قۇداي پاتشالىعىنىڭ پاتشاسى كىم؟
جاراتۋشىمىز پايعامبارلارى ارقىلى كيەلى كىتاپقا قۇداي پاتشالىعىنىڭ بيلەۋشىسىن انىقتاۋعا كومەكتەسەتىن سوزدەردى جازدىردى. بۇل بيلەۋشى كەلەسىدەي سيپاتتامالارعا ساي بولۋ كەرەك ەدى:
-
ونى قۇدايدىڭ ٶزى تاڭدايدى. «مەن ٶز پاتشامدى تاعايىندادىم! ...يەلىگىنە حالىقتاردى بەرەمىن، بۇكىل جەردى قولىنا تاپسىرامىن» (ٴزابۇر 2:6، 8).
-
ٴداۋىت پاتشانىڭ مۇراگەرى بولادى. «ٴبىز ٷشىن بالا تۋىلدى، بىزگە ۇل بالا سيعا بەرىلدى... ول ٴداۋىتتىڭ تاعى مەن پاتشالىعىن يەمدەنىپ، بيلىگى كەڭ جايىلادى، سوندا ماڭگىلىك بويى تىنىشتىق ورنايدى. پاتشالىق بيلىگى... بەرىك ورنىعىپ، نىعايۋ ٷشىن سولاي بولادى» (يشايا 9:6، 7).
-
بەتلەحەمدە تۋىلادى. «ۋا، بەتلەحەم، ...سەنەن مەنىڭ اتىمنان... بيلەۋشى بولاتىن بىرەۋ شىعادى... ونىڭ ۇلىلىعى جەردىڭ تۇكپىر-تۇكپىرىنە دەيىن جەتەدى» (ميحا 5:2، 4).
-
جۇرت ودان باس تارتىپ، ولىمگە كەسەدى. «جۇرت ونى مەنسىنبەدى، ٴبىز دە ادام قۇرلى كورمەدىك... ٴبىراق ول ٴبىزدىڭ قىلمىسىمىز ٷشىن تۇيرەلدى، كۇنالارىمىز ٷشىن قاسىرەت شەكتى» (يشايا 53:3، 5).
-
قايتا ٴتىرىلىپ، داڭققا بولەنەدى. «سەن مەنى كوردە قالدىرمايسىڭ، ادال قىزمەتشىڭنىڭ ورعا تۇسۋىنە جول بەرمەيسىڭ... وڭ جاعىڭدا بولۋ ماڭگىلىك باقىتقا بولەيدى» (ٴزابۇر 16:10، 11).
يسا ٴماسىح — ەڭ ۇزدىك پاتشا!
ادامزات تاريحىن الىپ قاراساق، ەڭ ۇزدىك بيلەۋشى بولۋعا لايىق تەك ٴبىر عانا تۇلعا بار. ول — يسا ٴماسىح. يسانىڭ اناسى ٴماريامعا پەرىشتەنىڭ ٶزى كەلىپ: «ەحوبا وعان ارعى اتاسى ٴداۋىتتىڭ تاعىن سيلايدى... ونىڭ پاتشالىعىنىڭ شەگى بولمايدى»،— دەگەن (لۇقا 1:31—33).
يسا جەردە جۇرگەن كەزىندە بيلەۋشى بولماعان. ول ادامزاتقا قۇداي پاتشالىعىنىڭ پاتشاسى رەتىندە كوكتەن بيلىك ەتەتىن بولادى. نەگە ونى ەڭ ۇزدىك بيلەۋشى بولادى دەي الامىز؟ مۇنى ٴبىلۋ ٷشىن يسانىڭ جەردە نە ىستەگەنىنە نازار اۋدارايىق.
-
ماتاي 9:36؛ مارقا 10:16). بىردە الاپەسپەن اۋىراتىن ٴبىر كىسى كەلىپ: «قالاساڭىز بولعانى، مەنى ايىقتىرىپ تازارتا الاسىز»،— دەپ جالىنعاندا، يسانىڭ جانى اشىپ، ونى ساۋىقتىرعان (مارقا 1:40—42).
يسا ادامداردىڭ قامىن ويلاعان. يسا ادامداردىڭ شىققان ورتاسى مەن دارەجەسىنە قاراماي، ايەل نە ەر ادام بولسىن، جاس نە كارى بولسىن — بارىنە بىردەي كومەكتەسكەن ( -
يسا قۇدايعا ۇنامدى بولۋىمىز ٷشىن نە ىستەۋ كەرەكتىگىن ۇيرەتتى. ول: «سەندەر قۇدايعا جانە بايلىققا بىردەي قىزمەت ەتە المايسىڭدار»،— دەگەن. سونىمەن قاتار يسا وزگەلەر بىزگە قالاي قاراسىن دەسەك، ٴبىز دە ولارعا سولاي قاراۋىمىز كەرەكتىگىن ۇيرەتتى. بۇعان قوسا، قۇداي ٴبىزدىڭ ىستەرىمىزگە عانا ەمەس، ويلارىمىز بەن سەزىمدەرىمىزگە دە نازار اۋداراتىنىن ايتتى. دەمەك، قۇدايعا ۇنامدى بولۋ ٷشىن ىشكى سەزىمدەرىمىزدى يگەرىپ وتىرۋىمىز كەرەك (ماتاي 5:28؛ 6:24؛ 7:12). سونداي-اق يسا شىن باقىتتى بولۋدىڭ سىرى نەدە ەكەنىن كورسەتتى. بۇل — قۇداي ٴبىزدىڭ نە ىستەگەنىمىزدى قالايتىنىن ٴبىلىپ، سوعان ساي ارەكەت ەتۋ (لۇقا 11:28).
-
يسا ناعىز سۇيىسپەنشىلىكتىڭ قانداي بولاتىنىن كورسەتتى. يسانىڭ سوزدەرى مەن ىستەرىنىڭ كۇشى زور بولعانى سونشا، تىڭداۋشىلارىن ارەكەتكە تالپىندىراتىن. «جۇرت ونىڭ تالىمىنە قايران قالدى. ويتكەنى ول... بيلىگى بار ادامداي ٴتالىم بەردى» (ماتاي 7:28، 29). يسا: «جاۋلارىڭدى... جاقسى كورىڭدەر»،— دەپ ۇيرەتتى. ول ٴتىپتى ٶزىنىڭ ولىمىنە سەبەپشى بولعانداردىڭ كەيبىرى ٷشىن قۇدايعا بىلاي دەپ دۇعا ەتكەن: «اكە، ولاردى كەشىرە كور، ويتكەنى نە ىستەپ جاتقاندارىن بىلمەيدى» (ماتاي 5:44؛ لۇقا 23:34).
يسا ادامدارعا كومەكتەسۋگە دايىن ٵرى مەيىرىمدى بولعاندىقتان، ەڭ ۇزدىك بيلەۋشى بولۋعا ابدەن لايىق. ٴبىراق ول بيلىك ەتۋىن قاشان باستايدى؟