ۇ‌يىقتايتىنمىن.‏ كە‌يىن جۋىنىپ الۋ ٷشىن سۋ بار جە‌رلە‌ردى ىزدە‌يتىنمىن.‏

اقىرىندا مە‌ن شە‌بە‌ر ۇ‌رلىقشىعا اينالدىم.‏ سومكە ۇ‌رلاۋدان باستاپ،‏ تۇ‌ندە‌لە‌تىپ پاتە‌رلە‌ر مە‌ن جە‌كە‌جايلاردى توناۋعا دە‌يىن باردىم.‏ جاماناتقا يە بولعانىم سونشا —‏ كوپ ۇ‌زاماي بۇ‌زاقى توپتار مە‌نى ٶز قاتارلارىنا قوسىلۋعا شاقىردى.‏ ولار ماعان «دارە‌جە‌منىڭ جوعارىلايتىنىن»،‏ ياعني ە‌ندى بانكتە‌ردى توناۋعا مۇ‌مكىندىگىم بولاتىنىن ايتتى.‏ اشۋشاڭ مىنە‌زىمنىڭ ارقاسىندا مە‌ن كوپ ۇ‌زاماي سول بۇ‌زاقى توپتىڭ سيلى مۇ‌شە‌سىنە اينالدىم.‏ مە‌ن ۇ‌نە‌مى وزىممە‌ن تاپانشا الىپ جۇ‌رە‌تىنمىن،‏ ٴ‌تىپتى ونى جاستىعىمنىڭ استىنا قويىپ ۇ‌يىقتايتىنمىن.‏ كوپ ۇ‌زاماي قاتىگە‌زدىك كورسە‌تۋ،‏ ە‌سىرتكى قابىلداۋ،‏ ۇ‌رلىق جاساۋ،‏ بالاعات سوزدە‌ر ايتۋ جانە ازعىندىقپە‌ن اينالىسۋ ٶمىر سالتىما اينالدى.‏ ساقشىلار قىزمە‌تكە‌رلە‌رى ۇ‌نە‌مى مە‌نى اڭدۋمە‌ن بولاتىن.‏ مە‌ن بىرنە‌شە رە‌ت تۇ‌تقىندالىپ،‏ بىرە‌سە تۇ‌رمە‌دە،‏ بىرە‌سە بوستاندىقتا ٴ‌جۇ‌ردىم.‏

بىردە تۇ‌رمە‌دە‌ن بوساپ شىققاننان كە‌يىن،‏ تاتە‌منىڭ ۇ‌يىنە باردىم.‏ سويتسە‌م،‏ تاتە‌م مە‌ن ە‌كى بولە‌م ە‌حوبا كۋاگە‌رى ە‌كە‌ن‏.‏ ولار مە‌نى وزدە‌رىنىڭ قاۋىم كە‌زدە‌سۋىنە شاقىردى.‏ ماعان ول جاقتا نە بولاتىنى قىزىق بولعاندىقتان،‏ بارۋدى شە‌شتىم.‏ پاتشالىق سارايىنا  كە‌لگە‌ن سوڭ كىرىپ-‏شىققانداردى باقىلاي الۋ ٷشىن ە‌سىكتىڭ قاسىنداعى ورىنعا بارىپ وتىرىپ الدىم.‏ ارينە،‏ تاپانشام ادە‌تتە‌گىدە‌ي وزىممە‌ن بىرگە بولاتىن.‏

بۇ‌ل كە‌زدە‌سۋ مە‌نىڭ ٶمىرىمدى وزگە‌رتتى.‏ سول كە‌زدە ٶزىمدى باسقا پلانە‌تاعا ٴ‌تۇ‌سىپ كە‌تكە‌ندە‌ي سە‌زىندىم.‏ دوستىق پە‌يىلمە‌ن كۇ‌لىمسىرە‌ي قاراعان ە‌حوبا كۋاگە‌رلە‌رى مە‌نى جىلى جۇ‌زبە‌ن قارسى الدى.‏ سول كە‌زدە‌گى ولاردىڭ تانىتقان شىن پە‌يىلدە‌رى ٵلى كۇ‌نگە دە‌يىن ە‌سىمدە.‏ بۇ‌ل «پلانە‌تا» مە‌ن ٶمىر سۇ‌رگە‌ن الە‌منە‌ن مۇ‌لدە‌م وزگە‌شە ە‌دى!‏

ٴ‌سۇ‌يتىپ،‏ مە‌ن ە‌حوبا كۋاگە‌رلە‌رىمە‌ن كيە‌لى كىتاپتى زە‌رتتە‌ۋ ساباعىن باستادىم.‏ كوبىرە‌ك ٴ‌بىلىم العان سايىن،‏ ٶمىرىمدى تۇ‌بە‌گە‌يلى وزگە‌رتۋىم كە‌رە‌ك ە‌كە‌نىن انىق ٴ‌تۇ‌سىندىم.‏ مە‌ن ناقىل سوزدە‌ر 13:‏20 داعى‏:‏ «دانامە‌ن جولداس بولعان دانا بولار،‏ نادانمە‌ن جولداس بولعان پالە‌گە قالار»،‏—‏ دە‌گە‌ن سوزدە‌ردى كوكە‌يىمە ٴ‌تۇ‌يىپ الدىم.‏ سودان مە‌ن بۇ‌زاقى توپتان اۋلاق ٴ‌جۇ‌رۋىم كە‌رە‌ك ە‌كە‌نىن ٴ‌تۇ‌سىندىم.‏ ماعان بۇ‌لاي ە‌تۋ وڭاي بولمادى،‏ بىراق ە‌حوبانىڭ كومە‌گىمە‌ن بۇ‌ل مە‌نىڭ قولىمنان كە‌لدى.‏

سونداي-‏اق مە‌ن ٶزىمدى ارامدايتىن نارسە‌لە‌ردە‌ن ارىلا باستادىم.‏ تە‌مە‌كى شە‌گۋ مە‌ن ە‌سىرتكى قابىلداۋدى دوعارۋ ٷشىن ماعان كوپ كۇ‌ش سالۋ قاجە‌ت بولدى.‏ كوپ ۇ‌زاماي ۇ‌زىن شاشىمدى قيىپ،‏ قۇ‌لاعىمداعى سىرعالاردى الىپ تاستادىم جانە بالاعات سوزدە‌ر ايتپايتىن بولدىم.‏ وسىلايشا ومىرىمدە ٴ‌بىرىنشى رە‌ت ٸس-‏ارە‌كە‌تتە‌رىمدى قاداعالاي باستادىم.‏

مە‌ن وقۋدى جانە زە‌رتتە‌ۋدى ۇ‌ناتپايتىنمىن،‏ سوندىقتان ماعان كيە‌لى كىتاپتى زە‌رتتە‌ۋ ساباعى كە‌زىندە مۇ‌قيات بولۋ قيىنعا سوعاتىن.‏ الايدا كۇ‌ش سالعانىمنىڭ ارقاسىندا مە‌نىڭ ە‌حوباعا دە‌گە‌ن سۇ‌يىسپە‌نشىلىگىم ارتتى.‏ ۋاقىت وتە كە‌لە مە‌نى ار-‏ۇ‌جدانىم مازالاي باستادى.‏ كە‌يدە بۇ‌رىس ويلارعا بوي الدىرىپ،‏ ە‌حوبانىڭ جامان ىستە‌رىمدى كە‌شىرە الاتىنىنا كۇ‌مانداناتىنمىن.‏ سونداي كە‌زدە‌رى اۋىر كۇ‌نالار جاساعان ٴ‌داۋىت پاتشانى ە‌حوبانىڭ قالاي كە‌شىرگە‌نى جايلى وقىپ،‏ كوپ جۇ‌بانىش الاتىنمىن (‏پاتشالىقتار 3-‏جازبا 11:‏1—‏12:‏13‏)‏.‏

ماعان قيىندىق تۋدىرعان كە‌لە‌سى جايت ۇ‌يمە-‏ٷي ٴ‌جۇ‌رىپ،‏ وزگە‌لە‌رگە سە‌نىمىم جايلى ايتۋ بولدى (‏ماتاي 28:‏19،‏ 20‏)‏.‏ مە‌ن بۇ‌رىنعى ٶمىر سالتىمنىڭ كە‌سىرىنە‌ن قيانات كورسە‌تكە‌ن ادامداردى قىزمە‌تتە كە‌زدە‌ستىرىپ قالامىن با دە‌پ قورقاتىنمىن.‏ الايدا مە‌ن اقىرىنداپ وسى قورقىنىش سە‌زىمىنە‌ن ارىلا باستادىم.‏ كە‌يىن كۇ‌نالاردى جومارتتىقپە‌ن كە‌شىرە‌تىن كوكتە‌گى اكە‌مىز جايلى وزگە‌لە‌رگە ايتۋدان زور قاناعات الاتىن بولدىم.‏

ە‌حوبانى تانىپ بىلگە‌نىمنىڭ ارقاسىندا مە‌ن امان قالدىم!‏ بۇ‌رىنعى بۇ‌زاقى توبىمداعىلاردىڭ كوبىسى قايتىس بولىپ كە‌تكە‌ن،‏ ال كە‌يبىرە‌ۋلە‌رى تۇ‌رمە‌دە وتىر.‏ ال مە‌ن بولسام ومىردە‌ن تولىق قاناعات الىپ،‏ بولاشاققا زور ۇ‌مىتپە‌ن قارايمىن.‏ مە‌ن كىشىپە‌يىل،‏ مويىنسۇ‌نعىش بولۋدى جانە مىنە‌زىمدى قاداعالاۋدى ۇ‌يرە‌ندىم.‏ قازىر اينالامداعى ادامدارمە‌ن جاقسى قارىم-‏قاتىناستامىن.‏ سونداي-‏اق مە‌نىڭ كارمە‌ن دە‌گە‌ن ادە‌مى ايە‌لىم بار.‏ بۇ‌گىندە ە‌كە‌ۋمىز كيە‌لى كىتاپ جايلى شىندىقتى باسقالارمە‌ن بولىسۋدە‌ن زور قۋانىش الىپ ٴ‌جۇ‌رمىز.‏

ايتپاقشى،‏ قازىر مە‌ن ادال ە‌ڭبە‌ك ە‌تىپ ٴ‌جۇ‌رمىن.‏ جۇ‌مىسىم كە‌يدە بانكتە‌رمە‌ن بايلانىستى بولادى.‏ بىراق مە‌ن ولاردى بۇ‌رىنعىداي تونامايمىن،‏ مە‌ن ولاردى تازالايمىن!‏