Η Αγάπη του Θεού Εκδηλώνεται στη Μητρική Αγάπη

«Μπορεί μια σύζυγος να ξεχάσει το βρέφος της που θηλάζει, ώστε να μη σπλαχνιστεί το γιο της κοιλιάς της; Ακόμη και αυτές οι γυναίκες μπορεί να ξεχάσουν, εγώ όμως δεν θα σε ξεχάσω».—ΗΣΑΪΑΣ 49:15.

ΕΝΑ νεογέννητο κουρνιάζει στην αγκαλιά της μητέρας του καθώς εκείνη το θηλάζει. Αυτή η εικόνα αποπνέει τρυφερότητα και αγάπη. «Όταν πήρα για πρώτη φορά αγκαλιά το μωρό μου», λέει μια μητέρα ονόματι Παμ, «ένιωσα να με κατακλύζει ένα αίσθημα αγάπης και ευθύνης για αυτή την καινούρια ζωούλα».

Φαίνεται αυτονόητο, αλλά η έρευνα έχει επιβεβαιώσει ότι η μητρική αγάπη επηρεάζει βαθιά την ανάπτυξη του βρέφους. Ένα έγγραφο που δημοσίευσε το Πρόγραμμα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (World Health Organization) σχετικά με την Ψυχική Υγεία επισημαίνει: «Μελέτες έχουν δείξει ότι τα βρέφη που εγκαταλείπονται και μεγαλώνουν μακριά από τις μητέρες τους γίνονται δυστυχισμένα και καταθλιμμένα, μερικές φορές σε σημείο πανικού». Το ίδιο έγγραφο παραθέτει μια μελέτη η οποία δείχνει ότι τα παιδιά που λαβαίνουν αγάπη και φροντίδα από τα πρώτα τους χρόνια είναι πολύ πιθανό να αναπτύξουν σημαντικά υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης από τα παιδιά που είναι παραμελημένα.

Σχετικά με τη σπουδαιότητα της μητρικής αγάπης, ο Άλαν Σορ, καθηγητής ψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες των Ηνωμένων Πολιτειών, λέει: «Η πρώτη σχέση του παιδιού, αυτή που έχει με τη μητέρα του, λειτουργεί ως πρότυπο, εφόσον διαμορφώνει μια για πάντα τις ικανότητες που θα έχει ως άτομο να συνάπτει όλες τις μετέπειτα συναισθηματικές του σχέσεις».

 Δυστυχώς, η κατάθλιψη, οι αρρώστιες ή άλλες πιέσεις μπορεί να κάνουν μια μητέρα να παραμελήσει το παιδί της ή ακόμη και να «ξεχάσει το βρέφος της που θηλάζει». (Ησαΐας 49:15) Αλλά μια τέτοια περίπτωση αποτελεί την εξαίρεση, όχι τον κανόνα. Στην πραγματικότητα, οι μητέρες φαίνεται ότι είναι προγραμματισμένες να αγαπούν τα παιδιά τους. Κάποιοι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι κατά τον τοκετό, οι μητέρες έχουν αυξημένα επίπεδα μιας ορμόνης που ονομάζεται οξυτοκίνη, η οποία προκαλεί τις συσπάσεις της μήτρας και αργότερα παίζει ρόλο στην έκκριση του γάλακτος. Η ίδια αυτή ορμόνη, την οποία παράγουν και άντρες και γυναίκες, πιστεύεται επίσης ότι παίζει ρόλο στην παρόρμηση για εκδήλωση αγάπης και αλτρουισμού.

Από Πού Προέρχεται η Αγάπη;

Όσοι προάγουν την πίστη στην εξέλιξη διδάσκουν ότι η ανιδιοτελής αγάπη, όπως αυτή που υπάρχει ανάμεσα σε μια μητέρα και στο παιδί της, προέκυψε τυχαία και διατηρήθηκε μέσω της φυσικής επιλογής επειδή ήταν ωφέλιμη για το είδος. Παραδείγματος χάρη, το διαδικτυακό Περιοδικό για τη Μητρότητα (Mothering Magazine) υποστηρίζει: «Το πρώτο τμήμα που προστέθηκε μέσω της εξέλιξης στον εγκέφαλό μας, τον οποίο κληρονομήσαμε από τα ερπετά, είναι το μεταιχμιακό σύστημα, η έδρα των συναισθημάτων. Είναι το τμήμα του εγκεφάλου που επιτρέπει στις μητέρες και στα βρέφη τους να δένονται μεταξύ τους».

Όντως, η έρευνα έχει αποκαλύψει πως το μεταιχμιακό σύστημα συμβάλλει στα συναισθήματά μας. Εντούτοις, σας φαίνεται λογικό να είναι η μητρική αγάπη προϊόν μιας τυχαίας παραφυάδας του εγκεφάλου των ερπετών;

Εξετάστε την άλλη άποψη. Η Αγία Γραφή λέει ότι οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν κατά την εικόνα του Θεού, δηλαδή με την ικανότητα να αντανακλούν τις ιδιότητές Του. (Γένεση 1:27) Η κυρίαρχη ιδιότητα του Θεού είναι η αγάπη. «Αυτός που δεν αγαπάει δεν έχει γνωρίσει τον Θεό», έγραψε ο απόστολος Ιωάννης. Γιατί; «Επειδή ο Θεός είναι αγάπη». (1 Ιωάννη 4:8) Προσέξτε, παρακαλούμε, ότι αυτό το εδάφιο της Γραφής δεν λέει ότι ο Θεός έχει αγάπη. Αντίθετα, δηλώνει ότι ο Θεός είναι αγάπη. Αυτός είναι η Πηγή της αγάπης.

Η Γραφή περιγράφει την αγάπη ως εξής: «Η αγάπη είναι μακρόθυμη και δείχνει καλοσύνη. Η αγάπη δεν ζηλεύει, δεν κομπάζει, δεν φουσκώνει από υπερηφάνεια, δεν συμπεριφέρεται άπρεπα, δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα, δεν εξάπτεται. Δεν κρατάει λογαριασμό για το κακό. Δεν χαίρεται για την αδικία, αλλά χαίρεται με την αλήθεια. Ανέχεται τα πάντα, πιστεύει τα πάντα, ελπίζει τα πάντα, υπομένει τα πάντα. Η αγάπη ποτέ δεν χάνεται». (1 Κορινθίους 13:4-8) Φαίνεται άραγε λογικό να πιστεύουμε ότι η ευγενέστερη των ιδιοτήτων προέκυψε από τυφλή τύχη;

Πώς Επηρεάζεστε Εσείς;

Καθώς διαβάζατε την περιγραφή της αγάπης στην προηγούμενη παράγραφο, σκίρτησε η καρδιά σας από την επιθυμία να σας δείξει κάποιος αυτό το είδος αγάπης; Είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθετε αυτή τη λαχτάρα. Γιατί; Επειδή «είμαστε γενιά του Θεού». (Πράξεις 17:29) Είμαστε σχεδιασμένοι να εισπράττουμε και να εκδηλώνουμε τέτοια αγάπη. Και μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός έχει βαθιά αγάπη για εμάς. (Ιωάννης 3:16· 1 Πέτρου 5:6, 7) Το εδάφιο που παρατίθεται στην αρχή αυτού του άρθρου δηλώνει ότι η αγάπη του Θεού για εμάς είναι πιο ισχυρή και πιο διαρκής ακόμη και από την αγάπη μιας μητέρας για το παιδί της!

Ίσως αναρωτιέστε όμως: “Αν ο Θεός είναι σοφός, ισχυρός και στοργικός, γιατί δεν τερματίζει τα παθήματα; Γιατί επιτρέπει να πεθαίνουν παιδιά, να συνεχίζεται η καταπίεση και να φθείρεται η γη εξαιτίας της κακής διαχείρισης και της απληστίας;” Αυτά είναι βάσιμα ερωτήματα που αξίζουν λογικές απαντήσεις.

Παρά τα όσα μπορεί να λένε οι αγνωστικιστές, είναι δυνατόν να βρούμε ικανοποιητικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Εκατομμύρια άνθρωποι σε εκατοντάδες χώρες έχουν βρει τέτοιες απαντήσεις μελετώντας την Αγία Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Οι εκδότες αυτού του περιοδικού σάς καλούν να κάνετε το ίδιο. Καθώς η γνώση σας για τον Θεό θα αυξάνει μέσω μελέτης τόσο του Λόγου του όσο και της δημιουργίας του, θα αντιληφθείτε ότι Αυτός δεν είναι απόμακρος ούτε κάποιος που δεν μπορούμε να γνωρίσουμε. Αντίθετα, είναι πολύ πιθανόν να πειστείτε ότι ο Θεός «δεν είναι μακριά από τον καθένα μας».—Πράξεις 17:27.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]

Η αγάπη του Θεού για εμάς είναι πιο διαρκής από την αγάπη μιας μητέρας για το παιδί της