کتاب مقدّس کمکمان میکند که با دیگران مدارا کنیم
«مدارا با دیگران، شرط لازم برای برقراری صلح است.»—یونسکو، اعلامیه اصول مدارا ۱۹۹۵.
اگر انسانها با هم مدارا نکنند ممکن است دیگر به همدیگر احترام نگذارند و از هم نفرت پیدا کنند. در نتیجه تبعیض و خشونت و نفرت بیشتر میشود.
انسانها تعریف متفاوتی از مدارا دارند. بعضیها معتقدند مدارا کردن یعنی با تمام رفتارها و کارهای دیگران موافقت کنیم. بعضیها هم نظر کتاب مقدّس را قبول دارند. آنها معتقدند مدارا کردن یعنی به حق انتخاب و عقیدهٔ دیگران احترام بگذاریم؛ حتی اگر با آن موافق نیستیم.
آیا در دنیای امروز کتاب مقدّس واقعاً میتواند به انسانها کمک کند تا با هم مدارا کنند؟
نظر کتاب مقدّس در مورد مدارا کردن با دیگران
کتاب مقدّس ما را تشویق میکند که با دیگران مدارا کنیم. در این کتاب آمده: «بگذارید همه ببینند که چقدر معقول هستید.» (فیلیپیان ۴:۵) این کتاب از ما میخواهد که با ملایمت، انصاف و ادب با دیگران رفتار کنیم. کسانی که به این توصیه گوش میکنند، ممکن است با عقاید یا معیارهای شخص مقابل موافق نباشند، اما به حق انتخاب او احترام میگذارند.
با این وجود خدا معیارهایی را برای ما انسانها تعیین کرده است. در کتاب مقدّس آمده: «[خدا] به تو گفته است که چه کارهایی خوب است.» (میکاه ۶:۸) خدا انسانها را راهنمایی میکند تا بیشترین فایده را از زندگی ببرند.—اِشَعْیا ۴۸:۱۷، ۱۸.
خدا به ما اجازه نداده که دیگران را قضاوت کنیم. کتاب مقدّس میگوید: ‹فقط یک قانونگذار و داور وجود دارد. شما چطور به خودتان جرأت میدهید که همنوعتان را قضاوت کنید؟› (یعقوب ۴:۱۲) او به همهٔ انسانها حق انتخاب داده و هر کس در قبال انتخابی که میکند، مسئول است.—تَثنیه ۳۰:۱۹.
نظر کتاب مقدّس در مورد احترام گذاشتن به دیگران
کتاب مقدّس میگوید که باید به همهٔ انسانها احترام بگذاریم. (۱پِطرُس ۲:۱۷) کسانی که مطابق با معیارهای این کتاب زندگی میکنند به همهٔ انسانها احترام میگذارند؛ حتی اگر عقیدهٔ متفاوتی داشته باشند یا روش زندگیشان فرق کند. (لوقا ۶:۳۱) اما این به این معنی نیست که آنها باید مثل انسانهای دیگر فکر کنند یا تصمیم بگیرند. آنها سعی میکنند در رفتارشان با دیگران از عیسی الگو بگیرند.
مثلاً یک بار عیسی زنی را دید که عقیدهٔ دیگری داشت. روش زندگیاش هم مورد تأیید عیسی نبود، چون با مردی زندگی میکرد که شوهرش نبود. با این وجود عیسی با احترام با او صحبت کرد و محکومش نکرد.—یوحنا ۴:۹، ۱۷-۲۴.
مسیحیان هم مثل عیسی آمادهاند که اگر کسی دربارهٔ اعتقادشان سؤالی بپرسد، با کمال احترام به او جواب دهند. (۱پِطرُس ۳:۱۵) کتاب مقدّس از مسیحیان میخواهد که نظرشان را به دیگران تحمیل نکنند. در این کتاب آمده که یک مسیحی نباید دعوا کند، بلکه باید با همه مهربان باشد؛ حتی با کسانی که عقاید دیگری دارند.—۲تیموتائوس ۲:۲۴.
نظر کتاب مقدّس در مورد نفرت از دیگران
کتاب مقدّس میگوید: «بکوشید که با همهٔ مردم در صلح باشید.» (عبرانیان ۱۲:۱۴) آدم صلحجو نفرت به دلش راه نمیدهد. او بدون زیر پا گذاشتن معیارهایش تلاش میکند تا صلح و آرامش را با دیگران حفظ کند. (مَتّی ۵:۹) کتاب مقدّس مسیحیان را تشویق میکند که حتی دشمنانشان را هم دوست داشته باشند و بدی را با خوبی جواب دهند.—مَتّی ۵:۴۴.
کتاب مقدّس میگوید که خدا از بیاحترامی و رفتار تحقیرآمیز، «نفرت دارد» و «بیزار» است. (امثال ۶:۱۶-۱۹) در این آیه از کلمهٔ «نفرت» استفاده شده تا نشان دهد که خدا از رفتار بد چقدر بیزار است. اما او آماده است کسانی را که میخواهند مسیر زندگیشان را عوض کنند و هماهنگ با معیارهای او زندگی کنند، ببخشد و به آنها کمک کند.—اِشَعْیا ۵۵:۷.
آیههایی از کتاب مقدّس دربارهٔ مدارا کردن و احترام گذاشتن
تیتوس ۳:۲: ‹معقول و نسبت به همه ملایم باشید.›
آدم معقول با کسانی که عقیدهٔ متفاوتی دارند برخوردی ملایم دارد و به همه احترام میگذارد.
مَتّی ۷:۱۲: «پس با دیگران همان طور رفتار کنید که میخواهید با شما رفتار کنند.»
این اصل را عیسی آموزش داد. همهٔ ما از این که دیگران به عقیده و نظراتمان احترام بگذارند خوشحال میشویم. اگر دوست دارید بدانید چطور این اصل را در زندگی به کار ببرید، این مقاله را بخوانید: «قانون طلایی چیست؟»
یوشَع ۲۴:۱۵: «همین امروز تصمیم بگیرید که چه کسی را میخواهید بپرستید.»
اگر به حق انتخاب و تصمیمات دیگران احترام بگذاریم، صلح و آرامش را حفظ میکنیم.
اعمال ۱۰:۳۴: «خدا تبعیض قائل نمیشود.»
خدا به خاطر فرهنگ، جنسیت، ملیت، نژاد یا پیشینهٔ انسانها بین آنها فرق نمیگذارد. کسانی که میخواهند از خدا الگو بگیرند، به همهٔ انسانها احترام میگذارند.
حَبَقوق ۱:۱۲، ۱۳: ‹خدا نمیتواند شرارت را تحمّل کند.›
صبر و تحمّل خدا حدّی دارد. او اجازه نمیدهد که انسانهای شریر به کارشان ادامه دهند. برای اطلاعات بیشتر میتوانید این ویدیو را تماشا کنید. چرا خدا جلوی مصیبتهای بشر را نگرفته است؟
رومیان ۱۲:۱۹: «بگذارید خدا برایتان انتقام بگیرد، چون یَهُوَه a در نوشتههای مقدّس میگوید: ‹من هستم که انتقام میگیرم و جزا میدهم!›»
یَهُوَه به هیچ کس این اختیار را نداده که انتقام بگیرد. او عدالت را در زمانی که تعیین کرده، برقرار میکند. برای اطلاعات بیشتر میتوانید این مقاله را بخوانید: «آیا روزی عدالت در دنیا برقرار خواهد شد؟»
a یَهُوَه اسم شخصی خداست. (مزمور ۸۳:۱۸) این مقاله را بخوانید: «یَهُوَه کیست؟»