حفظ پاکی دل در دنیایی ناپاک
حفظ پاکی دل در دنیایی ناپاک
روزنامه‌نگاری کاتولیک به نام ویتوریو مسوری در خصوص رسوایی جنسی که اخیراً در کلیسای ایتالیا روی داد چنین می‌گوید: «بی‌شک این که حفظ پاکدامنی و عفت امروزه در کلیسا مشکل بزرگی است را نمی‌توان کتمان کرد.» او سپس چنین ادامه می‌دهد: «این مشکل با نسخ قانون تجرد برای روحانیون در کلیسا حل نخواهد شد. زیرا ۸۰ درصد از مواردی که پیش آمده است به انحراف جنسی کشیشان و همجنس‌گرایی مربوط می‌شود و از مردان و پسران سوءاستفاده جنسی به عمل آمده است.» — روزنامهٔ لا استامپا.
بدون تردید شیوع شرارت و فساد یکی از نشان‌های «ایّام آخر» این دنیای شریر و ناپاک است. (۲تیمو ۳:۱-۵) همان طور که گزارشات و اخبار نشان می‌دهند فساد اخلاق و رو به زوال رفتن اخلاقیات بر تمامی مردم تأثیر داشته است و برخی که خود را روحانی و مرد خدا می‌نامند نیز از آن در امان نبوده‌اند. دل فاسد و ناپاک، آنان را به هرزه‌گرایی و اَعمال زشت کشانده است. (افس ۲:۲) بی‌مورد نبود که عیسی چنین هشدار داد: «از دل برمی‌آید، خیالات بد و قتل‌ها و زناها و فسق‌ها و دزدی‌ها و شهادات دروغ و کفرها.» (مت ۱۵:۱۹) اما یَهُوَه خدا از خادمینش می‌خواهد که ‹دل طاهر› و پاک را دوست بدارند و آن را حفظ کنند. (امث ۲۲:۱۱) حال، فرد مسیحی چگونه می‌تواند در این دنیای شریر و ناپاک، دل پاک خود را حفظ کند؟
دل طاهر و پاک به چه معناست؟
در کتاب مقدّس اغلب «دل» به مفهوم مجازی به کار رفته است. بر اساس مرجعی واژهٔ دل در کتاب مقدّس به «باطن شخص» اشاره دارد و «چیزی است که برای خدا اهمیت دارد و ارتباط با خدا در آن ریشه می‌گیرد و معیارهای اخلاقی شخص را تعیین می‌کند.» دل مظهر شخصیت درونی و واقعی ماست. مطابق آنچه در نقل‌قول بالا گفته شد یَهُوَه دل افراد را تفتیش می‌کند و دل پاک خادمینش را ارج می‌نهد. — ۱پطر ۳:۴.
در کتاب مقدّس «طاهر» و «پاک» هم به پاکی جسمی اشاره دارد و هم می‌تواند به مفهوم خلوص، عدم آلودگی و فسادِ اخلاقی و مذهبی باشد. عیسی در موعظهٔ بالای کوه گفت: «خوشا به حال پاکدلان.» او در واقع به آنانی اشاره کرد که از درون پاک بودند. (مت ۵:۸) عواطف، امیال و انگیزهٔ انسانِ پاکدل، خالص و پاک است. محبت و قدردانی، فرد پاکدل را برمی‌انگیزد که با تمام دل و با خلوص نیّت و صادقانه بدون هیچ رنگ و ریایی یَهُوَه را دوست داشته باشد. (لو ۱۰:۲۷) قطعاً شما نیز می‌خواهید چنین باشید. آیا این طور نیست؟
مبارزه در راه حفظ دل پاک
خادم یَهُوَه نه فقط باید اَعمال دستش را پاک نگاه دارد بلکه باید در دل نیز صاف و پاک باشد. (مز ۲۴:۳، ۴) امروزه بیش از هر زمان برای خادمین یَهُوَه حفظ پاکی دل مبارزه‌ای سخت شده است. شیطان، دنیای تحت تسلّط او همچنین ناکاملی‌مان فشار شدیدی بر ما اِعمال می‌کند تا ما را از یَهُوَه خدا دور سازد. برای این که بتوانیم با این فشارها مقاومت کنیم بسیار اهمیت دارد که دل طاهر و پاک را ارزش نهیم و آن را همچون جانمان حفظ کنیم. اگر چنین کنیم در امان خواهیم ماند و می‌توانیم همچنان دوست یَهُوَه باقی مانیم. اما چگونه می‌توانیم دل طاهر و پاکمان را حفظ کنیم؟
در کتاب عبرانیان چنین هشدار داده شده است: «ای برادران، هوشیار باشید که از شما کسی دل شرور و بی‌ایمان نداشته باشد که از خدای زنده رویگردان شود.» (عبر ۳:۱۲، ترجمهٔ هزارهٔ نو) اگر در ما دل بی‌ایمان به وجود آید نمی‌توانیم دل پاک خود را حفظ کنیم. شیطان عقاید مختلفی شایع کرده است تا ایمان به خدا را در انسان‌ها تضعیف کند. از جملهٔ این عقاید می‌توان به تئوری تکامل، اعتقاد بر این که خوبی و بدی مطلق وجود ندارد و یا عقایدی که الهامی بودن نوشته‌های مقدّس را مورد تردید قرار می‌دهند اشاره کرد. هیچ‌گاه نباید اجازه دهیم که چنین عقاید کشنده‌ای بر ما تأثیر گذارند. (کول ۲:۸) اسلحهٔ دفاعی ما برای این حملات مطالعهٔ روزانهٔ کتاب مقدّس و تعمّق عمیق بر آن است. شناخت دقیق از کلام خدا محبت ما را به یَهُوَه گرم و شعله‌ور و قدردانی ما را از او زنده نگاه می‌دارد. چنین محبت و قدردانی‌ای ضروری است تا بتوانیم استدلال‌های نادرست را کنار زنیم و ایمانمان را به یَهُوَه استوار سازیم. به این ترتیب می‌توانیم دل طاهر و پاکمان را حفظ کنیم. — ۱تیمو ۱:۳-۵.
هنگام مقابله با امیال نفسانی
برای حفظ دل پاک باید با امیال نَفْسانی و تمایل به مادیات نیز مبارزه کرد. (۱یو ۲:۱۵، ۱۶) عشق به پول و میل به کسب ثروت و مادیات می‌تواند دل ما را فاسد کند و فرد مسیحی را به اَعمالی بکشاند که با خواست خدا مغایرت دارد. هستند کسانی که در محیط کار صداقت را زیر پا گذاشته‌اند، تقلّب و کلاه‌برداری کرده‌اند و حتی پول و یا جنسی که به آنان تعلّق نداشته است برداشته‌اند. — ۱تیمو ۶:۹، ۱۰.
از طرف دیگر اگر از ناخوشنود ساختن خدا بیم داشته، عدالت را دوست بداریم و مصمم به حفظ پاکی وجدانمان باشیم نشان می‌دهیم که دل طاهر و پاک را دوست داریم و آن را ارج می‌نهیم. چنین احساسی ما را بر می‌انگیزد که همچنان «در هر امر رفتار نیکو نماییم» و صادقانه عمل کنیم. (عبر ۱۳:۱۸) عملی درست و صادقانه مایهٔ جلال نام یَهُوَه خداست. اِمیلیو برادری مسیحی از ایتالیا رانندهٔ یکی از وسایل نقلیهٔ عمومی بود. او کیفی حاوی ۴۷۰ یورو پیدا کرد. برخلاف انتظار همکارانش او کیف را به سرپرستشان داد و او نیز بعدها آن را به صاحبش رساند. بعضی از همکاران اِمیلیو چنان تحت تأثیر رفتار او قرار گرفتند که به کتاب مقدّس علاقه نشان دادند و مطالعه را آغاز کردند. همین باعث شد که از دو خانواده هفت نفر با کتاب مقدّس آشنا شدند و تعمید گرفتند. بله، عملی صادقانه که از دلی پاک برمی‌خیزد می‌تواند دیگران را به جلال یَهُوَه بر انگیزد. — تیط ۲:۱۰.
مورد دیگری که می‌تواند دل پاک فرد مسیحی را آلوده کند، تحریف معیارهای اخلاقی در خصوص روابط جنسی است. از دید بسیاری رابطهٔ جنسی پیش از ازدواج و یا خارج از پیوند ازدواج و همجنس‌بازی کاملاً طبیعی و عادی است. چنین عقایدی می‌تواند دل فرد مسیحی را آلوده کند. فردی که به رابطهٔ جنسی نامشروع دست زند اغلب به ریاکاری، پنهانکاری گناه و در پیش گرفتن زندگی‌ای دوگانه تن دهد. قطعاً پیش گرفتن چنین رفتاری از دل پاک نشأت نمی‌گیرد.
گابریل در ۱۵ سالگی تعمید گرفت و پس از آن نیز خدمت پیشگامی را آغاز نمود. اما بعدها، با افراد ناباب در دیسکوها معاشرت کرد. (مز ۲۶:۴) این شروعِ زندگی‌ای ریاکارانه و غیر اخلاقی بود که به تأدیب یَهُوَه و اخراج او از جماعت مسیحی انجامید. این تأدیب او را شدیداً به فکر واداشت. گابریل می‌گوید: «آن موقع بود که شروع کردم در مورد تمامی چیزهایی که تا پیش از این جدّی نمی‌گرفتم فکر کنم. کتاب مقدّس را هر روز خواندم، تلاش کردم درک کنم واقعاً یَهُوَه چه می‌گوید، و با دقت نشریات مسیحی را مطالعه کردم. آن موقع فهمیدم که مطالعهٔ شخصی چقدر می‌تواند پرفایده و رضایت‌بخش باشد و همین طور این که خواندن کتاب مقدّس و دعایی از ته دل چه قدرتی می‌تواند داشته باشد.» همین نکته به گابریل کمک کرد که رفتار غیر اخلاقی‌اش را ترک کند و بار دیگر رابطه‌اش را با یَهُوَه استوار سازد.
اکنون گابریل بار دیگر همدوش با همسرش به خدمت پیشگامی مشغول است. شرح‌حال گابریل تأییدی بر این حقیقت است که مطالعهٔ کتاب مقدّس و نشریات «غلام امین و دانا» می‌تواند به شخص کمک کند که روابط غیر اخلاقی را ترک کند و دل پاک و طاهر در خود به وجود آورد. — مت ۲۴:۴۵؛ مز ۱۴۳:۱۰.
دل پاک هنگام بروز مشکلات
مخالفت‌ها، فشار اقتصادی و بیماری‌ای جدّی مسبب دلسردی برخی از خادمان خدا بوده و گاه تأثیری منفی بر دل آنان داشته است. حتی داود پادشاه چنین تجربه‌ای داشت. او گفت: «روح من در من مدهوش شده، [یا ضعیف شده] و دلم در اندرونم متحیّر [یا آشفته] گردیده است.» (مز ۱۴۳:۴) چه امری او را قادر ساخت بر چنین احساساتی غالب آید؟ داود به یاد آورد که یَهُوَه چگونه با خادمینش رفتار می‌کند و به یاد آورد که یَهُوَه چگونه او را از خطرات رهایی بخشیده بود. داود بر این امر که یَهُوَه برای نام عظیمش چه کرده است تأمّل نمود. او خود را در خدمت به خدا مشغول ساخت. (مز ۱۴۳:۵) مشابهاً زمانی که ما نیز تحت فشار و سختی قرار می‌گیریم تأمّل بر آفریدگار هستی‌بخشمان و آنچه برای ما انجام داده و خواهد داد به ما قوّت می‌بخشد.
اغلب وقتی کسی نسبت به ما خطایی روا داشته و یا احساس می‌کنیم که کسی چنین کرده است تلخی و ناراحتی به ما رو می‌آورد. فکر کردنِ پی در پی به آنچه پیش آمده است می‌تواند در ما احساساتی منفی نسبت به برادرمان ایجاد کند. ممکن است باعث شود که خود را کنار بکشیم و به دیگران بی‌توجهی کنیم. آیا چنین رفتاری با خواست ما برای حفظ دلی طاهر و پاک هماهنگ است؟ واضح است که رابطهٔ ما با هم‌ایمانانمان و برخورد ما در مواردی که اختلاف به وجود می‌آید نیز در داشتن دلی طاهر و پاک نقش دارد.
در دنیایی که هر روزه فاسدتر می‌شود و معیارهای اخلاقی آن هر روزه رو به زوال می‌رود ما مسیحیان حقیقتاً متمایزیم، چرا که دل طاهر و پاک را دوست داریم و خواهان حفظ آنیم. انجام خواست خدا در ما آرامش و رضایت ایجاد می‌کند و زندگی ما را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. از همه مهم‌تر ما از رابطه‌ای نزدیک با آفریدگارمان یَهُوَه خدا برخورداریم، خدایی که ‹پاکدلان› را دوست می‌دارد. (مز ۷۳:۱) آری، همان طور که عیسی گفت، ما می‌توانیم از جمله افراد سعادتمندی باشیم که «خدا را خواهند دید.» این آن چیزی است که یَهُوَه به «پاکدلان» عطا خواهد نمود. — مت ۵:۸.