Σύμφωνα με την αφήγηση της Γένεσης, ο Φαραώ διέταξε να φέρουν γρήγορα μπροστά του τον Εβραίο κρατούμενο Ιωσήφ για να ερμηνεύσει τα όνειρα που τον είχαν αναστατώσει. Μέχρι τότε, ο Ιωσήφ ήταν ήδη φυλακισμένος αρκετά χρόνια. Παρότι το κάλεσμα του Φαραώ ήταν επείγον, ο Ιωσήφ δαπάνησε χρόνο για να ξυριστεί. (Γένεση 39:20-23· 41:1, 14) Το ότι ο συγγραφέας αναφέρει ακόμα και αυτή τη φαινομενικά ασήμαντη λεπτομέρεια δείχνει ότι γνώριζε τα αιγυπτιακά έθιμα.

Η γενειάδα ήταν κάτι το συνηθισμένο σε πολλά αρχαία έθνη, περιλαμβανομένων των Εβραίων. Αντίθετα, «οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν το μοναδικό έθνος της Ανατολής που αρνούνταν τη γενειάδα», λέει η Εγκυκλοπαίδεια Βιβλικής, Θεολογικής και Εκκλησιαστικής Φιλολογίας (Cyclopedia of Biblical, Theological, and Ecclesiastical Literature) των Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ.

Ξύριζαν μόνο τη γενειάδα; Το περιοδικό Επιθεώρηση Βιβλικής Αρχαιολογίας (Biblical Archaeology Review) λέει ότι κάποια αιγυπτιακά τελετουργικά έθιμα απαιτούσαν από όποιον εμφανιζόταν μπροστά στον Φαραώ να προετοιμάζεται σαν να έμπαινε σε ναό. Σε μια τέτοια περίπτωση, ο Ιωσήφ θα έπρεπε να ξυρίσει όλο το κεφάλι και το σώμα του.

Όχι απαραίτητα. Στα θεόπνευστα συγγράμματά του, ο απόστολος Παύλος μερικές φορές αντιπαρέβαλλε τους Ιουδαίους με τους Έλληνες, σαν να αντιπροσώπευαν οι Έλληνες όλους τους μη Ιουδαϊκούς λαούς. (Ρωμαίους 1:​16· 10:​12) Ένας λόγος για αυτό ήταν αναμφίβολα η εκτεταμένη χρήση της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού στις περιοχές όπου κήρυττε ο Παύλος.

Ποιους θεωρούσαν Έλληνες οι αρχαίοι; Τον τέταρτο αιώνα Π.Κ.Χ., ο Αθηναίος ρήτορας Ισοκράτης μίλησε με καμάρι για τον τρόπο με τον οποίο εξαπλωνόταν ο ελληνικός πολιτισμός στον κόσμο. Επισήμανε ότι, ως αποτέλεσμα, «ονομάζονται Έλληνες εκείνοι που παίρνουν τη δική μας μόρφωση και όχι αυτοί που κατάγονται από την Ελλάδα». Είναι λοιπόν πιθανό, αν και καθόλου βέβαιο, ότι ο μη Ιουδαίος πατέρας του Τιμόθεου καθώς και άλλοι τους οποίους ο Παύλος αποκάλεσε Έλληνες ήταν Έλληνες λόγω του πολιτισμού τους και όχι λόγω της καταγωγής τους.​—Πράξεις 16:1.