نەكەلىك جار وپاسىزدىق جاساعاندا
ومىرلىك قوساعىڭنىڭ وپاسىزدىعى ومىردەگى ەڭ اۋىر سوققى دەسەك، ارتىق ايتقاندىق بولماس. دەسە دە كەيبىرەۋلەر ٴتۇزۋ جولدان تايعان، بىراق ارتىنان وكىنگەن جارىن كەشىرىپ، ٶمىردىڭ جاڭا پاراعىن بىرگە باستاۋدى شەشىپ جاتادى a. الايدا نەكەسىن ساقتاۋدى شەشسە دە، شەشپەسە دە، جۇبايىنىڭ وپاسىزدىعى كىناسىز جاقتى تىنشىمايتىن جان ازابىنا تۇسىرەتىنى ايتپاسا دا تۇسىنىكتى. اياۋسىز تىرنالعان جۇرەك قايدان داۋا تاپسا بولادى؟
كومەك بولار كيەلى كىتاپ كەڭەستەرى
اشتى وكىنىش جۇرەكتەرىن تىلگىلەپ جاتسا دا، كوپتەگەن كىناسىز جۇبايلار قۇداي سوزىنەن جۇبانىش تاپقان. ويتكەنى ولار قۇداي كوز جاستارىن كورىپ، بىرگە قايعىرىپ جاتقانىن بىلگەن (مالاحي 2:13—16).
«سارىۋايىمعا سالىنعانىمدا، سەن مەنى جۇباتىپ، جانىما جاي بەردىڭ» (ٴزابۇر 94:19).
«وسى سوزدەردى وقىعان سايىن، ەحوبا جاناشىر اكەدەي جانىمدى تىنىشتاندىرىپ جاتقانىن سەزەتىنمىن»،— دەيدى بيلل.
«سەن ادال ادامعا ادالدىق تانىتاسىڭ» (ٴزابۇر 18:25).
كۇيەۋى بىرنەشە اي بويى كوزىنە ٴشوپ سالعان كارينا بىلاي دەيدى: «كۇيەۋىم ماعان ادال بولمادى. بىراق مەن ەحوبانىڭ ادالدىعىنا ەش كۇماندانبايمىن. ول ەشقاشان مەنىڭ كوڭىلىمدى قالدىرمايدى».
«ەش نارسەنى ۋايىمداماڭدار، بارلىق وتىنىشتەرىڭدى دۇعا ەتىپ، جالبارىنىپ... قۇدايعا بىلدىرىڭدەر. سوندا قۇدايدىڭ ادام اقىلىنان اسقان تىنىشتىعى جۇرەكتەرىڭ مەن وي-سانالارىڭدى... ساقتايدى» (فىلىپىلىكتەرگە 4:6، 7).
«وسى سوزدەردى مەن قايتا-قايتا وقيتىنمىن. قۇدايعا كوپ دۇعا ەتكەن سايىن ول ٶمىرىمدى تىنىشتىققا تولتىراتىن»،— دەيدى ساشا.
وسى ادامدار كەي كەزدەرى كوڭىلدەرى قۇلازىپ، ومىرلەرى توقتاپ قالعانداي كۇي كەشكەن. الايدا ولار ەحوبا قۇدايدى تىرەك ەتىپ، ونىڭ سوزىنەن كۇش العان. بيلل مۇنى بىلاي جەتكىزدى: «ٶمىرىمنىڭ استان-كەستەنى شىعىپ جاتقاندا، قۇدايعا دەگەن سەنىمىم ومىرىمە ٴمان بەردى. قارا تۇنەك باسقان سول ٴبىر شاقتا قۇداي قاسىمنان تابىلدى» (ٴزابۇر 23:4).
a كىنالى جاقتى كەشىرۋ-كەشىرمەۋگە قاتىستى بىرقاتار ماقالالاردى «ويانىڭدار!» (حانزۇشا) جۋرنالىنىڭ «جارىڭىز وپاسىزدىق جاساعاندا» اتتى سانىنان وقي الاسىز (22-ٴساۋىر، 1999-جىل).