سرود ۱۱۷
نیکویی
(۲تواریخ ۶:۴۱)
-
۱. چه خوش سازی دلِ ما را، یَهُوَه تو نیکویی
تو وفادار و قدّوسی، پر از مهر و نیکویی
با سخاوت بخشی ما را، ستاییم نامِ تو را
در بشارت ما میگوییم، تو تنهایی نیکویی
-
۲. در قومِ تو نیکی بینیم، صفاتِ پاکِ تو را
در بشارت همه بینند، محبت و دوستی را
تعلیم گیریم نیکویی را، از شبانانْ راهِ تو
ثمرهها به بار آید، همیشه از روحِ تو
-
۳. نیکویی بر همایمانان، نعمتها یابیم از آن
یا در خانه یا جماعت، در هر جا به همگان
بخشا بر ما روحِ خود را، ثمره بارد بر ما
کوشا باشیم در نیکویی، شاد میسازیم خدا را