Ginatumod sang Dios ang mga Judiyo nga nagkabuhi sa tion ni manalagna Jeremias. Bangod ginbalewala sang mga tawo ang matarong nga kasuguan ni Jehova a kag ang mapinalanggaon nga disiplina nga ginhatag sang iya mga manalagna, indi niya sila pag-amligan sa makahalalit nga mga resulta sang ila malain nga mga buhat.—Hulubaton 1:24-32.

 “Gani amo ini ang ginasiling ni Jehova.” Ginakonek sang tinaga nga “gani” ang una nga mga bersikulo sa masunod nga mga bersikulo. Sa Jeremias 11:1-10, ginsilingan ni Jehova ang iya katawhan nga naguba nila ang katipan, ukon masaligan nga kasugtanan, nga ginhimo sang ila katigulangan sa iya. (Exodo 24:7) Imbes nga simbahon ang Manunuga, nagsimba ang mga Judiyo sa mga diosdios. Ini nga apostasya nagresulta sa tanan nga klase sang malain nga butang, bisan pa gani ang paghalad sang bata!—Jeremias 7:31.

 “Padalhan ko sila sang kalaglagan.” Sa masami, kon may ginasiling ang Biblia parte sa ginhimo sang Dios, buot silingon nga gintugutan lang niya ini nga matabo. Paano ina nangin matuod sa sini nga sitwasyon? Bangod nagsimba sila sa butig nga mga dios kag ginbalewala ang mga kasuguan ni Jehova, nga para kuntani sa ila kaayuhan, nagresulta ini sa ila pag-antos. Nadula man nila ang pangamlig sang Dios. Bilang resulta, ginsakop sang gamhanan nga kaaway, nga amo ang hari sang Babilonia, ang Jerusalem kag ginbihag ang mga nagaistar sa sini. Ang butig nga mga dios nga ginsaligan sang mga tawo wala gid nakaluwas sa ila.—Jeremias 11:12; 25:8, 9.

 Paagi sa pagtugot sa mga kalamidad nga matabo sa iya katawhan, wala ginapakita sini nga ang Dios may pinasulabi ukon malain. “Ang Dios indi matilawan paagi sa malaut nga mga butang kag wala man sia nagatilaw sa kay bisan sin-o,” siling sang Santiago 1:13. Nagsiling man Ang Biblia nga translation nga ang Dios ‘magadala sing malaut sa mga Judiyo.’ Pero, ang tinaga b sa orihinal nga lenguahe nga gin-translate “malaut” sa Jeremias 11:11 puede man i-translate nga “kalamidad” ukon “trahedya.” Ini nga mga tinaga nagakaigo gid nga ekspresyon sa malain nga mga butang nga natabo sa mga Judiyo.

 “Kon mangayo sila sing bulig sa akon, indi ako magpamati sa ila.” Wala ginapamatian ni Jehova ang mga pangamuyo sang mga tawo nga ang “mga kamot puno sing dugo” ukon sa mga nagasalig nga luwason sila sang butig nga mga dios. (Isaias 1:15; 42:17) Pero, ginapamatian niya ang mga sinsero nga nagahinulsol sang ila malain nga mga buhat kag mapainubuson nga nagbalik sa iya.—Isaias 1:16-19; 55:6, 7.

 Sang tuig 647 B.C.E., ginpadala ni Jehova si Jeremias nga mangin iya manalagna. Sa sulod sang 40 ka tuig, ginpaandaman ni Jeremias ang mga tawo sa Juda parte sa magaabot nga paghukom sang Dios. Pero wala sila namati. Sina nga tion, ginsulat sang manalagna ang mga tinaga sa Jeremias 11:11. Sang ulihi, sang 607 B.C.E., natuman ang mga paandam sang manalagna sang ginlaglag sang mga Babilonianhon ang Jerusalem.—Jeremias 6:6-8; 39:1, 2, 8, 9.

 Ang libro sang Jeremias may ara man sang mensahe sang paglaum. Nagsiling si Jehova: “Pagkatapos sang 70 ka tuig sa Babilonia, . . . tumanon ko ang ginsaad ko sa inyo nga pabalikon ko kamo sa sini nga lugar [ang duta nga natawhan sang mga Judiyo].” (Jeremias 29:10) Gintuman ni Jehova ina nga promisa sang 537 B.C.E., pagkatapos mapierde ang Babilonia sang mga Medianhon kag mga Persianhon. Gintugutan ni Jehova ang iya katawhan, nga naglinapta sa bilog nga emperyo, nga magbalik sa ila duta nga natawhan kag ipasag-uli ang putli nga pagsimba.—2 Cronica 36:22, 23; Jeremias 29:14.

 Tan-awa ining malip-ot nga video para mahibaluan mo ang sumaryo sang libro sang Jeremias.