Orðskviðirnir 24:1–34
24 Öfundaðu ekki illa mennog láttu þig ekki langa til að vera með þeim+
2 því að hjarta þeirra er gagntekið af ofbeldiog vonskuverk eru á vörum þeirra.
3 Af visku er hús* reist+og með skynsemi verður það traust.
4 Með þekkingu fyllast herberginalls konar dýrmætum og fallegum gersemum.+
5 Vitur maður er máttugur+og með þekkingu eykst máttur hans.
6 Þiggðu viturlega leiðsögn þegar þú ferð í stríð+og ef ráðgjafarnir eru margir er sigurinn vís.*+
7 Sönn viska er utan seilingar heimskingjans,+hann hefur ekkert að segja í borgarhliðinu.
8 Sá sem áformar illtverður kallaður klækjarefur.+
9 Heimskulegt ráðabrugg leiðir til syndar*og háðgjarn maður er fyrirlitinn.+
10 Ef þú missir kjarkinn á erfiðleikatímum*verður máttur þinn lítill.
11 Bjargaðu þeim sem eru leiddir til líflátsog hjálpaðu þeim sem skjögra til aftöku.+
12 Ef þú segir: „Við vissum ekki af því,“mun þá ekki sá sem kannar hjörtun* sjá í gegnum það?+
Jú, sá sem fylgist með þér veit það,hann endurgeldur hverjum og einum eftir verkum hans.+
13 Borðaðu hunang, sonur minn, því að það er gott.
Hunang sem drýpur úr vaxkökunni er sætt á bragðið.
14 Að sama skapi er viska góð* fyrir þig.+
Ef þú finnur hana áttu framtíðina fyrir þérog von þín bregst ekki.+
15 Sittu ekki um hús hins réttláta með illt í hyggju,eyðileggðu ekki griðastað hans
16 því að þótt hinn réttláti falli sjö sinnum stendur hann aftur upp+en hinir vondu hrasa þegar ógæfa kemur yfir þá.+
17 Gleðstu ekki yfir falli óvinar þínsog fagnaðu ekki í hjarta þínu þótt hann hrasi+
18 svo að Jehóva sjái það ekki og gremjist þaðog snúi reiði sinni frá honum.+
19 Láttu ekki illa menn reita þig til reiði,öfundaðu þá ekki
20 því að hinir vondu eiga sér enga framtíð,+á lampa hinna illu slokknar.+
21 Sonur minn, óttastu Jehóva og konunginn+og eigðu ekki félagsskap við uppreisnarseggi*+
22 því að ógæfa þeirra kemur skyndilega.+
Hver veit hvaða hörmungar þeir tveir* leiða yfir þá?+
23 Þessi spakmæli eru líka eftir hina vitru:
Það er rangt að vera hlutdrægur í dómi.+
24 Þeim sem segir við hinn vonda: „Þú ert réttlátur,“+mun fólkið bölva og þjóðirnar fordæma.
25 En þeim sem ávíta hann farnast vel,+þeir hljóta ríkulega blessun.+
26 Fólk kyssir þann sem svarar heiðarlega.*+
27 Sinntu útiverkunum og plægðu akurinn,síðan geturðu byggt þér hús.*
28 Vitnaðu ekki gegn náunga þínum að ástæðulausu,+blekktu ekki með vörum þínum.+
29 Segðu ekki: „Ég ætla að gera honum það sama og hann gerði mér,hann fær að gjalda fyrir það sem hann gerði.“*+
30 Ég gekk fram hjá akri letingja,+fram hjá víngarði óviturs manns.
31 Ég sá að illgresi hafði breiðst um hann allan,jörðin var þakin netlumog steinhleðslan umhverfis hann var hrunin.+
32 Ég virti þetta fyrir mér og það hafði áhrif á mig.
Þetta lærði ég af því sem ég sá:
33 Sofðu aðeins lengur, blundaðu aðeins lengur,hvíldu þig aðeins lengur með krosslagðar hendur.
34 Þá kemur fátæktin yfir þig eins og ræningiog skorturinn eins og vopnaður maður.+
Neðanmáls
^ Eða „heimili“.
^ Eða „fer allt vel“.
^ Eða „Ráðabrugg heimskingjans er synd“.
^ Eða „degi neyðarinnar“.
^ Eða „ásetning mannsins“.
^ Eða „sæt“.
^ Eða „byltingarsinna“.
^ Það er, Jehóva og konungurinn.
^ Eða hugsanl. „Að svara undanbragðalaust er eins og að gefa koss“.
^ Eða „byggt upp heimili þitt“.
^ Eða „ég ætla að ná mér niðri á honum“.
