1. Bhí Críost foigh-neach, cin-eál-ta, lách,

Is thais-peáin sé iom-lán a ghrá.

Is i mbria-thar ná gníomh

Ní dhear-na faill-í;

Sho-láth-raigh sé só-lás do chách.

Thug sé aird ar bhodhar is ar bhocht,

Thug faoi-seamh don dall is don nocht.

Nuair a fuair sé an Rí-ocht mar chúr-am,

Go fonn-mhar, dúirt sé: ‘Is áil liom.’

2. Déan-ann muid-ne aith-ris ar Chríost,

Is umhl-aí-onn dó-san mar Rí.

Bíonn muid cin-eál-ta, lách

Ag déil-eáil le cách;

Ag teag-asc an tsois-céil gan scíth.

Ag craobh-scaoil-eadh faoi-seamh ón mbás,

Ag tac-ú leo siúd i gcrua-chás.

Nuair a fhiaf-raí-tear díot: “An bhfuil fáil ort?”

Le fonn, ab-air-se: “Is áil liom.”