Ang Pagtamod sang Biblia
Dapat Bala Magbantala ang mga Cristiano sa Iban?
AYHAN ang imo namat-an ukon ang inyo kultura amo nga ang relihion indi dapat paghambalan sa guwa sang pamilya ukon sang simbahan. Bangod sini, mahimo nga maakig ka kon may hinali nga magduaw sa imo balay nga nagauyat sing Biblia. Nangin amo sini ang pagtamod sang iban bangod sang kapintas nga ginhimo sang relihion sa idalom sang pakunokuno nga magadala ini sing kaluwasan sa mga tawo.
Ang maragtas sang madamong pungsod nagasugid tuhoy sa tigdamo nga pagkumbertir sa mga tawo, nga ginpahulag indi bangod sang ila gugma kay Cristo kundi bangod sang ila kahadlok nga patyon. Madamo nga tawo ang nanago, nagbiya sang puluy-an kag pungsod, ukon napatay pa gani—ang iban ginsunog sa usok—sa baylo nga magpakumbertir sa relihion sang mga nagahingabot sa ila.
Ining pakusog nga pagkumbertir wala ginasuportahan sang inspirado nga mga sinulatan sang Biblia. Kon amo, buot bala silingon sini nga indi dapat ipaambit sang isa ang iya relihioso nga mga pagtuluuhan sa iban? Ginasabat ini mismo sang Biblia.
Pagpanudlo nga May Awtoridad
Una, binagbinaga ang sulundan nga ginhatag ni Jesucristo. Isa sia ka sampaton nga manunudlo nga nag-impluwensia sa kabuhi sang iya mga tagpalamati. (Juan 13:13, 15) Sa Sermon sa Bukid, ang iya panudlo simple apang mapuwersa. Bangod sini ang iya tagpalamati “natingala sa iya paagi sang pagpanudlo; kay nagtudlo sia sa ila subong sang isa ka tawo nga may awtoridad.” (Mateo 7:28, 29) Paglipas sang mga 2,000 ka tuig, ang iya panudlo nagaimpluwensia gihapon sang kabuhi sang mga nagausisa sini. Bilang pamatuod sa sini nga pagtamod, si Propesor Hans Dieter Betz nagsiling nga “ang mga impluwensia sang Sermon sa Bukid nagalampas pa sa dulunan sang Judaismo kag Cristianismo, ukon bisan sang kultura sang Nakatundan.”
Sa gilayon antes sia nagkayab sa langit, si Jesus naghatag sing sugo nga nagapat-od nga sa tapos sia mapatay ang hilikuton sa pagpanudlo nga ginsugdan niya magapadayon kag magauswag pa gani. (Juan 14:12) Ginsugo niya ang iya mga disipulo nga magkadto sa katawhan sang tanan nga pungsod, “nagatudlo sa ila nga tumanon ang tanan nga butang” nga ginsugo niya. Ang panguna nga katuyuan sini nga hilikuton gin-athag sang, sa sini man nga pinamulong, si Jesus nagsiling: “Busa lakat kamo kag maghimo sing mga disipulo.”—Mateo 28:19, 20; Binuhatan 1:8.
Binagbinaga man ang halimbawa ni apostol Pablo. Sa tapos sia makumbertir sa Cristianismo, wala sia mahuya sa pagsugid sang iya bag-ong nasapwan nga pagtuo. (Binuhatan 9:17-19, 22) Kinabatasan ni Pablo nga maghambal sa mga sinagoga kag pamatud-an ‘paagi sa mga reperensia nga kinahanglan si Cristo mag-antos kag mabanhaw.’ Malantipon sia nga ‘nangatarungan sa ila gikan sa Kasulatan’ agod ‘mabuyok niya ang mga Judiyo kag mga Griego.’ Suno sa isa ka reperensia, ang Griegong tinaga nga gingamit sa ‘pagbuyok’ nagakahulugan sing “pagpabag-o sa hunahuna paagi sa pagpangatarungan ukon moral nga mga pagbinagbinag.” Bangod sang makabuluyok nga pangatarungan ni Pablo, ‘nabuyok niya ang isa ka dakung kadam-an kag napaliso sila sa lain nga opinyon.’—Binuhatan 15:3; 17:1-4, 17; 18:4; 19:26.
Pagpilit Ukon Pagbuyok—Diin?
Sa modernong tion, ang termino nga “proselitismo” ginagamit sa pagpatuhoy sa lainlain nga sahi sang pakusog nga pagkumbertir. Wala ginasuportahan sang Biblia ini nga buhat. Sa baylo, ginatudlo sini nga ang mga tawo gintuga nga may kahilwayan sa pagbuot kag may pribilehiyo kag responsabilidad sa pagpili kon paano sila magkabuhi. Nagalakip ini sang desisyon kon paano simbahon ang Dios.—Deuteronomio 30:19, 20; Josue 24:15.
Gintahod ni Jesus ining hatag-Dios nga kinamatarong paagi sa indi gid paggamit sang iya makahalawhaw nga gahom kag awtoridad sa pagpuwersa, ukon sa pagpilit, sa isa nga batunon ang iya mga ginsiling. (Juan 6:66-69) Ginpahulag niya ang iya mga tagpalamati paagi sa paggamit sing maayo nga pangatarungan, mga ilustrasyon, kag punto-de-vista nga mga pamangkot, sa tuyo nga lab-uton ang ila tagipusuon. (Mateo 13:34; 22:41-46; Lucas 10:36) Gintudluan ni Jesus ang iya mga disipulo nga ipakita ining amo man nga pagtahod sa iban.—Mateo 10:14.
Maathag nga gingamit ni Pablo si Jesus subong huwaran sang iya ministeryo. Samtang ginbuyok niya ang iya mga tagpalamati paagi sa maayo nga pangatarungan gikan sa Kasulatan, gintahod man ni Pablo ang mga balatyagon kag mga punto-de-vista sang iban. (Binuhatan 17:22, 23, 32) Nahangpan niya nga ang gugma sa Dios kag kay Cristo amo dapat ang magpahulag sa aton nga alagaron ang aton Manunuga sing aktibo. (Juan 3:16; 21:15-17) Busa, personal naton ini nga desisyon.
Personal nga Desisyon
Kon nagahimo sing mabug-at nga mga desisyon sa kabuhi, subong sang kon ano nga balay ang baklon, kon diin matrabaho, kag kon paano padakuon ang mga kabataan, ang makatarunganon nga mga tawo wala nagahimo sini sing padasudaso. Mahimo nila sayasaton ang lainlain nga mga posibilidad, pamalandungan ang ila mga nasayasat kag, ayhan mangayo sing laygay. Sa tapos lamang mabinagbinag ining mga butang nga magadesisyon sila.
Ang desisyon kon paano naton dapat simbahon ang Dios takus gid sang mas madamo naton nga tion kag panikasog sangsa iban pa nga desisyon sa kabuhi. Makaapektar ini kon paano kita karon nagakabuhi, kag sing mas importante pa, makaapektar ini sa aton paglaum nga kabuhi nga dayon sa palaabuton. Nahangpan ini sing maathag sang unang-siglo nga mga Cristiano sa Berea. Bisan pa ginpaathag ni apostol Pablo sa ila ang maayong balita, gin-usisa gihapon nila sing maayo ang mga Kasulatan adlaw-adlaw agod pat-uron nga ang gintudlo sa ila matuod. Subong resulta, “madamo sa ila ang nangin mga tumuluo.”—Binuhatan 17:11, 12.
Karon, ginapadayon sang mga Saksi ni Jehova ang hilikuton nga pagtudlo kag paghimo sing disipulo nga ginsugo ni Jesus. (Mateo 24:14) Ginatahod nila ang kinamatarong sang iban nga sila may kaugalingon nga relihion. Apang kon tuhoy sa pagpaambit sang ila relihioso nga mga pagtuluuhan sa iban, ginasunod nila ang sulundan nga ginahatag sa Biblia. Huo, ginagamit nila ang bunayag nga pangatarungan gikan sa Kasulatan sa ginakabig nila nga isa ka nagaluwas-kabuhi nga hilikuton.—Juan 17:3; 1 Timoteo 4:16.