سفیدغازها پرندگان دریایی بزرگی هستند که با حداکثر سرعت ۱۹۰ کیلومتر در ساعت به درون آب اقیانوس شیرجه می‌زنند.‏ این پرندگان هنگام برخورد به سطح آب،‏ با نیرویی بیش از ۲۰ برابر نیروی جاذبه روبرو می‌شوند.‏ با وجود چنین برخوردی،‏ این پرندگان چگونه زنده می‌مانند و همچنان به نحوی حیرت‌انگیز به درون آب شیرجه می‌زنند؟‏

 نکاتی درخور توجه:‏ پیش از برخورد با سطح آب،‏ سفیدغاز بال‌های خود را به عقب بدن خود می‌برد تا اصطکاک هوا بر روی آن را مانند یک تیرِ کمان به حداقل برساند.‏ این پرنده همچنین لایه‌ای حفاظتی بر چشمانش می‌کشد و با پر کردن گردن و سینهٔ خود از هوا که مانند یک کیسهٔ هوا عمل می‌کند،‏ می‌تواند با فشار آب مقابله کند.‏

 وقتی سفیدغاز سطح آب اقیانوس را می‌شکافد،‏ منقار،‏ سر و گردن آن با هم حالتی مخروطی‌شکل به خود می‌گیرد.‏ این حالت مخروطی‌شکل باعث می‌شود که فشار برخورد با آب بر تمام عضلات قوی گردن پرنده به طور یکدست پخش شود.‏ این پرنده در همان لحظه‌ای که وارد آب می‌شود،‏ چشمانش را برای دید بهتر زیر آب متمرکز می‌کند.‏

 آیا می‌دانید که سفیدغاز هنگام شیرجه زدن تا چه عمقی می‌تواند وارد آب شود؟‏ این پرنده می‌تواند تا ۱۱ متر پیش برود،‏ حتی با تکان دادن بال‌های نیمه‌باز و پاهای پرده‌دارش می‌تواند پایین‌تر هم برود.‏ گاهی دیده شده است که این پرنده تا عمق ۲۵ متری آب نیز شیرجه بزند.‏ پس از آن،‏ به‌آسانی به سمت سطح آب می‌رود و دوباره پرواز می‌کند.‏

 شیرجهٔ سفیدغاز را تماشا کنید

 محققان تلاش کرده‌اند ربات‌هایی شبیه سفیدغاز طراحی کنند تا در عملیات جستجو و نجات بتواند مورد استفاده قرار گیرد.‏ این ربات‌ها می‌بایست پرواز کنند،‏ در آب شیرجه زنند و دوباره به پرواز در آیند.‏ اما طی آزمایش‌های اولیه،‏ این ربات بارها به دلیل برخورد شدید با آب شکست.‏ نتایج این آزمایش‌ها نشان داد که این نمونه‌ها «این قابلیت را ندارند که به‌خوبی سفیدغاز شیرجه بزنند.‏»‏

 نظر شما چیست؟‏ آیا توانایی شیرجه زدن سفیدغاز در اثر تکامل به وجود آمده یا یک طراح پشت این شگفتی طبیعت بوده است؟‏