Ο Όσμαν μαζί με τη γυναίκα και την κόρη του έδιναν δημόσια μαρτυρία με σταντ έξω από ένα νεκροταφείο στη Χιλή. Ξαφνικά, έφτασε μια μεγάλη νεκρική πομπή παίζοντας δυνατά μουσική. Κάποιοι πέρασαν τον Όσμαν για τον ευαγγελικό τους πάστορα. Έτσι λοιπόν, τον πλησίασαν, τον αγκάλιασαν και είπαν δυνατά: «Σε ευχαριστούμε που ήρθες στην ώρα σου, Πάστορα. Σε περιμέναμε!»

 Αν και ο Όσμαν προσπάθησε να λύσει την παρεξήγηση, λόγω της φασαρίας δεν καταλάβαιναν τι τους έλεγε. Το πλήθος μπήκε στο νεκροταφείο και, έπειτα από λίγα λεπτά, ορισμένοι ξαναγύρισαν και του είπαν: «Πάστορα, σε περιμένουμε στο νεκροταφείο».

 Όταν σταμάτησε η φασαρία, ο Όσμαν μπόρεσε να τους εξηγήσει ποιος ήταν και γιατί βρισκόταν εκεί. Εκείνοι εξέφρασαν την αγανάκτησή τους για τον πάστορα που δεν είχε έρθει και μετά ρώτησαν τον Όσμαν: «Θα μπορούσες να έρθεις εσύ μέσα και να μας πεις λίγα λόγια από τη Γραφή;» Ο Όσμαν δέχτηκε.

 Καθώς βάδιζαν προς το σημείο ταφής, ο Όσμαν ρώτησε κάποια πράγματα για τον εκλιπόντα και σκέφτηκε ποια εδάφια θα μπορούσε να αναφέρει. Μόλις έφτασαν στον τάφο, συστήθηκε στο πλήθος και εξήγησε ότι, ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, συμμετέχει σε ένα έργο διακήρυξης καλών νέων στους ανθρώπους.

 Κατόπιν, χρησιμοποιώντας τα εδάφια Αποκάλυψη 21:3, 4 και Ιωάννης 5:28, 29, εξήγησε ότι δεν ήταν ποτέ σκοπός του Θεού να πεθαίνουν οι άνθρωποι. Ανέφερε μάλιστα ότι ο Θεός θα αναστήσει σε λίγο τους νεκρούς, και εκείνοι θα έχουν την προοπτική να ζήσουν για πάντα στη γη. Όταν ο Όσμαν τελείωσε, πολλοί τον αγκάλιασαν σφιχτά και τον ευχαρίστησαν για «το άγγελμα των καλών νέων του Ιεχωβά». Έπειτα επέστρεψε στο σταντ.

 Μετά την κηδεία, μερικοί πενθούντες ήρθαν στο σταντ και έκαναν στον Όσμαν και στην οικογένειά του ερωτήσεις γύρω από τη Γραφή. Αφού συζήτησαν μαζί τους για πολλή ώρα, έφυγαν παίρνοντας σχεδόν όλα τα έντυπα του σταντ.