• ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1963

• ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΒΡΕΤΑΝΙΑ

• ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΛΑΜΠΡΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ:

Γεννήθηκα στο Κρόιντον του νότιου Λονδίνου, και ήμουν το έκτο από τα εννιά παιδιά της οικογένειάς μου. Οι γονείς μου κατάγονταν από το Σεντ Βίνσεντ, ένα νησί της Καραϊβικής. Η μητέρα μου πήγαινε στη Μεθοδιστική εκκλησία. Δεν ενδιαφερόμουν να μάθω για τον Θεό, παρότι είχα άσβεστη δίψα για γνώση. Στις σχολικές μου διακοπές, πήγαινα συνήθως σε μια κοντινή λίμνη και διάβαζα πολλά βιβλία τα οποία δανειζόμουν από τη βιβλιοθήκη.

Λίγα χρόνια μετά το σχολείο, κατάλαβα ότι ήθελα να βοηθάω τους αναξιοπαθούντες. Άρχισα να ασχολούμαι με τους αστέγους και όσους είχαν σωματικές αναπηρίες και μαθησιακές δυσκολίες. Αργότερα, μπήκα στο πανεπιστήμιο στον κλάδο επιστημών υγείας. Μετά την αποφοίτησή μου, εργάστηκα διαδοχικά σε θέσεις αδιαμφισβήτητου κύρους, και η ζωή μου αποκτούσε όλο και μεγαλύτερη χλιδή. Ως ανεξάρτητη σύμβουλος διοίκησης επιχειρήσεων και κοινωνική ερευνήτρια, το μόνο που χρειαζόμουν για να δουλέψω ήταν ο φορητός μου υπολογιστής και πρόσβαση στο Ίντερνετ. Έκανα ταξίδια δύο εβδομάδων στο εξωτερικό, μένοντας στα αγαπημένα μου ξενοδοχεία, απολαμβάνοντας το πανέμορφο περιβάλλον και πηγαίνοντας στο σπα και στο γυμναστήριο για να κρατιέμαι σε φόρμα. Πίστευα πως η ζωή μού πρόσφερε ό,τι καλύτερο. Ποτέ, όμως, δεν έπαψα να νοιάζομαι για τους καταπιεσμένους.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ:

Επί χρόνια αναρωτιόμουν: “Γιατί βρισκόμαστε εδώ και ποιος είναι ο σκοπός της ζωής;” Ωστόσο, δεν είχα προσπαθήσει ποτέ να βρω απαντήσεις από τη Γραφή. Κάποια μέρα το 1999, η μικρότερη αδελφή μου, η Μάργκαρετ, που είχε γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά, με επισκέφτηκε με μια ομόπιστη φίλη της, η οποία μου έδειξε προσωπικό ενδιαφέρον. Τελικά, συμφώνησα να μελετήσω τη Γραφή με τη φίλη της αδελφής μου, αλλά η πρόοδός μου ήταν πολύ αργή, εφόσον η σταδιοδρομία μου και ο τρόπος ζωής μου απορροφούσαν πολύ χρόνο.

Το καλοκαίρι του 2002, μετακόμισα στη νοτιοδυτική Αγγλία. Εκεί, έκανα μεταπτυχιακό στην κοινωνική έρευνα, με σκοπό να πάρω διδακτορικό. Άρχισα να πηγαίνω πιο τακτικά στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας μαζί με το μικρό μου γιο. Αν και είχα αποκτήσει ανώτερη εκπαίδευση,  καθώς μελετούσα τη Γραφή κατανοούσα καλύτερα τα προβλήματα της ζωής και τη λύση τους. Συνειδητοποίησα πόσο αληθινά είναι τα λόγια του εδαφίου Ματθαίος 6:24, το οποίο λέει ότι δεν μπορεί να υπηρετεί κανείς δύο κυρίους. Έπρεπε να διαλέξω είτε τον Θεό είτε τα πλούτη. Ήξερα ότι χρειαζόταν να αποφασίσω ποιες ήταν οι προτεραιότητές μου στη ζωή.

Τον προηγούμενο χρόνο, πήγαινα τακτικά σε έναν όμιλο μελέτης της Γραφής σε κάποιο σπίτι, όπου οι Μάρτυρες μελετούσαν το βιβλίο Υπάρχει Δημιουργός που Ενδιαφέρεται για Εσάς; * Πείστηκα ότι μόνο ο Δημιουργός μας, ο Ιεχωβά, έχει τη λύση για τα προβλήματα της ανθρωπότητας. Τώρα, όμως, στο πανεπιστήμιο διδασκόμουν ότι η πίστη σε κάποιον Δημιουργό δεν είναι απαραίτητη για να βρει κανείς νόημα στη ζωή. Ένιωσα αγανάκτηση. Έπειτα από δύο μήνες σπουδών, άφησα το πανεπιστήμιο και αποφάσισα να αφιερώσω περισσότερο χρόνο σε πνευματικές επιδιώξεις.

Τα εδάφια Παροιμίες 3:5, 6 με υποκίνησαν να αλλάξω τρόπο ζωής: «Να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά με όλη σου την καρδιά και να μη στηρίζεσαι στη δική σου κατανόηση. Σε όλες σου τις οδούς αυτόν να λαβαίνεις υπόψη, και αυτός θα κάνει ευθείς τους δρόμους σου». Η γνώση για τον στοργικό Θεό μας ήταν πολύ πιο ανταμειφτική από οποιαδήποτε υλικά πλούτη και γόητρο που ίσως πρόσφερε ένα διδακτορικό. Όσο περισσότερα μάθαινα γύρω από το σκοπό του Ιεχωβά για τη γη και το ρόλο που έπαιξε ο Ιησούς θυσιάζοντας τη ζωή του για εμάς τόσο μεγάλωνε η επιθυμία μου να αφιερώσω τη ζωή μου στον Δημιουργό μας. Βαφτίστηκα τον Απρίλιο του 2003, και σιγά σιγά απλοποίησα τη ζωή μου.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ:

Η φιλία μου με τον Ιεχωβά είναι ανεκτίμητη. Νιώθω εσωτερική ειρήνη και χαρά επειδή τον γνωρίζω. Επίσης, είμαι πολύ ευτυχισμένη καθώς συναναστρέφομαι με άλλους αληθινούς λάτρεις του Θεού.

Όσα μαθαίνω από τη Γραφή και τις Χριστιανικές συναθροίσεις συνεχίζουν να ικανοποιούν απόλυτα τη δίψα μου για γνώση. Μου αρέσει να μεταδίδω την πίστη μου σε άλλους, κάτι που αποτελεί πλέον σταδιοδρομία μου. Με αυτήν μπορώ όντως να βοηθάω ανθρώπους και να ζουν μια καλύτερη ζωή τώρα, αλλά και να έχουν τη θαυμάσια ελπίδα για ζωή στο νέο κόσμο. Από τον Ιούνιο του 2008, συμμετέχω στην ολοχρόνια διακονία και είμαι πιο ευτυχισμένη και ικανοποιημένη από ποτέ. Βρήκα τον πραγματικό σκοπό της ζωής, κάτι για το οποίο είμαι αληθινά ευγνώμων στον Ιεχωβά.

• ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1973

• ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΑΥΣΤΡΙΑ

• ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΥΧΕΡΩΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ:

Μεγάλωσα στο Μπράουναου, μια κωμόπολη της Αυστρίας. Η περιοχή ήταν εύπορη, και η εγκληματικότητα σχεδόν ανύπαρκτη. Οι δικοί μου ήταν Καθολικοί και ανατράφηκα σε αυτή τη θρησκεία.

Ένα περιστατικό στα πρώτα χρόνια της ζωής μου με σημάδεψε βαθιά. Το 1984, όταν ήμουν περίπου 11 χρονών, θυμάμαι ότι  έπαιζα ποδόσφαιρο με έναν καλό μου φίλο. Το ίδιο απόγευμα, σκοτώθηκε σε τροχαίο. Ο χαμός του φίλου μου με συγκλόνισε. Επί χρόνια μετά το ατύχημα, αναρωτιόμουν τι μας συμβαίνει όταν πεθαίνουμε.

Όταν τελείωσα το σχολείο, έγινα ηλεκτρολόγος. Μολονότι έπαιζα συνεχώς τυχερά παιχνίδια και στοιχημάτιζα μεγάλα ποσά, δεν είχα οικονομικά προβλήματα. Επίσης, ασχολούμουν πολύ με τον αθλητισμό και ανέπτυξα αγάπη για τη χέβι μέταλ και την πανκ ροκ μουσική. Πήγαινα από ντίσκο σε ντίσκο και από πάρτι σε πάρτι. Κυνηγούσα τις απολαύσεις και ζούσα ανήθικα, αλλά ένιωθα πολύ άδειος.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ:

Το 1995, κάποιος ηλικιωμένος Μάρτυρας χτύπησε την πόρτα μου και μου πρόσφερε ένα βιβλίο που ανέλυε την απάντηση της Γραφής στο ερώτημα: Τι μας συμβαίνει όταν πεθαίνουμε; Ο τραγικός θάνατος του φίλου μου με βασάνιζε ακόμη, γι’ αυτό το πήρα. Δεν διάβασα μόνο το κεφάλαιο για το θάνατο, αλλά ολόκληρο το βιβλίο!

Αυτά που διάβασα απάντησαν στις ερωτήσεις μου για το θάνατο. Έμαθα, όμως, πολύ περισσότερα. Επειδή είχα ανατραφεί ως Καθολικός, η πίστη μου επικεντρωνόταν πρωτίστως στον Ιησού. Ωστόσο, μελετώντας προσεκτικά τη Γραφή ανέπτυξα στενή φιλία με τον Πατέρα του Ιησού, τον Ιεχωβά Θεό. Εντυπωσιάστηκα όταν έμαθα ότι ο Ιεχωβά δεν είναι μυστικοπαθής και απόμακρος, αλλά αποκαλύπτει τον εαυτό του ξεκάθαρα σε όσους τον αναζητούν. (Ματθαίος 7:7-11) Έμαθα ότι ο Ιεχωβά έχει αισθήματα. Επίσης, κρατάει πάντα το λόγο του. Αυτό με ώθησε να ενδιαφερθώ έντονα για τις Βιβλικές προφητείες και να ερευνήσω πώς έχουν εκπληρωθεί. Τα όσα ανακάλυψα εδραίωσαν την πίστη μου στον Θεό.

Σύντομα, αντιλήφθηκα ότι, από όσους ήξερα, μόνο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ενδιαφέρονταν σοβαρά να βοηθούν άλλους να κατανοήσουν τη Γραφή. Σημείωνα τα εδάφια που αναφέρονταν στα έντυπά τους και τα έψαχνα στη δική μου Καθολική Γραφή. Όσο περισσότερο ερευνούσα τόσο περισσότερο συνειδητοποιούσα ότι είχα βρει την αλήθεια.

Η μελέτη της Γραφής με δίδαξε ότι ο Ιεχωβά ανέμενε από εμένα να ζω σύμφωνα με τους δικούς του κανόνες. Από τα εδάφια Εφεσίους 4:22-24, κατάλαβα ότι έπρεπε να απαλλαχτώ από την «παλιά [μου] προσωπικότητα», η οποία ήταν διαμορφωμένη με βάση «την προηγούμενη πορεία διαγωγής» μου, και ότι έπρεπε “να ντυθώ τη νέα προσωπικότητα που δημιουργήθηκε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού”. Έτσι λοιπόν, έπαψα να ζω ανήθικα. Επίσης, κατάλαβα ότι ήταν απαραίτητο να σταματήσω τα τυχερά παιχνίδια, εφόσον προάγουν τον υλισμό και την απληστία. (1 Κορινθίους 6:9, 10) Ήξερα ότι, για να κάνω αυτές τις αλλαγές, έπρεπε να κόψω τις επαφές με τους παλιούς μου φίλους και να βρω καινούριους που συμμερίζονταν τις αρχές μου.

Οι αλλαγές δεν ήταν εύκολες. Άρχισα, όμως, να παρακολουθώ συναθροίσεις των Μαρτύρων στην Αίθουσα Βασιλείας και σιγά σιγά έκανα καινούριους φίλους στην τοπική εκκλησία. Ακόμη, συνέχισα να μελετώ προσεκτικά τη Γραφή μόνος μου. Χάρη σε αυτά τα βήματα, άλλαξα μουσικές προτιμήσεις, έβαλα άλλους στόχους στη ζωή και ευπρεπίστηκα. Το 1995, βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ:

Έχω πια ισορροπημένη άποψη για τα χρήματα και τα υλικά αποκτήματα.  Παλιά ήμουν ευέξαπτος, αλλά τώρα είμαι πιο ήρεμος. Επίσης, δεν ανησυχώ υπερβολικά για το αύριο.

Χαίρομαι για το ότι αποτελώ μέρος μιας παγκόσμιας ομάδας υπηρετών του Ιεχωβά. Ανάμεσά τους βλέπω άτομα που, αν και παλεύουν με προβλήματα, συνεχίζουν να υπηρετούν πιστά τον Θεό. Είμαι πολύ ευτυχισμένος επειδή δεν αφιερώνω πλέον όλο μου το χρόνο και την ενεργητικότητα στο να ικανοποιώ τις προσωπικές μου επιθυμίες, αλλά στο να λατρεύω τον Ιεχωβά και να κάνω το καλό στους άλλους.

• ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1963

• ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΑΓΓΛΙΑ

• ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ:

Γεννήθηκα στην Αγγλία, αλλά όταν ήμουν περίπου εφτά χρονών, μετακομίσαμε οικογενειακώς στην Αυστραλία. Εγκατασταθήκαμε στη Χρυσή Ακτή, έναν τουριστικό προορισμό στο Κουίνσλαντ. Παρότι δεν ήμασταν πλούσιοι, δεν μας έλειψε ποτέ τίποτα.

Αν και είχα άνετα παιδικά χρόνια, δεν ήμουν ποτέ πραγματικά ευτυχισμένος. Απογοητεύτηκα εντελώς από τη ζωή. Ο πατέρας μου έπινε πολύ. Ποτέ δεν τον αγάπησα ιδιαίτερα, κυρίως επειδή έπινε και φερόταν άσχημα στη μητέρα μου. Πολύ αργότερα έμαθα τι είχε περάσει ως στρατιώτης στη Μαλάγια. Μόνο τότε άρχισα να καταλαβαίνω γιατί έκανε ό,τι έκανε.

Στο λύκειο άρχισα να πίνω ανεξέλεγκτα. Στα 16 μου, παράτησα το σχολείο και κατατάχθηκα στο ναυτικό. Πειραματιζόμουν με τα ναρκωτικά και εθίστηκα στον καπνό. Επίσης, η εξάρτησή μου από το αλκοόλ όλο και μεγάλωνε. Κατέληξα να πίνω ανεξέλεγκτα, όχι μόνο τα σαββατοκύριακα, αλλά κάθε μέρα.

Γύρω στα 20, άρχισα να αμφισβητώ την ύπαρξη Θεού. “Αν υπάρχει Θεός”, σκεφτόμουν, “γιατί επιτρέπει να υποφέρουμε και να πεθαίνουμε;” Μάλιστα, έγραφα και ποιήματα στα οποία κατηγορούσα τον Θεό για όλη την πονηρία στον κόσμο.

Έφυγα από το ναυτικό στα 23 μου. Κατόπιν, έκανα διάφορες δουλειές και ταξίδεψα στο εξωτερικό επί έναν χρόνο, αλλά τίποτα δεν μετρίαζε την απόγνωσή μου. Δεν είχα καμιά διάθεση να βάλω στόχους ή να καταφέρω κάτι. Δεν με συνάρπαζε τίποτα. Η προοπτική να αποκτήσω σπίτι, να έχω σταθερή δουλειά και να παίρνω προαγωγές μου φαινόταν εντελώς ανούσια. Μόνη μου «παρηγοριά» ήταν το ποτό και η μουσική.

Θυμάμαι πολύ καλά τη στιγμή που ένιωσα πιο έντονα από ποτέ την επιθυμία να βρω σκοπό στη ζωή. Σε ένα ταξίδι μου στην Πολωνία, επισκέφτηκα το διαβόητο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς. Μολονότι είχα διαβάσει για τις κτηνωδίες που είχαν γίνει εκεί, όταν είδα με τα μάτια μου το τεράστιο μέγεθος του στρατοπέδου, έμεινα αποσβολωμένος. Δεν  μπορούσε να χωρέσει στο μυαλό μου πώς είναι δυνατόν να φέρονται κάποιοι άνθρωποι τόσο βάναυσα σε άλλους. Θυμάμαι ότι τριγύριζα στο στρατόπεδο δακρυσμένος, ρωτώντας: “Γιατί;”

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ:

Το 1993, αφού επέστρεψα από το εξωτερικό, άρχισα να διαβάζω τη Γραφή για να βρω απαντήσεις. Λίγο αργότερα, δύο Μάρτυρες του Ιεχωβά χτύπησαν την πόρτα μου και με προσκάλεσαν σε κάποια συνέλευση που διεξαγόταν σε ένα κοντινό στάδιο. Αποφάσισα να πάω.

Είχα βρεθεί εκεί λίγους μήνες νωρίτερα για έναν αγώνα, αλλά η αντίθεση με τη συνέλευση ήταν τεράστια. Οι Μάρτυρες ήταν ευγενικοί και καλοντυμένοι, ενώ τα παιδιά τους κάθονταν φρόνιμα. Την ώρα δε του φαγητού δεν πίστευα στα μάτια μου. Εκατοντάδες Μάρτυρες έτρωγαν στον αγωνιστικό χώρο, αλλά όταν επέστρεψαν στις θέσεις τους, δεν είχαν αφήσει το παραμικρό σκουπιδάκι! Προπαντός, φαίνονταν ευτυχισμένοι και ειρηνικοί​—κάτι που λαχταρούσα και εγώ. Παρότι δεν θυμάμαι τίποτα από τις ομιλίες εκείνης της ημέρας, η διαγωγή των Μαρτύρων χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη μου.

Το ίδιο απόγευμα, θυμήθηκα έναν ξάδελφό μου ο οποίος διάβαζε τη Γραφή και ερευνούσε διάφορες θρησκείες. Πριν από χρόνια, μου είχε πει ότι, σύμφωνα με τον Ιησού, μπορεί κανείς να αναγνωρίσει την αληθινή θρησκεία από τους καρπούς της. (Ματθαίος 7:15-20) Σκέφτηκα ότι αν μη τι άλλο έπρεπε να ψάξω τι κάνει τους Μάρτυρες τόσο διαφορετικούς. Για πρώτη φορά στη ζωή μου, διέκρινα μια αχτίδα αισιοδοξίας και ελπίδας.

Την επόμενη εβδομάδα, οι δύο Μάρτυρες που με είχαν προσκαλέσει στη συνέλευση ξαναήρθαν. Μου πρότειναν Γραφική μελέτη και εγώ δέχτηκα. Άρχισα επίσης να παρακολουθώ μαζί τους τις Χριστιανικές συναθροίσεις.

Μελετώντας τη Γραφή, άλλαξα εντελώς άποψη για τον Θεό. Έμαθα ότι δεν ευθύνεται εκείνος για την πονηρία και τα παθήματα. Απεναντίας, λυπάται όταν οι άνθρωποι κάνουν κακά πράγματα. (Γένεση 6:6· Ψαλμός 78:40, 41) Πήρα την οριστική απόφαση να αγωνιστώ για να μη λυπήσω ποτέ τον Ιεχωβά. Ήθελα να κάνω την καρδιά του να χαίρεται. (Παροιμίες 27:11) Έκοψα το ποτό και το κάπνισμα, και έπαψα να ζω ανήθικα. Το Μάρτιο του 1994, βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ:

Είμαι πραγματικά ευτυχισμένος και ικανοποιημένος. Δεν καταφεύγω πια στο ποτό για να λύσω τα προβλήματά μου. Τουναντίον, έχω μάθει να ρίχνω τα βάρη μου στον Ιεχωβά.​—Ψαλμός 55:22.

Εδώ και δέκα χρόνια, είμαι παντρεμένος με μια θαυμάσια Μάρτυρα του Ιεχωβά, την Κάρεν, και έχω μια υπέροχη θετή κόρη, τη Νέλα. Και οι τρεις μας χαιρόμαστε να αφιερώνουμε πολύ χρόνο στη Χριστιανική διακονία, βοηθώντας άλλους να μάθουν την αλήθεια για τον Θεό. Επιτέλους, η ζωή μου έχει σκοπό.