Jesaja 26:1–21

  • Ljóð um traust og frelsun (1–21)

    • Jah Jehóva, hinn eilífi klettur (4)

    • Íbúar jarðar fræðast um réttlæti (9)

    • „Þínir dánu munu lifa“ (19)

    • Farðu inn í innstu herbergin og feldu þig (20)

26  Þann dag verður þetta ljóð sungið+ í Júda:+ „Við eigum sterkbyggða borg.+ Hjálpræði hans er múr hennar og varnarveggur.+   Opnið hliðin+ svo að þjóðin réttláta geti gengið inn,þjóð sem reynist trúföst.   Þú verndar þá sem reiða sig á þig,*þú veitir þeim stöðugan frið+því að á þig leggja þeir traust sitt.+   Treystið Jehóva að eilífu+því að Jah* Jehóva er hinn eilífi klettur.+   Hann hefur steypt niður þeim sem búa á hæðum, borginni háreistu. Hann rífur hana niður,hann jafnar hana við jörðuog kastar henni niður í duftið.   Hún verður fótum troðin,fótum hinna kúguðu, iljum bágstaddra.“   Stígur hins réttláta er beinn.* Þar sem þú ert réttláturjafnar þú braut hins réttláta.   Við fylgjum vegi dóma þinna, Jehóva,og setjum von okkar á þig. Við þráum nafn þitt og allt sem í því felst.*   Um nætur þrái ég þig af allri sál,já, allt sem í mér býr leitar þín.+ Þegar þú dæmir jörðinafræðast íbúar landsins um réttlæti.+ 10  Ef hinum illa er sýnd vægðlærir hann ekki réttlæti.+ Jafnvel í landi réttlætisins* gerir hann það sem illt er+og fær ekki að sjá hátign Jehóva.+ 11  Jehóva, hönd þín er á lofti en hann sér það ekki.+ Hann sér ákafa þinn vegna fólks þíns og skammast sín. Já, eldur þinn gleypir fjandmenn þína. 12  Jehóva, þú veitir okkur frið+því að allt sem við höfum gerthefur þú gert fyrir okkur. 13  Jehóva Guð okkar, aðrir herrar en þú hafa ríkt yfir okkur+en við lofum aðeins nafn þitt.+ 14  Þeir eru dánir, þeir munu ekki lifa. Þeir eru lífvana og rísa ekki upp.+ Þú hefur snúist gegn þeimtil að útrýma þeim og afmá minninguna um þá. 15  Þú, Jehóva, hefur látið þjóðinni fjölga,þú hefur látið þjóðinni fjölga,þú hefur gert þig dýrlegan.+ Þú hefur fært út öll landamæri landsins.+ 16  Jehóva, í neyð sinni sneri fólk sér til þín,það hvíslaði til þín innilegar bænir þegar þú agaðir það.+ 17  Eins og þunguð kona, komin að því að fæða,er með hríðir og æpir af sársauka,þannig höfum við verið vegna þín, Jehóva. 18  Við urðum þunguð og fengum hríðiren það var eins og við fæddum vind. Við höfum ekki fært landinu frelsunog enginn fæddist til að búa í landinu. 19  „Þínir dánu munu lifa. Lík fólks míns munu* rísa upp.+ Vaknið og hrópið af gleði,þið sem búið í moldinni,+því að dögg þín er eins og morgundöggin*og jörðin lætur hina lífvana vakna til lífs.* 20  Farðu, þjóð mín, inn í innstu herbergi þínog lokaðu á eftir þér.+ Feldu þig stutta stundþar til reiðin* er liðin hjá.+ 21  Sjáið! Jehóva kemur frá bústað sínumog lætur íbúa landsins svara til saka fyrir synd þeirra. Landið afhjúpar blóðskuld sínaog hylur ekki lengur þá sem drepnir hafa verið.“

Neðanmáls

Eða hugsanl. „þá sem hafa stöðugt hugarfar“.
„Jah“ er stytting nafnsins Jehóva.
Eða „sléttur“.
Það er, að Guð og nafn hans verði í minnum haft eða kunngert.
Eða „heiðarleikans“.
Orðrétt „Lík sem ég á mun“.
Eða hugsanl. „dögg jurtanna (stokkrósanna)“.
Eða „fæðir hina lífvana“.
Eða „fordæmingin“.