Μεγάλωσα στη Γουοριάλντα, μια επαρχιακή κωμόπολη της Νέας Νότιας Ουαλίας. Οι ντόπιοι ασχολούνται με διάφορες γεωργοκτηνοτροφικές εργασίες, όπως η εκτροφή προβάτων και βοοειδών, τα σιτηρά και οι μικροκαλλιέργειες. Η κωμόπολη είναι καθαρή, με χαμηλή εγκληματικότητα.

Εφόσον ήμουν το μεγαλύτερο από δέκα παιδιά, στα 13 μου άρχισα να δουλεύω για να βοηθήσω την οικογένειά μου. Επειδή είχα περιορισμένη μόρφωση, δούλευα σε αγροκτήματα. Στα 15 μου, ήμουν κτηνοτρόφος και εξημέρωνα άλογα.

Η δουλειά στα αγροκτήματα είχε πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Από τη μια, μου άρεσε πολύ ό,τι έκανα, καθώς και η φύση. Τη νύχτα καθόμουν μπροστά στη φωτιά και κοίταζα το φεγγάρι και τα άστρα, ενώ το βραδινό αεράκι έφερνε αρώματα από τη γύρω βλάστηση. Όπως θυμάμαι, σκεφτόμουν ότι Κάποιος πρέπει να δημιούργησε όλα αυτά τα θαυμάσια πράγματα. Από την άλλη, στα αγροκτήματα είχα και κακές επιρροές. Συχνά άκουγα να βρίζουν, και ήταν πολύ εύκολο να βρω τσιγάρα. Το κάπνισμα και οι βρισιές έγιναν σύντομα μέρος της καθημερινότητάς μου.

Όταν έγινα 18 χρονών, μετακόμισα στο Σίντνεϊ. Προσπάθησα να γίνω στρατιωτικός, αλλά δεν με δέχτηκαν λόγω περιορισμένης μόρφωσης. Έπιασα δουλειά και έμεινα στο Σίντνεϊ έναν χρόνο. Τότε ήταν που γνώρισα πρώτη φορά Μάρτυρες του Ιεχωβά. Δέχτηκα να παρακολουθήσω κάποια συνάθροισή τους, και κατάλαβα αμέσως ότι τα όσα διδάσκουν είναι αλήθεια.

Λίγο αργότερα, όμως, αποφάσισα να γυρίσω στην επαρχία. Τελικά, εγκαταστάθηκα στο Γκουντιγουίντι του Κουίνσλαντ. Έπιασα δουλειά, παντρεύτηκα, αλλά δυστυχώς άρχισα και να πίνω.

 Με τη γυναίκα μου αποκτήσαμε δύο παιδιά. Μετά τη γέννηση των γιων μου, άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά πού πήγαινε η ζωή μου. Θυμήθηκα αυτά που είχα ακούσει στη συνάθροιση των Μαρτύρων στο Σίντνεϊ και αποφάσισα ότι κάτι έπρεπε να κάνω.

Βρήκα ένα παλιό τεύχος της Σκοπιάς, που ανέφερε τη διεύθυνση του γραφείου τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην Αυστραλία. Έστειλα μια επιστολή στην οποία ζητούσα βοήθεια, και με επισκέφτηκε ένας Μάρτυρας που μου μίλησε με καλοσύνη και αγάπη. Σύντομα, άρχισε να μελετάει μαζί μου τη Γραφή.

Καθώς μελετούσα τη Γραφή, αντιλήφθηκα ότι έπρεπε να κάνω μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το εδάφιο 2 Κορινθίους 7:1 το οποίο μας παροτρύνει να «καθαρίσουμε τον εαυτό μας από κάθε μόλυσμα [της] σάρκας».

Αποφάσισα να κόψω το κάπνισμα και το υπερβολικό ποτό. Οι αλλαγές δεν ήταν εύκολες, επειδή αυτές οι συνήθειες αποτελούσαν πολύ καιρό αναπόσπαστο μέρος της ζωής μου. Ήμουν, όμως, αποφασισμένος να ζήσω με τρόπο που ευαρεστεί τον Θεό. Περισσότερο από όλα με βοήθησε η εφαρμογή της αρχής η οποία αναφέρεται στο εδάφιο Ρωμαίους 12:2: «Μη διαπλάθεστε σύμφωνα με αυτό το σύστημα πραγμάτων, αλλά να μεταμορφώνεστε ανακαινίζοντας το νου σας». Κατάλαβα ότι, για να αλλάξω τις συνήθειές μου, έπρεπε να αλλάξω τρόπο σκέψης και να τις θεωρώ βλαβερές, όπως τις θεωρεί ο Θεός. Με τη βοήθειά του, κατάφερα να σταματήσω το κάπνισμα και το υπερβολικό ποτό.

Αυτό που με δυσκόλεψε πιο πολύ, όμως, ήταν το να πάψω να βρίζω. Ήξερα τη Γραφική συμβουλή του εδαφίου Εφεσίους 4:29: «Σάπιος λόγος ας μη βγαίνει από το στόμα σας». Παρ’ όλα αυτά, δεν κατάφερα αμέσως να απαλλαχτώ από την άσχημη ομιλία. Με βοήθησε ο στοχασμός γύρω από το εδάφιο Ησαΐας 40:26 το οποίο λέει για τους έναστρους ουρανούς: «Σηκώστε ψηλά τα μάτια σας και δείτε. Ποιος τα δημιούργησε αυτά; Αυτός που εξάγει το στράτευμά τους κατά αριθμό, που τα καλεί όλα ονομαστικά. Λόγω της αφθονίας της δυναμικής ενέργειας, και επειδή είναι σθεναρός σε δύναμη, ούτε ένα από αυτά δεν λείπει». Σκεφτόμουν ότι αν ο Θεός είχε τη δύναμη να δημιουργήσει το αχανές σύμπαν​—το οποίο μου άρεσε τόσο πολύ να κοιτάζω—​σίγουρα θα μου έδινε το σθένος να κάνω αλλαγές ώστε να τον ευαρεστώ. Με έντονη προσευχή και προσπάθεια, έθεσα σιγά σιγά την ομιλία μου υπό έλεγχο.

Όταν ήμουν κτηνοτρόφος, δεν είχα αρκετές ευκαιρίες για συζητήσεις, επειδή στα αγροκτήματα δεν έβλεπα πολύ κόσμο. Ωστόσο, χάρη στην εκπαίδευση που παρέχουν οι συναθροίσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά, έμαθα να εκφράζομαι σωστά. Για παράδειγμα, απέκτησα τη δυνατότητα να μιλάω σε άλλους για τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού.​—Ματθαίος 6:9, 10· 24:14.

Εδώ και αρκετά χρόνια, έχω τη χαρά να υπηρετώ ως πρεσβύτερος στην εκκλησία. Το θεωρώ προνόμιο να κάνω ό,τι μπορώ για να βοηθώ τους ομοπίστους μου. Εντούτοις, η μεγαλύτερη ευλογία μου είναι το ότι υπηρετώ τον Ιεχωβά μαζί με την πιστή, αγαπημένη μου σύζυγο και τα θαυμάσια παιδιά μας.

Ευχαριστώ τον Ιεχωβά που μου επέτρεψε να διδαχτώ από εκείνον, αν και έχω περιορισμένη μόρφωση. (Ησαΐας 54:13) Συμφωνώ απόλυτα με το εδάφιο Παροιμίες 10:22: «Η ευλογία του Ιεχωβά πλουτίζει». Εγώ και η οικογένειά μου ανυπομονούμε να μάθουμε περισσότερα για τον Ιεχωβά και να τον υπηρετούμε για πάντα.