«محبت یکدیگر را داشته باشید»
«محبت یکدیگر را داشته باشید»
«به همین همه خواهند فهمید که شاگرد من هستید اگر محبت یکدیگر را داشته باشید.»—یوحنّا ۱۳:۳۵.
۱. عیسی پیش از مرگ خود بر چه خصوصیتی تأکید بسیار کرد؟
«ای فرزندان.» ( یوحنّا ۱۳:۳۳) عیسی این عبارت پرمهر را در شب پیش از مرگ خود خطاب به رسولانش به کار برد. بر طبق گزارشات انجیلها در هیچ موقعیت دیگری نمیبینیم که عیسی از این عبارت استفاده کرده باشد. اما در آن شب استثنایی او محبت عمیق خود را به رسولانش با چنین لفظ محبتآمیز و پراحساسی ابراز داشت. عیسی طی آن شب حدود ۳۰ مرتبه از محبت صحبت کرد. چرا عیسی آنقدر بر محبت تأکید کرد؟
۲. چرا ابراز محبت برای مسیحیان اهمیت بسیار دارد؟
۲ عیسی خود در توضیح اهمیت محبت گفت: «به همین همه خواهند فهمید که شاگرد من هستید اگر محبت یکدیگر را داشته باشید.» ( یوحنّا ۱۳:۳۵؛ ۱۵:۱۲، ۱۷) آری، محبت برادرانه از خصوصیات مهم پیروان مسیح است. آنچه مسیحیان حقیقی را مشخص و متمایز میکند پوشیدن جامهای بخصوص یا برگزاری مراسمی عجیب نیست، بلکه محبت گرم و صمیمانهای است که به یکدیگر ابراز میدارند. ابراز این شکل والای محبت دوّمین شرط از سه شرط لازم برای شاگردی مسیح است که در آغاز مقالهٔ قبل بدان اشاره شد. چگونه میتوانیم این خصوصیت را همچنان در خود حفظ کنیم؟
‹محبت را فزونی بخشید›
۳. پولُس در خصوص ابراز محبت چه پندی داد؟
۳ همان محبت والایی که در قرن اوّل در میان پیروان مسیح وجود داشت، امروزه در میان شاگردان حقیقی مسیح نیز مشاهده میشود. پولُس رسول به مسیحیان قرن اوّل چنین نوشت: ‹ در خصوص محبت برادرانه، لازم نیست که به شما بنویسم، زیرا خود شما از خدا آموخته شدهاید که یکدیگر را محبت نمایید؛ و چنین هم میکنید با همهٔ برادران.› با این حال، پولُس اضافه کرد: ‹محبت را فزونی بخشید.› ( ۱تَسّالونیکیان ۳:۱۲؛ ۴:۹، ۱۰) همهٔ ما مسیحیان باید به این پند پولُس گوش دهیم و ‹محبت به یکدیگر را فزونی بخشیم.›
۴. بر طبق سخنان پولُس و عیسی میباید محبت خود را بویژه متوجه چه کسانی کنیم؟
۴ پولُس در همان نامهٔ الهامی همایمانان خود را تشویق کرد که «کوتاهدلان را دلداری دهید و ضعفا را حمایت کنید.» ( ۱تَسّالونیکیان ۵:۱۴) وی در موقعیتی دیگر به مسیحیان یادآور شد که کسانی ‹که توانا هستند، ضعفهای ناتوانان را متحمّل شوند.› ( رومیان ۱۵:۱) عیسی نیز در خصوص کمک به ضعفا رهنمودهایی داد. وقتی عیسی پیشگویی کرد که پس از دستگیر شدنش پِطْرُس او را ترک خواهد کرد به او گفت: «هنگامی که تو بازگشت کنی برادران خود را استوار نما.» چرا عیسی چنین پندی به او داد؟ زیرا میدانست دیگران نیز مثل پِطْرُس او را ترک خواهند کرد و از این جهت به کمک نیاز خواهند داشت. ( لوقا ۲۲:۳۲؛ یوحنّا ۲۱:۱۵-۱۷) به همین سبب است که کتاب مقدّس به ما تذکر میدهد به افرادی که از لحاظ روحانی ضعیف شدهاند و به جماعت نمیآیند کمک کنیم. ( عبرانیان ۱۲:۱۲) چرا چنین کاری مهم و ضروری است؟ با کمک دو حکایتی که عیسی نقل کرد میتوان به این سؤال جواب داد.
گوسفند و دِرهَم گمشده
۵، ۶. الف) دو حکایت کوتاهی که عیسی نقل کرد در مورد چه بودند؟ ب) آن حکایات چه موضوعی را در مورد یَهُوَه روشن میسازد؟
۵ عیسی برای نشان دادن دید یَهُوَه نسبت به گمراهشدگان دو حکایت کوتاه نقل کرد. وی در حکایت اوّل شبانی را مثال زده، گفت: «کیست از شما که صد گوسفند لوقا ۱۵:۴-۷.
داشته باشد و یکی از آنها گم شود که آن نود و نه را در صحرا نگذارد و از عقب آن گم شده نرود تا آن را بیابد؟ پس چون آن را یافت، به شادی بر دوش خود میگذارد، و به خانه آمده، دوستان و همسایگان را میطلبد و بدیشان میگوید با من شادی کنید زیرا گوسفند گمشدهٔ خود را یافتهام. به شما میگویم که بر این منوال خوشی در آسمان رخ مینماید به سبب توبهٔ یک گناهکار بیشتر از برای نود و نه عادل که احتیاج به توبه ندارند.» —۶ عیسی در حکایت دوّم زنی را نمونه آورد و گفت: «کدام زن است که ده دِرهَم داشته باشد هرگاه یک دِرهَم گم شود، چراغی افروخته، خانه را جاروب نکند و به دقت تفحّص ننماید تا آن را بیابد؟ و چون یافت، دوستان و همسایگان خود را جمع کرده میگوید: با من شادی کنید زیرا دِرهَم گمشده را پیدا کردهام. همچنین به شما میگویم شادی برای فرشتگان خدا روی میدهد به سبب یک خطاکار که توبه کند.» — لوقا ۱۵:۸-۱۰.
۷. از دو حکایت گوسفند گمشده و دِرهَم گمشده چه میآموزیم؟
۷ از این دو حکایت کوتاه چه میآموزیم؟ میآموزیم که ( ۱) نسبت به کسانی که ضعیف شدهاند میباید چه نگرشی داشته باشیم و ( ۲) برای کمک به آنها چه باید بکنیم. در ادامهٔ مقاله به بررسی این دو نکته خواهیم پرداخت.
گمشده ولی باارزش
۸. الف) شبان و زن چه عکسالعملی در برابر چیزی که گم کرده بودند نشان دادند؟ ب) عکسالعمل آنان چه موضوعی را در مورد نگرششان نسبت به آنچه گمشده بود نشان میداد؟
۸ در این دو حکایت شبان و آن زن چیزی را گم کردهاند، ولی آنچه شایان توجه است عکسالعمل آنهاست. برای مثال، شبان پیش خود نمیگوید: ‹گم شد که گم شد. یک گوسفند که چیزی نیست. هنوز ۹۹ گوسفند دیگر دارم.› زن هم نمیگوید: ‹چرا اینقدر نگران یک سکهٔ گمشده باشم؟ من به همین نه دِرهَمی که برایم مانده راضی هستم.› خیر، شبان طوری در پی گوسفند گمشدهاش میگردد که گویی همین یک گوسفند را دارد. و زن نیز طوری سکهاش را میجوید که گویی هیچ پول دیگری ندارد. در هر دو مورد میبینیم که شخص برای آنچه گمشده است ارزش بسیار قائل است. از این موضوع چه درسی میتوان گرفت؟
۹. نگرانی شبان و زن در حکایت عیسی معرف چه چیزی است؟
۹ قابل توجه است که عیسی از هر دو حکایت چنین نتیجهگیری میکند: «بر این منوال خوشی در آسمان رخ مینماید به سبب توبهٔ یک گناهکار» و «همچنین به شما میگویم شادی برای فرشتگان خدا روی میدهد به سبب یک خطاکار که توبه کند.» نگرانی شبان و زن در دو حکایت عیسی در مقیاس بسیار کوچکتر احساس یَهُوَه و مخلوقات آسمانی او را نشان میدهد. همانگونه که گوسفند و سکهٔ گمشده در نظر شبان و زن باارزش بودند، کسانی که از طریق راست منحرف میشوند و خود را از امّت یَهُوَه جدا میسازند در نظر خدا باارزش و عزیز هستند. ( اِرْمیا ۳۱:۳) افرادی که از لحاظ روحانی ضعیف میشوند لزوماً متمرّد و سرکش نیستند و چه بسا هنوز تا حدّی مطابق انتظارات یَهُوَه رفتار میکنند. ( مزمور ۱۱۹:۱۷۶؛ اَعمال ۱۵:۲۹) به همین سبب، یَهُوَه مثل همیشه به چنین افرادی فرصت میدهد و آنان را فوراً ‹از حضور خود دور نمیاندازد.› — ۲پادشاهان ۱۳:۲۳.
۱۰، ۱۱. الف) به کسانی که دیگر به جماعت مسیحی نمیآیند باید به چه چشمی نگاه کنیم؟ ب) با نظر به دو حکایت عیسی چگونه میتوانیم علاقه و توجه خود را به چنین افرادی نشان دهیم؟
حِزْقِیال ۳۴:۱۶؛ لوقا ۱۹:۱۰) ما باید به فردی ضعیف به چشم گوسفندی گمشده نگاه کنیم، نه گوسفندی مرده. نباید این طور استدلال کنیم: ‹چرا اینقدر نگران یک شخص ضعیف باشیم، حال آن که بدون وجود او هم کار جماعت بخوبی پیش میرود؟› خیر، ما به کسانی که خود را کنار کشیدهاند، لیکن مایل به بازگشت هستند به همان چشمی مینگریم که یَهُوَه مینگرد؛ یَهُوَه ایشان را باارزش میداند.
۱۰ ما نیز باید همچون یَهُوَه و عیسی به کسانی که دیگر به جماعت مسیحی نمیآیند علاقه و توجه نشان دهیم. (۱۱ اما چگونه میتوانیم علاقه و توجه خود را به چنین افرادی نشان دهیم؟ دو حکایت عیسی نشان میدهد که میباید ( ۱) در کمک کردن پیشقدم شویم، ( ۲) با مهربانی و ملاحظه رفتار کنیم، و ( ۳) از خود همّت به خرج دهیم. بیاییم این نکات را یک به یک بررسی کنیم.
باید در کمک کردن پیشقدم شویم
۱۲. عبارت ‹از عقب آن گمشده رفت› چه چیزی را در مورد طرز فکر شبان نشان میدهد؟
۱۲ عیسی در نخستین حکایت در مورد شبان میگوید که او ‹از عقب آن گمشده رفت.› آری، شبان شخصاً وارد عمل میشود و در پی یافتن گوسفند گمشدهٔ خود برمیآید. سختی، خطرات راه و فواصل طولانی او را از یافتن گوسفند گمشده منصرف نمیکند. او آنقدر به دنبال گوسفند خود میگردد «تا آن را بیابد.» — لوقا ۱۵:۴.
۱۳. در عهد باستان چه کسانی به یاری برادران ضعیفتر خود شتافتند، و ما چگونه میتوانیم ایشان را سرمشق قرار دهیم؟
۱۳ به همین ترتیب، اغلب فرد قویتر میباید پیشقدم شده، به یاری فردی که به تشویق نیاز دارد برود. مردان وفادار عهد باستان بخوبی به این موضوع واقف بودند. برای مثال، یوناتان، پسر شاؤل پادشاه را در نظر بگیریم. وی وقتی متوجه شد که دوست گرامی و عزیزش داود نیاز به دلگرمی و تشویق دارد، «به جنگل آمده، دست او را به خدا تقویت نمود.» ( ۱سموئیل ۲۳:۱۵، ۱۶) قرنها بعد نیز نَحَمِیای والی هنگامی که پیبرد برخی از برادران یهودیاش ضعیف شدهاند ‹برخاست› و به ایشان قوّت قلب داد و گفت که ‹خداوند را به یاد آورند.› ( نَحَمِیا ۴:۱۴) ما نیز باید از خود همّت به خرج داده ‹برخیزیم› و در کمک کردن به کسانی که ضعیف شدهاند پیشقدم شویم. در جماعت مسیحی این وظیفه بر دوش چه کسانی است؟
۱۴. در جماعت مسیحی چه کسانی باید به یاری ضعیفان بشتابند؟
۱۴ در درجهٔ اوّل پیران مسیحی هستند که وظیفه دارند ‹ دستهای سست را قوی سازند و زانوهای لرزنده را محکم گردانند همچنین به دلهای خائف بگویند: قوی شوید و مترسید.› ( اِشَعْیا ۳۵:۳، ۴؛ ۱پِطْرُس ۵:۱، ۲) اما تذکر پولُس مبنی بر اینکه «کوتاهدلان را دلداری دهید و ضعفا را حمایت کنید» فقط منحصر به پیران نبود. پولُس این تذکر را خطاب به کل جماعت ‹تَسّالونیکی› عنوان کرد. ( ۱تَسّالونیکیان ۱:۱؛ ۵:۱۴) پس وظیفهٔ همهٔ اعضای جماعت است که به یاری ضعیفان بشتابند. هر یک از مسیحیان میباید مانند شبان حکایت عیسی ‹از عقب گمشده برود.› البته با همکاری پیران این کار را به نحو مؤثرتری میتوان انجام داد. آیا تو شخصاً در جماعت میتوانی قدمی در راه کمک به فردی ضعیف برداری؟
باید مهربان و باملاحظه باشیم
۱۵. دلیل رفتار شبان با گوسفند چه بود؟
۱۵ وقتی شبان گوسفند خود را یافت چه کرد؟ کتاب مقدّس میگوید که آن را ‹بر دوش خود گذاشت.› ( لوقا ۱۵:۵) براستی که چه نکتهٔ پراحساس و در عین حال قابل توجهی! گوسفند گمشده احتمالاً چند شبانهروز در منطقهای غریب سرگردان بود و امکان داشت شیران به او حمله کنند. ( ایّوب ۳۸:۳۹، ۴۰) شکی نیست که گوسفند گمشده به دلیل کمبود غذا ضعیف شده و نتوانسته است از موانع سر راه عبور کند و خود را به آغل برساند. به همین دلیل است که وقتی شبان گوسفند را مییابد زانو زده، با مهربانی او را از زمین بلند میکند و بر دوش خود میگذارد و با گذشتن از همهٔ موانع گوسفند را به گلّه میرساند. ما چگونه میتوانیم آن شبان را سرمشق قرار دهیم؟
۱۶. چرا مهربانی و ملاحظهای که شبان نسبت به گوسفند سرگردان از خود نشان داد برای ما شایان توجه است؟
۱۶ دلیل اینکه فردی، دیگر به جماعت مسیحی نمیآید نیز شاید خستگی روحانی باشد. چنین شخصی همچون گوسفندی بیشبان، بی هدف در منطقهای پرخطر سرگردان میشود. وی بدون امنیتی که در آغل یا به عبارت دیگر جماعت مسیحی وجود دارد، بیش از هر زمانی در معرض حملات ابلیس است که «مانند شیر غرّان گردش میکند و کسی را میطلبد تا ببلعد.» ( ۱پِطْرُس ۵:۸) به علاوه، وی به دلیل کمبود غذای روحانی ضعیف شده و قادر نمیباشد از موانع به تنهایی بگذرد و به جماعت ملحق گردد. لذا، با ما است که به اصطلاح زانو زده، فرد ضعیف را با مهربانی بلند کنیم و او را به جماعت ملحق نماییم. ( غَلاطیان ۶:۲) چگونه؟
۱۷. هنگام ملاقات کردن افراد ضعیف چگونه میتوانیم پولُس رسول را سرمشق قرار دهیم؟
۱۷ پولُس رسول اظهار داشت: «وقتی یکی ضعیف است آیا در ضعف او شریک نیستم؟» ( ۲قُرِنتیان ۱۱:۲۹، انجیل شریف؛ ۱قُرِنتیان ۹:۲۲) پولُس با همه منجمله با ضعیفان دلسوزی میکرد. ما هم باید نسبت به ضعیفان دلسوز باشیم. وقتی به ملاقات برادر یا خواهر مسیحیمان که از لحاظ روحانی ضعیف شده است میرویم، باید به او اطمینان خاطر بدهیم که یَهُوَه برای او ارزش فراوان قائل است، و همچنین برادران و خواهران دیگرش در جماعت بسیار مشتاق دیدار او هستند. ( ۱تَسّالونیکیان ۲:۱۷) باید همچنین به او اطمینان دهیم که همچون ‹برادری که به جهت تنگی مولود شده است› حاضر به هر گونه کمک و مساعدت هستیم. ( امثال ۱۷:۱۷؛ مزمور ۳۴:۱۸) به این ترتیب با ابراز احساسات صمیمانهمان میتوانیم رفتهرفته در او قوّت روحانی لازم را برای پیوستن به گلّهٔ خدا به وجود آوریم. قدم بعدی چیست؟ جواب این سؤال را از حکایت زن و دِرهَم گمشده میتوان یافت.
باید همّت به خرج دهیم
۱۸. الف) چرا در حکایت عیسی زن از یافتن سکه منصرف نشد؟ ب) زن چه همّتی به خرج میدهد، و نتیجهٔ آن چیست؟
۱۸ هنگامی که زن دِرهَم خود را گم میکند میداند که یافتن آن سخت است ولی غیرممکن نیست. اگر سکه در دشتی پر از بوته و گیاه و یا دریاچهای عمیق و پرگلولای افتاده بود مسلّماً از یافتن آن منصرف میشد. اما، از آنجا که میداند سکه باید جایی در خانه افتاده باشد دقیق و موشکافانه به جستجو میپردازد. ( لوقا ۱۵:۸) آن زن، اوّل از همه چراغی را برمیافروزد تا خانهٔ تاریکش را روشن کند. سپس، بدقت زمین را جارو میزند تا احیاناً صدای سکه را بشنود. در آخر، با چراغ تمام گوشه و کنار اتاق را بدقت برانداز میکند تا شاید برق سکه نظرش را جلب کند. و سرانجام با یافتن آن پاداش همّت و تلاش خود را میگیرد!
۱۹. حکایت زن و سکهٔ گمشده چه درسی در مورد کمک به فردی ضعیف به ما میآموزد؟
۱۹ چنانکه از جزئیات حکایت عیسی میتوان ملاحظه کرد، وظیفهٔ مسیحی کمک به ضعفا، وظیفهای نیست که خارج از توانایی ما باشد. ولی واضح است که همّت میخواهد. پولُس رسول نیز در همین خصوص به پیران اَفَسُس گفت: «مشقّت کشیده، ضعفا را دستگیری نمایید.» ( اَعمال ۲۰:۳۵الف) باید به خاطر داشته باشیم که اگر آن زن فقط سرسری به دنبال سکهٔ خود میگشت آن را نمییافت. او بادقت و حسابشده عمل نمود و آنقدر همّت به خرج داد «تا آن را بیابد.» به همین شکل، اگر ما نیز میخواهیم به فردی ضعیف کمک کنیم، باید حسابشده عمل کنیم و از خود همّت به خرج دهیم. به چه صورت؟
۲۰. برای کمک به ضعفا چه کار میتوانیم انجام دهیم؟
۲۰ چگونه میتوانیم ایمان و علاقهٔ فردی ضعیف را تقویت کنیم؟ شیوهای خوب برای تقویت چنین شخصی مطالعهٔ کتاب مقدّس از طریق یکی از نشریات مسیحی است. از طریق چنین مطالعهای میتوان به نحوی پیگیر و حسابشده به فرد کمک کرد. در جماعت سرپرست خدمت معمولاً بهترین کسی است که میتواند مشخص کند چه کسی میتواند به شخص ضعیف کمک کند. سرپرست خدمت ممکن است همچنین نشریه و موضوعی بخصوص را برای مطالعه پیشنهاد کند. همانگونه که در حکایت عیسی، آن زن ابزاری را به کار گرفت، ما نیز ابزار زیادی در اختیار داریم تا به وسیلهٔ آن وظیفهٔ خدادادمان یعنی کمک به ضعفا را به انجام برسانیم. برای این منظور دو ابزار جدید در اختیار ما قرار گرفته است. یکی کتاب پرستش خدای واحد حقیقی و دیگری کتاب به یَهُوَه نزدیک شویم است. *
۲۱. کمک به افراد ضعیف چطور برای همه برکت میآورد؟
۲۱ وقتی ما به شخصی ضعیف کمک میکنیم برای همه برکت میآوریم. نخست به خود شخص لذّت ملحق شدن به دوستان حقیقیاش را میدهیم. خود ما نیز از شادی که در عطا کردن است برخوردار میشویم. ( لوقا ۱۵:۶، ۹؛ اَعمال ۲۰:۳۵ب) با کمک به عضوی از جماعت به گرمی و صمیمیت کلّ جماعت میافزاییم. و از همه مهمتر، وقتی ما خادمین خدا توجه و علاقهای را که یَهُوَه و عیسی به ضعیفان دارند منعکس میکنیم، تمام افتخار و جلال را در واقع به این دو شبان بزرگمان میدهیم. ( مزمور ۷۲:۱۲-۱۴؛ متّیٰ ۱۱:۲۸-۳۰؛ ۱قُرِنتیان ۱۱:۱؛ اَفَسُسیان ۵:۱) براستی چه انگیزهای والاتر از این که همچنان ‹محبت یکدیگر را داشته باشیم›!
[پاورقی]
^ بند 20 چاپ شاهدان یَهُوَه.
آیا میتوانی توضیح دهی؟
• چرا ابراز محبت ضروری است؟
• چرا باید به ضعیفان کمک کنیم؟
• از دو حکایت گوسفند گمشده و دِرهَم گمشده چه میآموزیم؟
• برای کمک به فرد ضعیف چه قدمهای مفیدی میتوانیم برداریم؟
[سؤالات مقالهٔ مطالعهای]
[تصاویر در صفحهٔ ۲۴، ۲۵]
برای کمک به دیگران باید پیشقدم شویم، مهربان و باملاحظه باشیم، و همّت به خرج دهیم
[تصویر در صفحهٔ ۲۴، ۲۵]
کمک به ضعیفان برای همه برکت میآورد