Fjórða Mósebók 12:1–16
12 Mirjam og Aron gagnrýndu Móse vegna konunnar frá Kús sem hann hafði gifst.+
2 Þau sögðu: „Hefur Jehóva aðeins talað fyrir milligöngu Móse? Hefur hann ekki líka talað fyrir milligöngu okkar?“+ Og Jehóva heyrði þetta.+
3 En Móse var auðmjúkur maður, auðmjúkastur allra manna*+ á jörðinni.
4 Jehóva sagði umsvifalaust við Móse, Aron og Mirjam: „Farið öll þrjú út til samfundatjaldsins.“ Þau fóru þangað öll þrjú.
5 Jehóva steig niður í skýstólpanum,+ tók sér stöðu við inngang tjaldsins og kallaði á Aron og Mirjam. Þau gengu bæði fram.
6 Síðan sagði hann: „Hlustið á mig. Ef spámaður Jehóva væri á meðal ykkar myndi ég birtast honum í sýn+ og tala við hann í draumi.+
7 En þannig er það ekki með þjón minn, Móse. Honum er trúað fyrir öllu húsi mínu.*+
8 Ég tala við hann augliti til auglitis,*+ opinskátt en ekki í gátum, og hann sér mynd Jehóva. Hvernig voguðuð þið ykkur að gagnrýna þjón minn, Móse?“
9 Reiði Jehóva brann gegn þeim og hann fór burt.
10 Þegar skýið færðist frá tjaldinu uppgötvaði Mirjam að hún var orðin holdsveik og hvít sem snjór.+ Aron sneri sér að henni og sá að hún var orðin holdsveik.+
11 Aron sagði þá samstundis við Móse: „Ég bið þig, herra minn, að láta ekki þessa synd koma niður á okkur. Við höfum hegðað okkur heimskulega.
12 Láttu hana ekki vera eins og andvana fóstur sem helmingur holdsins er rotnaður af við fæðingu!“
13 Móse hrópaði þá til Jehóva: „Guð, ég bið þig, viltu lækna hana!“+
14 Jehóva svaraði Móse: „Ef faðir hennar hefði hrækt framan í hana þyrfti hún þá ekki að bera skömmina í sjö daga? Láttu hana vera í einangrun í sjö daga fyrir utan búðirnar.+ Síðan má hún koma til baka.“
15 Mirjam var þá sett í sjö daga einangrun fyrir utan búðirnar+ og fólkið lagði ekki af stað fyrr en hún var komin til baka.
16 Eftir það fór fólkið frá Haserót+ og sló upp tjöldum í óbyggðum Paran.+
Neðanmáls
^ Eða „var mjög auðmjúkur (hógvær), framar öllum öðrum mönnum“.
^ Orðrétt „Hann reynist trúr í öllu húsi mínu“.
^ Orðrétt „munni til munns“.
