ΠΟΛΛΕΣ θρησκευτικές παραδόσεις ασχολούνται κυρίως με τα εξωτερικά γνωρίσματα της προσευχής, όπως είναι η στάση του σώματος, τα λόγια και το τελετουργικό. Ωστόσο, η Αγία Γραφή μάς βοηθάει να μη δίνουμε τόση σημασία σε αυτά και να ρίξουμε το βάρος σε πιο σημαντικές παραμέτρους της ερώτησης: «Πώς πρέπει να προσευχόμαστε;»

Η Γραφή παρουσιάζει πιστούς υπηρέτες του Θεού να προσεύχονται σε κάθε είδους περιβάλλον και σε διάφορες στάσεις. Προσεύχονταν σιωπηλά ή μεγαλόφωνα, ανάλογα με τις συνθήκες. Προσεύχονταν κοιτάζοντας προς τον ουρανό ή έχοντας το κεφάλι σκυμμένο. Δεν χρησιμοποιούσαν ως βοηθήματα ομοιώματα, κομποσκοίνια ή προσευχητάρια, αλλά απλώς προσεύχονταν από καρδιάς με δικά τους λόγια. Γιατί είχαν αποτέλεσμα οι προσευχές τους;

Όπως αναφέρθηκε στο προηγούμενο άρθρο, εκείνοι απηύθυναν τις προσευχές τους μόνο σε έναν Θεό​—τον Ιεχωβά. Υπάρχει, όμως, και ένας άλλος σημαντικός παράγοντας. Στο εδάφιο 1 Ιωάννη 5:14 διαβάζουμε: «Αυτή είναι η πεποίθηση την οποία έχουμε προς αυτόν, πως ό,τι και αν είναι αυτό που ζητάμε σύμφωνα με το θέλημά του αυτός μας ακούει». Οι προσευχές μας πρέπει να είναι σε αρμονία με το θέλημα του Θεού. Τι σημαίνει αυτό;

Για να προσευχόμαστε σε αρμονία με το θέλημα του Θεού, πρέπει να ξέρουμε ποιο είναι αυτό το θέλημα. Επομένως, η μελέτη της Γραφής αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την προσευχή. Μήπως, λοιπόν, πρέπει να διαθέτουμε ιδιαίτερη Βιβλική κατάρτιση για να μας ακούει ο Θεός; Όχι. Εντούτοις, ο Θεός αναμένει από εμάς να επιδιώκουμε να μάθουμε ποιο είναι το θέλημά του, έτσι ώστε να το κατανοούμε και να ενεργούμε σύμφωνα με αυτό. (Ματθαίος 7:21-23) Πρέπει να προσευχόμαστε σε αρμονία με όσα μαθαίνουμε.

Καθώς μαθαίνουμε για τον Ιεχωβά και για το θέλημά του, αυξάνουμε σε πίστη​—άλλος ένας ζωτικός παράγοντας όσον αφορά την προσευχή. Ο Ιησούς είπε: «Όλα όσα ζητάτε στην προσευχή, έχοντας πίστη, θα τα λάβετε». (Ματθαίος 21:22) Πίστη δεν σημαίνει ευπιστία. Σημαίνει να πιστεύουμε κάτι το οποίο, αν και αόρατο, υποστηρίζεται από πολύ σοβαρές αποδείξεις. (Εβραίους 11:1) Η Γραφή περιέχει πληθώρα αποδείξεων ότι ο Ιεχωβά, τον οποίο δεν μπορούμε να δούμε, είναι πραγματικός, αξιόπιστος και πρόθυμος να απαντάει στις προσευχές όσων έχουν πίστη σε αυτόν. Επιπλέον, μπορούμε ανά πάσα στιγμή να ζητάμε περισσότερη πίστη, και ο Ιεχωβά χαίρεται να μας δίνει ό,τι χρειαζόμαστε.​—Λουκάς 17:5· Ιακώβου 1:17.

Ας δούμε άλλη μια ουσιώδη παράμετρο για το πώς πρέπει να προσευχόμαστε. Ο Ιησούς είπε: «Κανείς δεν έρχεται στον Πατέρα παρά μόνο μέσω εμού». (Ιωάννης 14:6) Άρα, εκείνος είναι το μέσο με το οποίο πλησιάζουμε τον Πατέρα, τον  Ιεχωβά. Γι’ αυτό, ο Ιησούς είπε στους ακολούθους του να προσεύχονται στο όνομά του. (Ιωάννης 14:13· 15:16) Κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι πρέπει να προσευχόμαστε στον Ιησού, αλλά ότι προσευχόμαστε στο όνομα του Ιησού, έχοντας κατά νου ότι χάρη σε αυτόν μπορούμε να πλησιάζουμε τον τέλειο και άγιο Πατέρα μας.

Κάποτε, οι στενότεροι ακόλουθοι του Ιησού τού είπαν: «Κύριε, δίδαξέ μας πώς να προσευχόμαστε». (Λουκάς 11:1) Προφανώς, δεν ζητούσαν να τους εξηγήσει βασικά πράγματα, όπως αυτά που αναλύσαμε. Η ερώτησή τους αφορούσε το περιεχόμενο των προσευχών. Με άλλα λόγια ρώτησαν: “Για ποια πράγματα πρέπει να προσευχόμαστε;”