Η ΓΡΑΦΗ δηλώνει ότι ορισμένες περιοχές της Υποσχεμένης Γης ήταν δασώδεις και ότι τα δέντρα ήταν “πολυάριθμα”. (1 Βασ. 10:27, Η Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα· Ιησ. Ναυή 17:15, 18) Ωστόσο, επειδή μεγάλο μέρος εκείνων των περιοχών σήμερα δεν έχει δάση, κάποιοι σκεπτικιστές μπορεί να αμφισβητούν το κατά πόσον ίσχυε αυτό.

Το βιβλίο Η Ζωή στον Βιβλικό Ισραήλ (Life in Biblical Israel) εξηγεί ότι «τα δάση στον αρχαίο Ισραήλ ήταν πολύ μεγαλύτερα από ό,τι σήμερα». Οι ορεινές περιοχές καλύπτονταν κυρίως από πεύκα (Pinus halepensis), αειθαλείς δρύες (Quercus calliprinos) και τερέβινθους (Pistacia palaestina). Στη Σεφηλά, μια περιοχή με λόφους ανάμεσα στην κεντρική οροσειρά και στην ακτή της Μεσογείου, υπήρχαν και πολλές συκομουριές (Ficus sycomorus).

Το βιβλίο Φυτά της Βίβλου (Plants of the Bible) αναφέρει ότι κάποιες τοποθεσίες στο Ισραήλ δεν έχουν σήμερα καθόλου δέντρα. Τι συντέλεσε σε αυτό; Εξηγώντας ότι επρόκειτο για μια σταδιακή αλλαγή, το βιβλίο λέει: «Ο άνθρωπος έχει επέμβει δραστικά στη βλάστηση, κυρίως με σκοπό να επεκτείνει τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις και τα βοσκοτόπια, αλλά και να εξασφαλίσει οικοδομικά υλικά καθώς και καύσιμη ύλη».